Αντίθετα, αυτό που με μάγευεκαι με συμφιλίωνε με την Αττική
ήταν το χρώμα της ελιάς.
Η ελιά έχει όλα τα χρώματα της ζωγραφικής του Γκρέκο.
Πάρε το φύλλο της ελιάς, με το ψυχρό γκρίζο μπροστά, πιο πράσινο πίσω.
Πάρε τον καρπό, μ' αυτά τα μαυριδερά χρώματα που μωβίζουν.
Δεν ξέρω γιατί η ελιά μου θυμίζει το Γκρέκο.
Δεν ξέρω γιατί αγαπώ το γκρίζο.
Πάντα φιλοδοξούσα να ζωγραφίζω
με τα χρώματα της πέρδικας.
Γιάννης Μόραλης