"Στις πιο σκοτεινές στιγμές μας, δεν χρειαζόμαστε λύσεις ή συμβουλές. " Αυτό που λαχταράμε είναι απλά η ανθρώπινη σύνδεση: μια σιωπηλή παρουσία, ένα απαλό άγγιγμα. Αυτές οι μικρές χειρονομίες είναι οι άγκυρες που μας κρατούν δυνατούς όταν η ζωή φαίνεται υπερβολική.
Σε παρακαλώ μην προσπαθείς να με διορθώσεις. Μην πάρεις τον πόνο μου ή πετάξεις τις σκιές μου. Απλά κάτσε δίπλα μου ενώ δουλεύω μέσα από τις δικές μου εσωτερικές καταιγίδες. Να είσαι το σταθερό χέρι που μπορώ να πιάσω καθώς βρίσκω το δρόμο μου.
Ο πόνος μου είναι δικός μου τον κουβαλάω, οι μάχες μου δικές μου να αντιμετωπίσω. Αλλά η παρουσία σου μου θυμίζει ότι δεν είμαι μόνος σε αυτόν τον τεράστιο και μερικές φορές τρομακτικό κόσμο. Είναι μια σιωπηλή υπενθύμιση ότι είμαι άξιος αγάπης, ακόμα και όταν νιώθω συντετριμμένος.
Λοιπόν αυτές τις σκοτεινές ώρες που θα χάνω τον εαυτό μου, θα είσαι εδώ; Όχι ως διασώστης, αλλά ως σύντροφος. Κράτα το χέρι μου μέχρι να έρθει η αυγή, βοηθώντας με να θυμηθώ την δύναμή μου.
Η σιωπηλή υποστήριξή σας είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορείτε να κάνετε. "Είναι η αγάπη που με βοηθάει να θυμηθώ ποιος είμαι, ακόμα και όταν ξεχνάω. "