«Ο υπουργός Οικονομικών και ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αποφάσισαν από κοινού την επιβολή εισιτηρίου στην προστατευόμενη περιοχή του Ολύμπου, γεγονός που μας προβληματίζει έντονα λόγω του ανορθόδοξου σχεδιασμού αυτού του εγχειρήματος, της προχειρότητας του και της έλλειψης στόχων και οράματος. Θεωρούμε πως αυτή η απόφαση υποβαθμίζει τον περιβαλλοντικό μας πλούτο, στερεί την πρόσβαση σε δημόσιους χώρους και εμπορευματοποιεί κοινά αγαθά. Σύμφωνα με το νόμο 4685/2020 ο ρόλος των Φορέων Διαχείρισης έχει υποβαθμιστεί, καθώς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει συγκεντρώσει όλες τις αρμοδιότητες. Αυτή η ΚΥΑ επιβάλλεται από το Υπουργείο στο Δ.Σ του φορέα και φυσικά δεν αποτελεί προϊόν διαβούλευσης με την τοπική κοινωνία, όπως ορίζει ο νόμος 4519/2018.
Η πρόσβαση στη Φύση, στην Εκπαίδευση και στην Έρευνα πρέπει να είναι ελεύθερη και δωρεάν για όλους.
Είναι απολύτως κατανοητή η θέσπιση ενός πλαισίου που θα λειτουργεί αποτρεπτικά στη χρήση μηχανοκίνητων μέσων, καθώς και εκείνων των δραστηριοτήτων που επηρεάζουν αρνητικά το ήδη ευαίσθητο και ιδιαίτερο οικοσύστημα του Ολύμπου. Θα μπορούσε, ενδεχομένως και υπό προϋποθέσεις, να θεσπιστούν διαδικασίες ελέγχου και φύλαξης, καθώς και μέτρησης της επισκεψιμότητας της προστατευόμενης περιοχής, αλλά και μηχανισμός σχεδιασμού αειφορικών παρεμβάσεων.
Όμως, το εισιτήριο θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην προσέλευση των νέων, των φυσιολατρών, των μαθητών, των σπουδαστών, αλλά και της επιστημονικής και ερευνητικής κοινότητας, καθώς και των ανέργων και ατόμων με χαμηλά εισοδήματα. Ο Όλυμπος είναι κάτι παραπάνω από έναν απλό τουριστικό προορισμό. Η απόφαση αυτή συμβαδίζει με τη πολιτική της κυβέρνησης να παραχωρεί άκριτα δημόσιους χώρους προς εκμετάλλευση σε ιδιωτικά συμφέροντα. Έχει μάλιστα εξαγγείλει πως θα αναθέσει τις αναδασώσεις των καμένων περιοχών σε ιδιώτες με εισαγόμενα «πιστοποιημένα» δενδρύλλια.
Με βάση τα παραπάνω, φαίνεται ότι η θέσπιση του «εισιτηρίου» στον Όλυμπο δεν έχει μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα, αλλά αποσκοπεί στην περαιτέρω απαξίωση των Φορέων Διαχείρισης και στην τελική κατάργησή τους.
Η Πολιτεία πρώτη θα πρέπει έμπρακτα και καθημερινά να αποδείξει πως σέβεται τον Δημόσιο χώρο και νοιάζεται για τον Πολίτη, πέρα από απόλυτα εισπρακτικού χαρακτήρα προτάσεις που πλήττουν τα κοινά Δημόσια αγαθά».