3.5.21

Την είχε δει που τον παρακολουθούσε πίσω από την κουρτίνα...[ "Ο Κένταυρος που αγαπούσε τη Γοργόνα"-Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ]

Ήταν κούκλα.Όμορφη, κομψή, τα μάτια της σπινθήριζαν κτητικότατα, πρόδιδαν την συμπεριφορά της να απαιτεί και να έχει ότι
θέλει χωρίς να μπορείς να πεις «όχι»…Ήταν διαχυτική στο σημείο να νοιώθεις άβολα, αλλά η ομορφιά της δεν άφηνε περιθώρια για αρνήσεις. 
Την είχε δει που τον παρακολουθούσε πίσω από την κουρτίνα. Του ζήτησε να ξαναπάει την επόμενη μέρα. Πήγε.
Τον οδήγησε μέσα στη βίλα, να φροντίσει τα φυτά του …εσωτερικού χώρου. Δύο εξωτικούς κρότωνες.
Έναν στο κέντρο του σαλονιού κι έναν στη γωνία μπροστά στο παράθυρο.
Στο έντονο φως, το φύλλωμά του αναδείκνυε τους καλύτερους χρωματισμούς του: χρυσοί, ροζ και πορτοκαλί τόνοι αντανακλούσαν το φως δημιουργώντας εκπληκτικές αντιθέσεις στο χώρο.
Και μια μεγάλη σανσεβιερία. 

Η “γλώσσα του διαβόλου”: Πώς να φροντίσεις το πιο εντυπωσιακό φυτό ...
Σε μισή ώρα τελείωσε.
« Και τώρα το αγαπημένο μου λουλούδι στο υπνοδωμάτιό μου», του ανακοίνωσε.
Κοίταξε το ρολόι.

Μετά την κοίταξε στα μάτια.
Την ακολούθησε. Το δωμάτιό της ήταν όσο ολόκληρο το πατρικό του.
 Ήταν επίσης σίγουρος ότι δεν υπήρχε κανένα λουλούδι.
Παρά μόνον αυτή! 
Ντυμένη λιτά και απέριττα, με την τελευταία συλλογή Cucci από τα πόδια μέχρι το λαιμό, το bvulgari περιδέραιο, το cavali κιλοτάκι, τις Louboutin γόβες στιλέτο.
Δεν ήξερε το άρωμά της, αλλά έμοιαζε με το άρωμα της βιολέτας.