Οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο μετεωρίτης Hoba είναι ο μεγαλύτερος μετεωρίτης που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στη Γη.
Ο μετεωρίτης έπεσε περίπου 20 χιλιόμετρα δυτικά του Grootfontein στην Ναμιμπια, περίπου 80.000 χρόνια πριν, και εξακολουθεί να βρίσκεται στην ίδια θέση, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένου του εκτιμώμενου βάρους του 60 τόνων.
Ο λίθος, με έκταση 2,95 x 2,84 m και ύψος μεταξύ 122-75 cm, εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 200 και 400 εκατομμυρίων ετών. (Vogt, σελ.3)
Αποτελείται κυρίως από σίδηρο (82,4%) και νικέλιο (16,4%) και ορισμένα ιχνοστοιχεία όπως το κοβάλτιο. Το όνομά του προέρχεται από το αγρόκτημα Hoba στα Όρη Otavi.
Τον Μάρτιο του 1955 ο Μετεωρίτης της Χόμπα ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο. Η περιοχή γύρω από τον μετεωρίτη δωρίστηκε στο Εθνικό Συμβούλιο Μνημείων το 1987. Ο μετεωρίτης είναι πολύ δημοφιλής στους τουρίστες.
Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιούνται τι συνέβη στον λεγόμενο τεράστιο κρατήρα μετεωρίτη. Δεν βρέθηκε κρατήρας ή αλλοιωμένοι βράχοι σε σχέση με το σημείο πρόσκρουσης. Μετά την πτώση του μετεωρίτη, σταδιακά καλύφθηκε με ένα στρώμα ασβεστόλιθου. Αυτός ο ασβεστόλιθος σχηματίστηκε με την εξάτμιση επιφανειακών υπόγειων υδάτων που περιείχε ανθρακικό ασβέστιο από τον γύρω ασβεστόλιθο Otavi. Σήμερα η περιοχή λαμβάνει μέγιστη ετήσια βροχόπτωση μόλις 750 mm και τα υπόγεια ύδατα στην επιφάνεια είναι λιγότερο άφθονα. Ο ασβεστόλιθος παρέχει έτσι ένα πιο υγρό κλίμα στο πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν.
Οι κρατήρες μετεωριτών των μεγάλων μετεωριτών είναι συχνά μη αναγνωρίσιμοι μετά από μερικές δεκαετίες λόγω της ανάπτυξης των φυτών και μετά από μερικούς αιώνες λόγω της διάβρωσης.
Το 1920 ο μετεωρίτης ανακαλύφθηκε από τον Hermanus Brits. Η δήλωσή του σχετικά με την ανακάλυψη φυλάσσεται στο Μουσείο Grootfontein και αναφέρει:
«Ένα χειμώνα κυνηγούσα στο αγρόκτημα της Χόμπα, είδα έναν παράξενο βράχο. Κάθισα σε αυτό. Μόνο το πάνω μέρος ήταν ορατό. Ο βράχος ήταν μαύρος και γύρω του ήταν ασβεστολιθικό έδαφος. Γδαρμένο το βράχο με το μαχαίρι μου και είδα ότι υπήρχε μια λάμψη κάτω από την επιφάνεια. Στη συνέχεια σμίλευσα ένα κομμάτι και το πήρα στο SWA Maatskappy στο Grootfontein, το οποίο ο σκηνοθέτης αποφάσισε ότι ήταν μετεωρίτης.
Η πρώτη επιστημονική έκθεση για τον μετεωρίτη δημοσιεύθηκε από τον Luyten (1929) αφού είχε ξεκινήσει μια έρευνα ως απάντηση σε μια έκθεση για τον μετεωρίτη στο Die Volksblad. Τα αποτελέσματα των μεταγενέστερων δοκιμών στη μεταλλουργική σύνθεση του μετεωρίτη δημοσιεύθηκαν από τον Spencer.
Δυστυχώς, οι βάνδαλοι έχουν καταστρέψει από τότε τον μετεωρίτη. Το 1985, η Rössing Uranium Ltd διέθεσε κεφάλαια στην Περιφερειακή Επιτροπή SWA του Εθνικού Συμβουλίου Μνημείων για την καταπολέμηση του βανδαλισμού. Σε συνεργασία με το Rössing, ο δήμος ξεκίνησε ένα έργο για την προστασία του μετεωρίτη και το περιβάλλον πιο ελκυστικό για τους επισκέπτες. Ο κ. J Engelbrecht, ιδιοκτήτης του αγροκτήματος από το 1987, δωρίζει μια περιοχή για την ανάπτυξη του χώρου. Στη συνέχεια, ιδρύθηκε ένα κέντρο πληροφόρησης για την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών. Οι νέες εγκαταστάσεις άνοιξαν επίσημα στις 31 Ιουλίου 1987.
