Πολιτικός πολιτισμός από την Άντζελα Γκερέκου. Μια ανάρτηση για τον πρωτογενή τομέα που δείχνει τον δρόμο

Ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα περνάει μεγάλη κρίση και πρεπει να υπενθυμίσουμε εδώ οτι δεν είναι απλώς μια οικονομική δραστηριότητα αλλά κομμάτι χαρακτήρα παράδοσης και μνήμης. Πίσω από κάθε ελιά που στρίβει στον άνεμο από κάθε αμπέλι που ψήνεται στον ήλιο από κάθε καΐκι που διασχίζει το ξημέρωμα κρύβεται μια ιστορία ανθρώπων που έμαθαν να ζουν με τη γη όχι απλώς να την εκμεταλλεύονται.
Αυτή η σχέση έκανε για δεκαετίες κοινότητες να αντέχουν φτώχεια πολέμους αλλαγές και να συνεχίζουν να παράγουν τροφή και πολιτισμό
Σήμερα όμως οι προκλήσεις δεν είναι μικρές.
Η παγκοσμιοποίηση άνοιξε πόρτες αλλά και ανταγωνισμούς που συχνά μοιάζουν άνισοι. Προϊόντα απ’ την άλλη άκρη του κόσμου φτάνουν φθηνότερα από εκείνα που καλλιεργούνται δίπλα μας. 

Η κλιματική αλλαγή χτυπά απρόβλεπτα με καύσωνες πλημμύρες και ασθένειες.
Το κόστος παραγωγής διογκώνεται η γραφειοκρατία αποθαρρύνει και οι νέοι κοιτούν μακριά από τα χωράφια γιατί δύσκολα βλέπουν προοπτική. 

Κι έτσι μαζί με τη γη αδειάζουν και τα χωριά και αυτό είναι μια απώλεια που δεν αποτυπώνεται στα χαρτιά αλλά στις ψυχές!!
Κι όμως ο πρωτογενής τομέας παραμένει η βάση πάνω στην οποία χτίζονται όλα.
Η διατροφική ασφάλεια η ποιότητα ζωής η γαστρονομία που στηρίζει τον τουρισμό η εικόνα της Ελλάδας στον κόσμο όλα ξεκινούν από εκεί που φυτεύεται ο πρώτος σπόρος που αρμέγεται το πρώτο γάλα που σηκώνεται ο πρώτος ψαράς. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει αυτάρκεια δεν υπάρχει ταυτότητα δεν υπάρχει μέλλον που να ανήκει σε εμάς!!
Και μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και μια αλήθεια που συχνά ξεχνάμε. 

Δεν μπορεί να υπάρξει ούτε τουρισμός χωρίς φυση και χωρίς προϊόντα.
Τι θα πουλήσει μια χώρα αν δεν έχει τη δική της γεύση να προσφέρει τι θα θυμάται ο ταξιδιώτης όταν επιστρέψει αν δεν έχει δοκιμάσει ένα κομμάτι αυθεντικότητας από τον τόπο που επισκέφθηκε.
Το φαγητό τα τοπικά προϊόντα η αγροτική παράδοση είναι η μνήμη που παίρνει μαζί του ο επισκέπτης και είναι αυτό που κάνει την Ελλάδα να ξεχωρίζει όχι μόνο με εικόνες αλλά και με αίσθηση.
Και οφείλουμε ως πολιτεία και ως κοινωνία να προστατέψουμε τις ρίζες μας κυριολεκτικά και ουσιαστικά γιατί μόνο αν κρατήσουμε ζωντανή τη γη που μας μεγάλωσε μπορούμε να ελπίζουμε σε μια ανάπτυξη που έχει πρόσωπο άρωμα, γεύση και νόημα.
Γιατι... Αν χαθεί ο σπόρος που γέννησε τον τόπο μας τότε κανένα άλμα προς τα εμπρός δεν θα έχει πατρίδα να επιστρέψει!!

Καλή Κυριακή σε όλους!
Αντζελα Γκερέκου