Θρήνος στην κηδεία της 34χρονης Αθηνάς- θύμα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών...

Η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ΑΠΘ: 10 νεκροί φοιτητές και 26 τραυματίες έως τώρα στα Τέμπη

Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσε η πανεπιστημιακή κοινότητα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην

Αυτά είναι τα μέλη της Ειδικής Επιτροπής που θα διερευνήσει τα αίτια της τραγωδίας των Τεμπών

Τριμελής θα είναι η επιτροπή, η οποία θα διερευνήσει τα αίτια του σιδηροδρομικού δυστυχήματος που έγινε στα Τέμπη. Τα πρόσωπα που θα

15μελες Μαθητικό Συμβούλιο Εσπερινού ΕΠΑ.Λ. Κατερίνης – Δήλωση Αποχής

Ως ελάχιστη ένδειξη στην μνήμη των αδικοχαμένων, συμπαράσταση στους οικείους των αγνοουμένων και τραυματιών του τραγικού δυστυχήματος των Τρένων

Είσαι εσύ ο Άνθρωπός μου - Ανδριάνα Μπάμπαλη [Το Νησί]

Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου - Ανδριάνα Μπάμπαλη. Από την τηλεοπτική σειρά «Το Νησί» του Mega Στίχοι: Μίνως Μάτσας Μουσική: Σπύρος Περιστέρης Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου το μεράκι το κρυφό αν σε χάσω θα πεθάνω απ' τον κόσμο θα χαθώ. Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου της καρδιάς μου η χαρά αν μ' αφήσεις πίστεψέ με θα με πνίξει η συμφορά. Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου η καρδιά που αγαπώ το καντήλι της ζωής μου που αν σβήσει θα σβηστώ.

Βίκυ Μοσχολιού - "μιλώ για τα παιδιά μου"

Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης. Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος. Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, «ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ», 1974. Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω. Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε τα τρένα που 'ναι στο σταθμό που πάνε. Αδύνατος μου γράφει ο Στελάκης έχει ανάγκη θάλασσας ο Τάκης αρχίζει το σχολείο η Μαρίνα θέλει να γίνει κάποτε γιατρίνα. Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω. Αγόρασα λαχείο στ' όνομά τους αχ, να κερδίσει να σταθώ σιμά τους.

Πάει έφυγε το τρένο - Μάνος Χατζιδάκις, Νένα Βενετσάνου

Σβήνει τ' αστέρι του βοριά στην ανηφοριά κι ένα ποτάμι φωτεινό κυλάει στον ουρανό. Κοιμούνται ακόμα τα παιδιά κάτω απ' τη ροδιά και μ' ένα δάκρυ μου θολό τα μάτια τους φιλώ. Πάει έφυγε το τρένο, έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή σταλαγματιά χρυσή. Πάει χάθηκε το τρένο, χάθηκες κι εσύ σε γαλανό νησί σε γαλανό νησί. Πήρες απ' το καλοκαίρι στο μικρό σου χέρι το λαμπερό τ' αστέρι και πήγες σ' άλλη γη. Μ' όνειρα κι εγώ πηγαίνω να σε περιμένω νερό σταματημένο σε δροσερή πηγή. Πάει έφυγε το τρένο έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή σταλαγματιά χρυσή.

Πάει έφυγε το τρένο - Νένα Βενετσάνου Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Από το δίσκο: Η Νένα Βενετσάνου τραγουδά Μάνο Χατζιδάκι

Αλλα τα βραδια - Β.Παπακωνσταντινου & Γ.Μιχαλακοπουλος (Αφηγηση)

Και να που φτάσαμε εδώ Χωρίς αποσκευές Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Βέβαια αγάπησε τα ιδανικά της ανθρωπότητας, αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα Σκληρός, άκαρδος κόσμος, που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα πάνω απ’ το δέντρο που βρέχεται Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα για να πεθαίνουν κι αλλού και την απληστία για να μένουν νεκροί για πάντα Αλλά καθώς βραδιάζει ένα φλάουτο κάπου ή ένα άστρο συνηγορεί για όλη την ανθρωπότητα Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Καθώς μένω στο δωμάτιο μου, μου `ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες Φοράω το σακάκι του πατέρα κι έτσι είμαστε δυο, κι αν κάποτε μ’ άκουσαν να γαβγίζω ήταν για να δώσω έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει παίρνει το μέρος των φτωχών Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη! Ὅσο γιὰ μένα, ἔμεινα πάντα ἕνας πλανόδιος πωλητὴς ἀλλοτινῶν πραγμάτων, ἀλλά… ἀλλὰ ποιὸς σήμερα ν᾿ ἀγοράσει ὀμπρέλες ἀπὸ ἀρχαίους κατακλυσμούς. Ἀλλὰ μιὰ μέρα δὲν ἄντεξα. Ἐμένα μὲ γνωρίζετε, τοὺς λέω. Ὄχι, μοῦ λένε. Ἔτσι πῆρα τὴν ἐκδίκησή μου καὶ δὲ στερήθηκα ποτὲ τοὺς μακρινοὺς ἤχους. Κι ὕστερα στὸ νοσοκομεῖο ποὺ μὲ πῆγαν βιαστικά… Τί ἔχετε, μοῦ λένε. Ἐγώ; Ἐγὼ τίποτα, τοὺς λέω. Μόνο πέστε μου γιατί μᾶς μεταχειρίστηκαν, μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο. Τὸ βράδυ ἔχω βρεῖ ἕναν ὡραῖο τρόπο νὰ κοιμᾶμαι. Τοὺς συγχωρῶ ἕναν-ἕναν ὅλους. Ἄλλοτε πάλι θέλω νὰ σώσω τὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ ἐκείνη ἀρνεῖται. Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη! Κύριε, ἁμάρτησα ἐνώπιόν σου, ὀνειρεύτηκα πολὺ μιὰ μικρὴ ἀνεμώνη. Ἔτσι ξέχασα νὰ ζήσω. Μόνο καμιὰ φορᾷ μ᾿ ἕνα μυστικὸ ποὺ τὸ ᾿χὰ μάθει ἀπὸ παιδί, ξαναγύριζα στὸν ἀληθινὸ κόσμο, ἀλλὰ ἐκεῖ κανεὶς δὲ μὲ γνώριζε. Σὰν τοὺς θαυματοποιοὺς ποὺ ὅλη τὴ μέρα χάρισαν τ᾿ ὄνειρα στὰ παιδιὰ καὶ τὸ βράδυ γυρίζουν στὶς σοφίτες τοὺς πιὸ φτωχοὶ κι ἀπ᾿ τοὺς ἀγγέλους. Ζήσαμε πάντοτε ἀλλοῦ. Καὶ μόνο ὅταν κάποιος μᾶς ἀγαπήσει, ἐρχόμαστε γιὰ λίγο κι ὅταν δὲν πεθαίνει ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον εἴμαστε κιόλας νεκροί. Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη Δος μου το χέρι σου.. Δος μου το χέρι σου..

Αναβάλλεται το Katerini Run 2023 λόγω πένθους

Φίλες και φίλοι,
Με απόλυτο αίσθημα ευθύνης και με σεβασμό στην μνήμη των θυμάτων του τραγικού σιδηροδρομικού ατυχήματος η Οργανωτική Επιτροπή αποφάσισε να αναβάλει

Aθηνά Τιτάκη, Οι νεκροί μιλούν με ακροστιχίδες

Η ώρα η κακιά ήταν, κι αυτή βλαστημάω. Γιατί από ανθρώπους ξέρω. Κάθε μέρα στους δρόμους πιάνω κουβέντες με τους πελάτες. Όλα τα κινάει το χρήμα,

Σάμουελ Μπέκετ, Μακριά ένα πουλί

Γη σπαρμένη με ερείπια, εκείνος την περπάτησε όλη τη νύχτα, εγώ τα παράτησα, να κρατιέμαι σφιχτά απ’ τους φράχτες, ανάμεσα στο δρόμο

Τσεζάρε Παβέζε, Ο θάνατος θά ’ρθει

Ο θάνατος θά ’ρθει και θά ’χει τα μάτια σου —
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
απ’ το πρωί ως το βράδυ, άγρυπνος,

Έκθεση Φωτογραφίας «Η επιθυμία της μνήμης» Θάνος Κόσυβας

Μια ιδιαίτερη έκθεση φωτογραφίας ανοίγει τις πύλες της στο κοινό, το Σάββατο 11 Μαρτίου 2023 και ώρα 19:00 και για μία εβδομάδα. Η Αστική Σχολή Αικατερίνης