Σίγουρα είναι από τις στιγμές στη ζωή σου που τις θυμάσαι για πάντα. Όσο και να σε κατακλύζουν και να σε αποζημιώνουν οι αναμνήσεις και η ξεγνοιασιά της φοιτητικής ζωής, οι μέρες των πανελλαδικών είναι από αυτές που χαράσσονται ανεξίτηλα στο μυαλό σου. Θυμάσαι πως ξύπνησες εκείνο το πρωί, τι φορούσες, τι έφαγες - αν μπόρεσες να φάς με το σφιξιμο στο στομάχι-, την αίθουσα εξετάσεων, το φουρφούρισμα μέσα σου πριν απο το μοίρασμα των θεμάτων... Και από κει και πέρα blank… μέχρι να ανακοινωθούν οι βαθμοί και μετά οι βάσεις.
Και τις θυμάσαι ανεξίτηλα όχι μόνο γιατί ουσιαστικά προετοιμάζεσαι από τα πρώτα χρόνια σου στο σχολείο γι αυτό, λες και είναι κάποια μεγάλη μάχη ζωής, αλλά γιατί αποτελούν σημείο αναφοράς της κουλτούρας μας, αφού όλα σχεδόν στη ζωή της ελληνικής οικογένειας γυρνούν γύρω από τις εξετάσεις εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Προετοιμασία, φροντιστήρια, ιδιαίτερα, και ένα μεγάλο κονδύλι της οικογένειας. Για μιά εξέταση μιά και έξω, αφού κρίνεσαι βασικά από μία και μόνη διαδικασία, για την οποία ναι, προετοιμάστηκες καλά, αλλά είναι και η διαχείριση του άγχους σου και η εφηβεία, και όλη αυτή η πίεση, τα όνειρα σου, τα όνειρα των δικών σου, που μπορεί να επηρεάσουν την απόδοση σου εκείνο το μοναδικό πρωί...
Δεκαετίες τώρα έχει παγιωθεί η καθολική άποψη ότι το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια είναι εσφαλμένο και πρέπει να αλλάξει. Έλα όμως που αποτελεί μέχρι σήμερα τον πιο αξιόπιστο «θεσμό» σε μιά χώρα όπου για όλα υπάρχουν παραθυράκια και κερκόπορτες!
Η συζήτηση για αλλαγή καλά κρατεί, το ίδιο και η ατολμία μας!
Χρόνια μετά τις δικές μου πανελλαδικές και παρά το ανεξίτηλο των αναμνήσεων, ο απολογισμός λέει ότι αποτελούν τη διαχωριστική γραμμή της ενηλικίωσης. Μόνο όμως τη γραμμή. Το ξέφωτο μετά, έχει να κάνει με πολλά περισσότερα και σημαντικότερα από εκείνο το πρωινό μπροστά σε μια κόλλα με ερμητικά καλυμένα τα στοιχεία σου. Και το ξέφωτο μετά, το ορίζεις εσύ και το ζωγραφίζεις με τους δικούς σου όρους, τις δικές σου προσπάθειες, τα δικά σου οράματα. Η γραμμή τελικά, αν και εμφανής, παίρνει τη θέση του κομπάρσου στο όλο σου αφήγημα.
Η κα. Εφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής στο ΕΚΠΑ και πρ. πρόεδρος στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών
Χρόνια μετά τις δικές μου πανελλαδικές και παρά το ανεξίτηλο των αναμνήσεων, ο απολογισμός λέει ότι αποτελούν τη διαχωριστική γραμμή της ενηλικίωσης. Μόνο όμως τη γραμμή. Το ξέφωτο μετά, έχει να κάνει με πολλά περισσότερα και σημαντικότερα από εκείνο το πρωινό μπροστά σε μια κόλλα με ερμητικά καλυμένα τα στοιχεία σου. Και το ξέφωτο μετά, το ορίζεις εσύ και το ζωγραφίζεις με τους δικούς σου όρους, τις δικές σου προσπάθειες, τα δικά σου οράματα. Η γραμμή τελικά, αν και εμφανής, παίρνει τη θέση του κομπάρσου στο όλο σου αφήγημα.
Η κα. Εφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής στο ΕΚΠΑ και πρ. πρόεδρος στο Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών
