Δεν είμ' εκεί. Δεν κοιμάμαι.
΄Ανεμοι χίλιοι είμαι που φυσούν.
Διαμαντένιες, είμαι, ανταύγειες σε χιόνι.
Είμ' ηλιαχτίδα πάνω σ' ώριμο στάρι.
Απαλή, είμαι, χινοπωρινή βροχή.
΄Οταν ξυπνάς στης αυγής τη σιγαλιά
είμ' η ταχεία προς τα ύψη βιάση
που πιάνει τα ήσυχα πουλιά για πτήση κυκλική.
Είμαι τα ταπεινά αστέρια που στραφτολογούν τη νύχτα.
Μη στέκεσαι επί του τάφου μου και κλαις.
Δεν είμ' εκεί. Δεν πέθανα.