Από ένα χωριό τρία χιλιόμετρα μακριά από την Κατερίνη, στον Πειραιά και μετά στο Γκεζελκίρχεν, στο Λεβερκούζεν, στη Λειψία και στο Αμβούργο, ο 27χρονος ποδοσφαιριστής έχει ζήσει εδώ και δώδεκα χρόνια τόσα που άλλοι μπορεί να ήθελαν μια ποδοσφαιρική ζωή.
Ο νεαρότερος παίκτης που αγωνίστηκε στη Σούπερ Λιγκα, αυτός που πήγε στην Εσπανιόλ και δοκιμάστηκε, που τον ήθελαν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Λίβερπουλ, που το καλοκαίρι του 2008 συμπεριλήφθηκε από την UEFA στους δέκα πιο ανερχόμενους ποδοσφαιριστές εκείνης της περιόδου, στα «αστέρια του αύριο», που βέβαια ταλαιπωρήθηκε από πολλούς τραυματισμούς και που για άλλη μια φορά βρίσκεται... μετέωρος.
Τι συμβαίνει με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο;
Από τον Σβορώνο των Ποντίων και των προσφύγων, από την αυλή του σχολείου όπου έπαιζε μπάλα με τα άλλα παιδιά, από τα παιχνίδια του Ρονάλντο και του Ροναλντίνιο που έβλεπε στην τηλεόραση και θαύμαζε, ήταν παιδί ακόμα (έπαιζε στην εθνική Παίδων με γεννηθέντες το 1990 κι αυτός ήρθε στη ζωή το 1992) όταν ο Ολυμπιακός τον απέκτησε έμοιαζε να ανοίγεται μπροστά του ο δρόμος για να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του.
Και όταν καλά καλά δεν έχεις κλείσει τα 16 σου και γίνεσαι... άνδρας παίζοντας για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα των μεγάλων, όπως συνέβη με τον Παπαδόπουλο τον Δεκέμβριο του 2007, τότε απόλυτα δικαιολογημένα τραβάς πάνω σου το ενδιαφέρον όλων.
Ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις. Και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ξύπνησε από το όνειρο που ζούσε όταν είδε ότι στους «ερυθρόλευκους» δεν έπαιρνε τις ευκαιρίες που θα ήθελε. «Πιστεύω ότι έκαναν λάθος στην περίπτωσή μου» θα πει μερικά χρόνια αργότερα χωρίς να κρατά κακία. Ίσα ίσα. Ήταν η ευκαιρία για να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό να να δείξει όχι μόνο μακριά από τον Σβορώνο, αλλά και από την Ελλάδα την αξία του.
Πήγε πρώτα στη Σάλκε, τέσσερα χρόνια έζησε μια φανταστική εμπειρία σε μια ομάδα με την οποία κατέκτησε ένα Κύπελλο και πήγε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Είχε και πρόταση από τη Λίβερπουλ, αλλά ο τραυματισμός του τον κράτησε πίσω και στο Γκεζελκίρχεν. Τον ήθελε και η Μίλαν, οι Γερμανοί είχαν συμφωνήσει και με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, αλλά ο ίδιος δεν ήθελε τότε να φύγει.
Μια χρονιά δανεικός στη Λεβερκούζεν, που στη συνέχεια τον αγόρασε για να τον δώσει δανεικό πρώτα στη Λειψία και μετά στο Αμβούργο, που επίσης τον αγόρασε το καλοκαίρι του 2017, ο Παπαδόπουλος είναι μόλις 27, έχει παίζει εννέα χρόνια στη Γερμανία, έχει αντιμετωπίσει αρκετούς σοβαρούς τραυματισμούς που φρέναραν την εξέλιξη που πολλοί προέβλεπαν ότι θα έχει και βρέθηκε ξανά σε ένα σταυροδρόμι καλούμενος να αποφασίσει προς τα που θα πάει.
Βρίσκεται ξανά, μερικά χρόνια μετά, εκεί που ήταν και όταν έβλεπε ότι στον Ολυμπιακό δεν υπολογίζεται. Μένεις ή φεύγεις;
Από το Αμβούργο θέλει να φύγει. Το είπε και τώρα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες. Προπονήσεις με την Κ21 ως τον Ιανουάριο και βλέπουμε.
«Όλοι γνωρίζουν ότι θέλω πάντα να παίζω και να δίνω τα πάντα. Μου έδειξαν ότι δεν είναι δυνατόν και πρέπει να το αποδεχθώ» είπε.
Kαι δεν αποκλείεται, τώρα που βρίσκεται ξανά σε ένα σταυροδρόμι, ο δρόμος που θα ακολουθήσει να τον φέρει εκεί που άρχισαν όλα. Ή περίπου εκεί... Πίσω στην Ελλάδα; Στη Θεσσαλονίκη, μερικά χιλιόμετρα μακριά από τον Σβορώνο; Στον ΠΑΟΚ, την ομάδα που ποτέ δεν αρνήθηκε ότι υποστήριζε από παιδί; Σχεδόν σε κάθε μεταγραφική περίοδο ακούγεται αυτό το σενάριο.
Είναι 27. Είναι ξανά το κρίσιμο σημείο, τώρα που πρέπει να αποφασίσει ποια πορεία θα ακολουθήσει.
«Θα μπορούσα να φανταστώ το τέλος της καριέρας μου στην Ελλάδα» έλεγε πριν από μερικούς μήνες. Ναι, αλλά είναι 27 χρόνων, είναι νωρίς για το τέλος, άρα δεν σκέφτεται την Ελλάδα;
Μιλήσαμε πολύ, μίλησαν όλοι πολύ για τον Κυριάκο. Τώρα θα... μιλήσει αυτός.
