Γεωγραφία της φύσης στο πρώτο μέρος, που περιγράφει με τον δικό της αισθαντικό τρόπο την υφή και συμπεριφορά των φύλλων ανά εποχή σε έμμεση σύνδεση - αλληγορία με τη ζωή των ανθρώπων. Με ένα «άλμα κβαντικό», όπως ο τίτλος ποιήματός της, μας μεταφέρει στη συμπαντική δομή τους, καθορίζοντας την ύπαρξή τους από τον Ήλιο και την Αγάπη. Σε χρονικά στοχευμένα ποιήματα ο αναγνώστης διακρίνει ίχνη σύγκρισης των εποχών της φύσης με τη σαρωτική εποχή της τεχνολογίας, η οποία περιγράφεται στο βραβευμένο «Μετα - εποχή» όπου με σκεπτικισμό και ανησυχία για το μέλλον σκιαγραφούνται τρόποι καλύτερης νοηματοδότησης της ζωής και της κοινωνίας. Η πανδαισία της γραφής της μεταπηδά στις «Εποχές των φίλων» με τρυφερότητα και γνώση για τη σημασία της φιλίας, εκείνη την εξορισμένη από το γίγνεσθαι του Εγώ μας. Κλείνοντας το πρώτο μέρος με την ενότητα «Υπεράνω χρόνου» η ποιήτριά μάς καθοδηγεί μέσα από χαραμάδες φωτός σε ένα υπερβατικό ταξίδι ξεναγώντας μας στην « Αγάπη την άχρονη» και τον «Έρωτα τον διεποχικό», έννοιες εξιδανικευμένες που καθαγιάζουν τη σκληρή πραγματικότητα που διανύουμε, ενώ στήνει «Φωλιές ανεποχικές», για να σταθούμε κοντά στο Φως. Τα άδεια σπίτια που περιμένουν μια αγκαλιά, οι έφηβοι που ανδρώνονται και αναζητούν ένα αύριο με ελπίδα, ο παππούς, η γιαγιά, που δίνουν τη σκυτάλη στα παιδιά τους και εκείνα στα δικά τους και οι εποχές στριφογυρίζουν αέναα. Με τον ίδιο αριστοτεχνικό τρόπο στις Αδέσποτες λογοκοντυλιές» του δεύτερου μέρους ξεδιπλώνονται πτυχές της ανθρώπινης φύσης και ζωής, που περιλαμβάνει αξίες, όπως η Αλήθεια, η Αξιοπρέπεια, η Οικογένεια… εμβαθύνοντας στην ψυχή μέσω της Θείας Σοφίας, με την οποία είναι καμωμένη τούτη η γη.
Ένα εξαιρετικό πόνημά - χάδι στην καρδιά. Καλή συνέχεια στο ταξίδι του! Ευχαριστούμε, Θεοφανία, για τη συνεισφορά σου στον πολιτισμό!
