ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
«Λιαγκατζιάρια»
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου, μετά από ώρα 17.00, τα «Λιαγκατζιάρια» κυκλοφορούν στο χωριό, λένε τραγούδια αποκριάς, κάνουν «πλάκες» και διασκεδάζουν.
Ένα αλλιώτκου «Κυνήγι Θησαυρού»
Την Κυριακή 26 Φεβρουαρίου, στις 11.00 το πρωί ξεκινά μια νέα προσπάθεια για ένα διαφορετικό «Κυνήγι Θησαυρού» με στόχο να «κεντρίσει» το ενδιαφέρον του κόσμου και να καθιερωθεί μέσα από την μοναδικότητά του. Είναι ένα παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους που η διαδρομή της ανακάλυψης του θησαυρού, συνδέεται με τοπικές ιστορίες, τοποθεσίες, το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα.
Στους τυχερούς που θα τερματίσουν με επιτυχία φτάνοντας στον «θησαυρό», τους περιμένει δώρο έκπληξη!
Στο κυνήγι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή ελεύθερα όποιος – α επιθυμεί (άτομα ηλικίας από 10 έως 100 χρονών). Θα ξεκινήσουν το κυνήγι του θησαυρού έξι (6) ομάδες, η κάθε μία μπορεί να έχει από ένα (1) έως τρία (3) άτομα.
Δηλώσεις συμμετοχής ατόμων ή ομάδων μέχρι το βράδυ της Παρασκευής 24 Φεβρουαρίου στο τηλ. 6977297221 ή στο email: chaospierion@gmail.com
Το απόγευμα της Κυριακής από τις 17.00, αναλαμβάνουν ξανά δράση τα «λιαγκατζιάρια» με βόλτες στους δρόμους του χωριού, επισκέψεις σε σπίτια με τελική κατάληξη το βράδυ (ώρα 19.00) στην πλατεία του χωριού όπου τα κέδρα θα έχουν ανάψει (θα πρατσιαλνούν) και μαζί το γλέντι και το πήδημα της φωτιάς για κάψουμε και να διώξουμε τα κακά πνεύματα, την τοξικότητα κι ότι μας στεναχωρεί!
Η «ταραχιά» της Καθαράς Δευτέρας
Την Καθαρά Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου θα βάλουμε καζάνι για την φασουλάδα, θα ετοιμάσουμε τα νηστίσιμα και τις λαγάνες και θα γιορτάσουμε όλοι μαζί το τέλος της Αποκριάς, την έναρξη της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η γιορτή θα γίνει στο χώρο του γηπέδου για να πετάξουμε και τον χαρταετό!
Τι είναι τα «Λιαγκατζιάρια»
Η ανάγκη ψυχαγωγίας, αλλά και έκφρασης στις κοινωνίες των χωριών της ορεινής Πιερίας ιδιαίτερα την περίοδο της Αποκριάς (Απόκρεως) ικανοποιούνταν με διάφορες δραστηριότητες, δρώμενα, έθιμα, είτε στον κύκλο της οικογένειας, είτε ευρύτερα στη γειτονιά και στο χωριό.
Η μεταμφίεση και η σάτιρα ήταν χαρακτηριστικά της περιόδου αυτής. Οι μεταμφιεσμένοι δεν ήταν απαραίτητο να επιλέξουν ένα πρόσωπο ή ρόλο. Κυρίως ήταν μεταμφίεση με ότι παλιό ρούχο, ύφασμα υπήρχε στο κάθε σπίτι. Σημασία είχε να ντυθείς «λιαγκατζιάρ’ι» για να μην σε γνωρίζουν. Να μπορείς να λες ελεύθερα διάφορα χωρατά, αποκριάτικες ρίμες και τραγούδια, να κάνεις «πλάκα» με όσους προσπαθούσαν να σ αναγνωρίσουν. Κι όταν σχηματίζονταν η παρέα και έφερνε γύρα όλο το χωριό, σπίτι, σπίτι το κέφι άναβε για τα καλά.
Η κατάληξη ήταν το χοροστάσι (χροστάσι) η πλατεία όπου άναβαν οι φωτιές, συνήθως κέδρα, τα οποία, καθώς καίγονταν, έκαναν θόρυβο (πρατσιαλνούσαν).
Η λέξη «λιαγκατζιάρια» έχει διάφορες τοπικές παραλλαγές στα χωριά της Πιερίας, αλλά και πανελλαδικά. Είναι τα «λογκατζάρια», τα «ραγκουσιάρια», «μπουμπουσιάρια» κ.α.
