Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΜΠΟΛΑ
Έκατσα να ξαποστάσω
κάτω από δυo πεύκα,
για να σου γράψω αγναντεύοντας τον κόσμο από ψηλά
σα μικρός θεός
αρχαίος
μαζί με τους Ολύμπιους ,
στους κήπους με τα ρόμπολα
έξω από τα παλάτια των θεών με τα παγώνια να καμαρώνουν,
τις μούσες να
σιγανοτραγουδούν και τις νεράιδες να χορεύουν!
Τη μορφή σου θαρρώ
πως θωρώ
στο απέραντο το πέλαγος
το γαλάζιο, εκεί που κατεβαίνει ο ουρανός και σμίγει
με τη θάλασσα.
…Γράφω πως νοιώθω για
σένα
με λέξεις
σαν αγριολούλουδα
μαζεμένα με το χέρι
για σένα
πάνω στη μυρωδιά της γης
,από την πρωινή δροσιά
-πριν τη στεγνώσει ο ήλιος , σε λίγο μεσημέρι-
Σου γράφω, για να μοιραστώ μαζί σου
την ευτυχία
της μουσικής σιωπής
τα χρώματα της φύσης
τη θέρμη που ολόγυρα και
αργά –αργά σε ψάχνει
τώρα που η γαλήνη
έβγαλε από μέσα μου βαθιά, όλη μου την αγάπη!
Πιο δυνατή ,πιο αληθινή
μέσα από την ψυχή μου , σαν
ανάσα των θεών εδώ τριγύρω.
Σου γράφω , να δεις ο μύθος της αγάπης
πως είναι αληθινός …
Γιατί για αγάπη είμαστε πλασμένοι
και όλη η φύση γύρω μου
στα αλήθεια συμφωνεί…
Εραστές
στους κήπους με τα ρόμπολα
να συναντηθούμε
γιατί καίει για σένα ο
πόθος μου, σαν τον ήλιο που ήδη
πλησιάζει…
Η πεμπτουσία της αγάπης , αυτή η ανάταση η ξαφνική σου ανήκει
κι ας είσαι μακριά .
Eίσαι η σκέψη μου και είσαι εδώ μαζί μου,
μικρό μου αγριολούλουδο…
IL GIARDINO CON I PINI LORICATI
Mi sono
fermato a riposare
sotto due pini
loricati
sull'estremità
più alta dell’Olimpo, lì dove nascono le nuvole,
per scriverti
contemplando il mondo dall'alto,
come un
piccolo Dio antico,
insieme agli
Dèi Olimpici,
nei giardini
con i pini loricati,
fuori dai
palazzi degli Dèi, mentre i pavoni ammirano
le Muse che canticchiano
e le Fate che ballano!
Immagino di
contemplare la tua figura
al Pelago
immenso e azzurro, lì dove il Cielo scende
e si
ricongiunge con il Mare.
Scrivo come mi
sento per te,
con parole
come fiori di
campo raccolti con la mano
per te,
con l'odore
della terra, e la rugiada del mattino
prima che il
sole l’asciughi; fra poco sarà mezzogiorno...
Ti scrivo per
condividere con te
la felicità
del silenzio musicale,
i colori della
natura,
e la passione
che v’è intorno e pian piano
ti sta
cercando,
adesso che la
serenità
è emersa dal
profondo del mio cuore e tutto il mio amore!
Più forte, più
vero,
dal profondo
della mia anima, come il fiato degli Dèi qui intorno.
Ti scrivo
perché tu possa vedere
che il mito
dell'amore sia reale...
Perché siamo
fatto per amore,
e tutta la
natura intorno a me
veramente
concorda...
Amanti
nei giardini
con i pini loricati,
incontriamoci
pure!
Perché la mia
passione per te brucia, come il sole che si sta già avvicinando...
La
quintessenza dell'amore, questa elevazione improvvisa appartiene a te,
benché tu ti
trovi lontano.
Sei il mio
pensiero e stai qui con me,
mio piccolo
fiore di campo...