"Το Σάββατο 15 Μαρτίου βρέθηκα σε μια παρουσίαση που δεν ήταν απλώς λόγος γύρω από ένα βιβλίο, αλλά ένας ζωντανός διάλογος εικόνας, λόγου και συναισθημάτων.
"Τα χαϊκού έγιναν κολάζ, τα κολάζ έγιναν χαϊκού"Μια φράση που συμπυκνώνει τον τρόπο που η ποίηση και η τέχνη ενώθηκαν στο βιβλίο: "ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΣ"
Ο ποιητής μίλησε για την ποίηση ως μια καθημερινή στιγμή που αξίζει να μοιραστείς, η εικαστικός κα Μητούδη για την εικόνα ως έναν εναλλακτικό τρόπο αφήγησης.
Και οι δύο έχοντας αποφασίσει πως η διάθεση και το πάθος ήταν προαπαιτούμενα, δούλεψαν δύο χρόνια για να δημιουργήσουν αυτό το βιβλίο που όχι τυχαία πριν λίγες ημέρες βρισκόταν στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Λονδίνου.
Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η εικόνα, η λιτότητα των χαϊκού μπορεί να είναι η λύση στη φλυαρία της πληροφορίας.
Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η εικόνα, η λιτότητα των χαϊκού μπορεί να είναι η λύση στη φλυαρία της πληροφορίας. Άλλωστε η άνιση μάχη μεταξύ λόγου και εικόνας δεν χρειάζεται νικητή, αλλά μια νέα ισορροπία!
Η παρουσίαση είχε για μένα μια ιδιαίτερη σημασία, αφού ο Μπικηρόπουλος Θεοχάρης δεν είναι απλώς ο δημιουργός αυτών των χαϊκού, αλλά και ένας πολύ καλός φίλος. Ίσως γι’ αυτό να αντιλήφθηκα ακόμη πιο έντονα τη φλόγα με την οποία μίλησε για την ποίηση και την ανάγκη να τη μοιραζόμαστε..."
Η παρουσίαση είχε για μένα μια ιδιαίτερη σημασία, αφού ο Μπικηρόπουλος Θεοχάρης δεν είναι απλώς ο δημιουργός αυτών των χαϊκού, αλλά και ένας πολύ καλός φίλος. Ίσως γι’ αυτό να αντιλήφθηκα ακόμη πιο έντονα τη φλόγα με την οποία μίλησε για την ποίηση και την ανάγκη να τη μοιραζόμαστε..."
