Χένρυ Μίλλερ, Τροπικός του Καρκίνου

«Της είπα ν’ ανοίξει τα πόδια της και πλησίασα το φακό. Έπρεπε να μ’ έβλεπες. Ήταν για γέλια. Η εξέταση με τράβηξε τόσο που ξέχασα το καθετί. Δεν θυμάμαι να ’χω ξαναδεί μουνί  τόσο προσεχτικά στη ζωή μου. 

Αν μ’ έβλεπε κανείς, θα νόμιζε πως έβλεπα για πρώτη φορά. Κι όσο το κοίταζα τόσο πιο ενδιαφέρον μου φαινόταν. 

Και ξέρεις κάτι; 

Ξυρισμένο δε λέει τίποτα. 

Κείνο που το κάνει μυστηριώδες είναι οι τρίχες του. Γι’ αυτό ακριβώς δεν μπορούν να με συγκινήσουν τ’ αγάλματα. 

Μια μόνο φορά είδα άγαλμα με αληθινό μουνί – κάποιο από τα έργα του Ροντέν. 

Θα ’πρεπε να το δεις και συ κάποτε. Είναι πλαγιασμένο με τα πόδια ανοιγμένα διάπλατα. Δεν νομίζω πως είχε κεφάλι. 

Θα μπορούσες να πεις ότι δεν ήταν πάρα παρά ένα μουνί, ένα σκέτο μουνί και τίποτ’ άλλο. Χριστούλη μου, πώς φαινόταν.

Το ζήτημα είναι ένα: ότι όλα μοιάζουν μεταξύ τους. Όταν τα φαντάζεσαι κάτω από τα ρούχα, περνούν απ’ το μυαλό σου ένα σωρό πράγματα και τα πλουτίζεις με προσόντα μοναδικότητας, που φυσικά δεν έχουν. 

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται παρά για μια ρωγμή ανάμεσα στα σκέλια, μια ρωγμή όπου ζεσταίνεται και που δεν την κοιτάς σχεδόν ποτέ. Ξέρεις απλώς πως βρίσκεται κει δα και το μόνο που σε νοιάζει είναι να χώσεις μέσα το αποτέτοιο σου, λες και το πουλί σου σκέφτεται για λογαριασμό σου. 

Απάτη, ψευδαίσθηση. 

Αυτό είν’ όλο.

 Φλέγεσαι ολόκληρος από πόθο εξαιτίας μιας ρωγμής, μιας ρωγμής με τρίχες ή καμιά φορά και χωρίς, που είναι τόσο, μα τόσο ασήμαντη, ώστε με γοητεύει να την κοιτώ από κοντά. 

Θα πρέπει να το παρατηρούσα πάνω από πέντε λεπτά. Και ξέρεις κάτι; 

Κοιτώντας το έτσι αδιάφορα, ανακαλύπτεις ένα σωρό πράγματα κι ένα σωρό αστείες ιδέες περνούν απ’ το κεφάλι σου. 

Θεωρείς το σεξ κάτι το μυστηριώδες και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως δεν πρόκειται για τίποτα σπουδαίο.

 Φαντάσου τι αστείο να βρίσκεις μέσα της μια φυσαρμόνικα, ας πούμε, ή ένα ημερολόγιο. 

Κι όμως δεν υπάρχει τίποτα, τίποτα απολύτως. Είναι αηδιαστικό και με κάνει να εξοργίζομαι σχεδόν.

 Και μετά, ξέρεις τι έκανα μετά;

 Την πήδηξα στα γρήγορα και της γύρισα την πλάτη. Μάλιστα, κύριε.

 Πήρα ένα βιβλίο κι άρχισα να διαβάζω. 

Θα μου πεις γιατί;

 Ε! Από ένα βιβλίο, έστω κι ένα κακό βιβλίο, όλο και κάτι μπορείς να μάθεις. 

Ένα μουνί όμως είναι απλώς απώλεια χρόνου…»



Χένρυ Μίλλερ, Τροπικός του Καρκίνου,

 σελ. 162-164,

 μτφρ.: Bαγγέλης Κατσάνης, 

Εκδόσεις Ι. Σ. Ζαχαρόπουλος, 1994