Paraliart 2, Εφήμερη τέχνη-Συνύπαρξη μέσω γλυπτικής, performances και εγκαταστάσεων (installations)- Υπό την Αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης

Paraliart 2, Εφήμερη Τέχνη – Φίλοι Νέας Παραλίας
Θέμα: Συνύπαρξη!
Ομάδα:

Ειρήνη Μητούδη - Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Εγκιβωτισμός: Η Συνύπαρξη της Τέχνης, του Ανθρώπου και της Ζωής σε μια εγκατάσταση.

Στη σύγχρονη εποχή, όπου οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν, συγκρούονται και συμπορεύονται, η έννοια της συνύπαρξης αποκτά πολλαπλές διαστάσεις. 

Συνύπαρξη δεν σημαίνει απλώς να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο, αλλά να επικοινωνούμε, να αλληλοεπηρεαζόμαστε, να δημιουργούμε μαζί. Με αυτό το σκεπτικό, η εικαστικός Ειρήνη Μητούδη και ο ποιητής Θεοχάρης Μπικηρόπουλος ενώνουν τις καλλιτεχνικές τους δυνάμεις στον ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟ, ένα διακαλλιτεχνικό έργο που εξερευνά τη σχέση ανάμεσα στην εικόνα και τον λόγο, στη μορφή και το περιεχόμενο, στην τέχνη και την κοινωνία.
Στην καρδιά αυτής της καλλιτεχνικής σύμπραξης βρίσκεται η διαμεσικότητα, η οποία γεφυρώνει διαφορετικά μέσα έκφρασης, όπως το κολάζ και το χαϊκού. 

Το κολάζ, μια τεχνική που συνδυάζει ετερόκλητα στοιχεία, λειτουργεί ως συμβολισμός της πολυφωνίας και της πολυμορφίας της ανθρώπινης ύπαρξης. 

Το χαϊκού, από την άλλη, με τη λιτότητα και τη συμπύκνωσή του, αποτυπώνει την ουσία της στιγμής και μας προσκαλεί να αναζητήσουμε το νόημα πέρα από τις λέξεις.
Η συνύπαρξη αυτών των δύο μορφών τέχνης οδηγεί στη δημιουργία μιας εγκατάστασης, η οποία αποτυπώνει με τρόπο συμβολικό τη συνύπαρξη των ανθρώπων, των συναισθημάτων, των σκέψεων και των εμπειριών. 

Η  ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ(installation)/γλυπτό έχει 

 κατασκευαστεί από χαρτόνι μακέτας και χαρτόνια από κιβώτια, υλικά που παραπέμπουν στην έννοια του εγκιβωτισμού – της τοποθέτησης ενός στοιχείου μέσα σε ένα άλλο, της σύνθεσης και του εγκλωβισμού .  

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ(installation)/γλυπτό, ανήκουν στην κατηγορία της εφήμερης τέχνης.
Πρόκειται για υλικά που έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, καθώς είναι ευαίσθητα στον χρόνο, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και τη φθορά. Η επιλογή αυτών των υλικών δεν είναι τυχαία. Αντιπροσωπεύουν τη φθαρτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και την παροδικότητα των καταστάσεων που συνθέτουν τη ζωή μας. Παράλληλα, δίνει έμφαση στην έννοια της διαδικασίας και της στιγμιαίας εμπειρίας, που είναι βασικά στοιχεία τόσο της εφήμερης τέχνης όσο και της ποίησης χαϊκού, η οποία αποτυπώνει τη στιγμή σε ελάχιστες λέξεις.
Έτσι, η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ(installation)/γλυπτό δεν είναι μόνο μια σύνθεση εικόνας και λόγου, αλλά και ένας στοχασμός πάνω στη φύση της ίδιας της τέχνης:
η τέχνη δεν είναι πάντα μόνιμη, αλλά μπορεί να υπάρχει για να προκαλέσει σκέψη, αλληλεπίδραση και αίσθηση, αφήνοντας το αποτύπωμά της ακόμα και όταν χαθεί !
Το έργο απεικονίζει δύο ανθρώπινες φιγούρες, έναν άνδρα και μια γυναίκα.
Η Εγκατάσταση(installation) έχει ένα μοντέρνο και εννοιολογικό ύφος, που εστιάζει στην αφαίρεση και τον συμβολισμό. Αποτελείται από δύο φιγούρες – έναν άνδρα και μια γυναίκα – με γεωμετρικές, λιτές μορφές που παραπέμπουν στην απλοποίηση της ανθρώπινης φιγούρας.
Τα σώματα των μορφών είναι δομημένα με καθαρά σχήματα: ένα ορθογώνιο και ένα τριγωνικό πρίσμα, δημιουργώντας μια ισορροπία ανάμεσα στη σταθερότητα και τη δυναμική. Οι φιγούρες καλύπτονται από χαϊκού και κολάζ, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα στην ποίηση και την εικόνα.
Η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία: αναδεικνύει την ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία και σύνδεση, καθώς και τη συνύπαρξη διαφορετικών οπτικών γωνιών και μορφών έκφρασης.
Το πιο ξεχωριστό στοιχείο της ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ(installation)
είναι ότι αντί για πρόσωπα, οι δύο φιγούρες έχουν καθρέφτες.
Με αυτόν τον τρόπο, κάθε θεατής που στέκεται μπροστά στο έργο βλέπει το δικό του πρόσωπο. Βλέπει το είδωλό του να αντικατοπτρίζεται μέσα στην καλλιτεχνική δημιουργία, ατενίζοντας τον κόσμο τριγύρω. Κοιτώντας το έργο μέσα από τα μάτια του ή μέσα από το έργο μπροστά του, ο θεατής, κατανοεί ότι η τέχνη δεν είναι κάτι αποκομμένο από εμάς, αλλά μας εμπλέκει, μας προκαλεί να αναρωτηθούμε για τον εαυτό μας, τη θέση μας στον κόσμο και τον τρόπο που συνυπάρχουμε με τους άλλους.
Μέσα από αυτή την καλλιτεχνική προσέγγιση, ο ''Εγκιβωτισμός" δεν δίνει απαντήσεις, αλλά θέτει ερωτήσεις, ανοίγει ένα πεδίο προβληματισμού και αλληλεπίδρασης.
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ(installation) του "ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΥ" , μιλάει για τη συνύπαρξη μέσα στην κοινωνία, τις σχέσεις μας με τους άλλους, την ατομική και συλλογική ταυτότητα. Αναδεικνύει την ανάγκη να κοιτάξουμε όχι μόνο τον κόσμο γύρω μας, αλλά και μέσα μας, για να κατανοήσουμε βαθύτερα την οντότητά μας, να κατανοήσουμε τι σημαίνει να είμαστε άνθρωποι.
Η τέχνη του "Εγκιβωτισμού" γίνεται έτσι ένας καθρέφτης της ίδιας της ζωής – με τις αντιθέσεις της, τις συγκρούσεις της, αλλά και την ομορφιά της συνύπαρξης.

Διοργάνωση: Οι Φίλοι Της Νέας Παραλίας
Υπό την Αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης
Επιμέλεια έκθεσης: Bernard Cuomo
Κριτική επιτροπή: Δημήτρης Ζουρούδης, Αναστασία Παπαδοπούλου, Μαρία Μαυρίδου
Οργανωτική επιτροπή:
Κυριάκος Χατζηϊωάννογλου, Μαρία Στεφανούρη, Αρετή Κονδυλίδου, Εφη Μαυρίδου, Ευαγγελία Μίχου, Ασημίνα Ψύρρα, Αντώνης Καράγιωργας.