ΟΙ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΜΙΑΣ ΞΕΝΑΓΟΥ 96cmx70
(Σε συρτάρι στοιχείων τυπογραφείου του Ντύσσελντορφ, ζωγραφισμένα και χαραγμένα σε ξύλο τάματα, ευχές με ακρυλικά.)
Η Ελευθερία,το Ταξίδι, η Δράση είναι τα χαρακτηριστικά μιας αίσιας ζωής .
Άνοιξα την βαλίτσα μιας ξεναγού της μνήμης και του μέλλοντος χρόνου του «πριν»,να βρω τα θυμηταρια της ,τις βαθιές εντυπώσεις της ,αποτυπωμένα και χαραγμένα σαν τάματα ,σαν ευχές και παρακλήσεις για τις επόμενες εποχές .
Είναι σαν κιβωτός αξιών που ξεκινά με το δέντρο και καταλήγει κάτω δεξιά στο καράβι που υπόσχεται στο έρημο κοχύλι ότι θα ξαναπεράσει και ότι το ταξίδι δεν σταματάει ούτε τώρα που οι άνεμοι δεν είναι πάντα ούριοι .
Βρεθηκα σε μεγάλο εικονοστάσιο αγνώστων Αγίων ,θανόντων και ζώντων. Αγιασμενος ο έρωτας νικητής ,η Παρακλητικός ,η αδικαίωτος. Ειδα ποιητές να συμφωνούν και ο Μ.Μέσκος να διερωτάται που να σε φιλήσω ναναι μόνο για μένα;(1βΣειρα)
Ο Ποιητής Ηλίας Κεφάλας φοιτεψε δέντρα να θυμηθούμε τις ρίζες ,την μοναξιά ,την καρποφορία ,την προστασια ,την ευχή.
(όπου δείτε δέντρο)
Γαλάζιο ακαπήλευτο το χρωμα στο Τέμπλο,έτσι είναι ο ουρανός, η σημαία μας, η θάλασσα μας έτσι μπλε και τα ονειρα ,τα μάτια.
ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ; Κοινοποιήστε το!
Γαλάζιο ακαπήλευτο το χρωμα στο Τέμπλο,έτσι είναι ο ουρανός, η σημαία μας, η θάλασσα μας έτσι μπλε και τα ονειρα ,τα μάτια.
Τα παιδιά κρατούν χαρταετούς στο ξεροκαμπι του Λιτοχώρου κάνουν παιχνίδια με το ύψος του Ιερού μας Ολύμπου πιστεύοντας πως μια μέρα θα γίνουν μεγάλοι σαν Αυτόν.
Ανακαλυπτουν μια πατριδογνωσία και σπεύδουν στο Κάστρο του Πλαταμώνα με τους υπέροχους Παντελεμονίτες ,στο Αρχαίο Διον, Λειβηθρα Αιγες , Πέλλα ,φτάνουν στην Σαλονίκη το βράδυ,ονειρεύονται θάλασσες και τις Κυκλάδες (τελευταία σειρά κάτω )
Ένα πανηγύρι στημένο με καφενεία παραθαλάσσια και ορεινά που με τους ήχους της λαϊκής και δημοτικής μας μουσικης αφηγούνται το δάκρυ της ξενιτιάς ,τον νταλκά και τους καημούς σπάνιων ασικηδων.
Βάρκες καράβια πάνε έρχονται με μπαιρακια την ελευθερία και την ανεξαρτησία και την ξεροκεφαλιά του φιλότιμου Έληνα .
Ένα πανηγύρι στημένο με καφενεία παραθαλάσσια και ορεινά που με τους ήχους της λαϊκής και δημοτικής μας μουσικης αφηγούνται το δάκρυ της ξενιτιάς ,τον νταλκά και τους καημούς σπάνιων ασικηδων.
Βάρκες καράβια πάνε έρχονται με μπαιρακια την ελευθερία και την ανεξαρτησία και την ξεροκεφαλιά του φιλότιμου Έληνα .
Κοντά στη Θάλασσα Ήλιοι φεγγάρια ,χρυσά ,ασημένια τάληρα,δίφραγκα ,στεφάνια ακάνθινα .Φεγγάρια υποσχέσεις ,και μερικά ντροπαλά φεγγάρια που στεναχωρεθηκαν ακούγοντας τους ψεύτικους όρκους .
Λουλούδι που κρατιέται από τον θυμό του ανέμου ,σαν να μιλά για μενα(β σειρα5)
Το αρχαίο θέατρο περιμένει κόσμο για τις παραστάσεις και πάλι ,παραστέκουνε γυναίκες αναμενουσες σαν χορός από τις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη ,πορεύονται στο μικρό εκκλησάκι κάτω (τελευταία σειρά προτελευταίο )στον όνομα της μάνας μου ,στην Αγία Ευπραξια που γιορτάζεται τον Αύγουστο στην Κεφαλονιά .
Αρκετοί σταυροί της θρησκείας μας να προσευχηθούμε στην πατρίδα αίσιο μέλλον με τους πολίτες να πορεύονται ευθυτενείς στα μάτια όλης της γης ,με ποιστοποιητικα τους ποιητές μας ,αγνώστους ,ελάσσονες,μέγιστους ,παμμεγιστους ,Νομπελίστες ,αλλά προπαντός τους άσημους και τους καθημερινούς που γράφουν στιχάκια που δεν σου φτάνουν όλες οι μουσικές του κόσμου να τα χορέψεις .
Δυο φίλες δυο αδερφές και από κάτω μάνα κόρη ,δασκάλα μαθήτρια μιλούν ,τραγουδούν πως η γυναίκα πάντα θα σώζει τον κόσμο ,και μένα που δεν αξιώθηκα ισαμε τώρα να της πω όλα τα ευχαριστώ που έχω φυλαγμένα .
Αδυνατώ να ιστορήσω αυτά που σεις βλέπετε στην κιβωτό αυτή και είναι πολλά περσοτερα αφού είναι δικά σας . Μόνο να ευχηθώ στην ξεναγό καλή χρονιά πάντα δυνατή όμορφη ,περήφανη όπου είναι, να προβάλει την ομορφιά και να καμαρώνει για όλα αυτά που ναι δικά μας ,να τρέχει πρωταθλήτρια όπως στα παιδικά της χρόνια να γεμίσει την κιβωτό της ψυχής της άπειρες ιδανικές στιγμες και εικόνες .
Λουλούδι που κρατιέται από τον θυμό του ανέμου ,σαν να μιλά για μενα(β σειρα5)
Το αρχαίο θέατρο περιμένει κόσμο για τις παραστάσεις και πάλι ,παραστέκουνε γυναίκες αναμενουσες σαν χορός από τις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη ,πορεύονται στο μικρό εκκλησάκι κάτω (τελευταία σειρά προτελευταίο )στον όνομα της μάνας μου ,στην Αγία Ευπραξια που γιορτάζεται τον Αύγουστο στην Κεφαλονιά .
Αρκετοί σταυροί της θρησκείας μας να προσευχηθούμε στην πατρίδα αίσιο μέλλον με τους πολίτες να πορεύονται ευθυτενείς στα μάτια όλης της γης ,με ποιστοποιητικα τους ποιητές μας ,αγνώστους ,ελάσσονες,μέγιστους ,παμμεγιστους ,Νομπελίστες ,αλλά προπαντός τους άσημους και τους καθημερινούς που γράφουν στιχάκια που δεν σου φτάνουν όλες οι μουσικές του κόσμου να τα χορέψεις .
Δυο φίλες δυο αδερφές και από κάτω μάνα κόρη ,δασκάλα μαθήτρια μιλούν ,τραγουδούν πως η γυναίκα πάντα θα σώζει τον κόσμο ,και μένα που δεν αξιώθηκα ισαμε τώρα να της πω όλα τα ευχαριστώ που έχω φυλαγμένα .
Αδυνατώ να ιστορήσω αυτά που σεις βλέπετε στην κιβωτό αυτή και είναι πολλά περσοτερα αφού είναι δικά σας . Μόνο να ευχηθώ στην ξεναγό καλή χρονιά πάντα δυνατή όμορφη ,περήφανη όπου είναι, να προβάλει την ομορφιά και να καμαρώνει για όλα αυτά που ναι δικά μας ,να τρέχει πρωταθλήτρια όπως στα παιδικά της χρόνια να γεμίσει την κιβωτό της ψυχής της άπειρες ιδανικές στιγμες και εικόνες .