Σήμερα η ασθένεια αυτή αντιμετωπίζεται επιτυχώς με λήψη αντιβιοτικών αλλά και εμβολιασμό. Εκείνα τα χρόνια η αντιμετώπισή της γινόταν με καθαρό αέρα και ενισχυμένη διατροφή. Αυτά τα δύο τα πρόσφερε το Σανατόριο. Έχοντας υπόψη αυτά το Ελληνικό κράτος ίδρυσε πολλά Σανατόρια για την νοσηλεία των πολιτών του, που έπασχαν από φυματίωση. Ένα από τα Σανατόρια που ιδρύθηκαν ήταν και αυτό που εγκαταστάθηκε το 1936 στα ερείπια της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου της Πέτρας Ολύμπου. Ο αρχαίος Ναός της πανηγυρίζει στις 21 Νοεμβρίου. Πότε ακριβώς οικοδομήθηκε ο Ναός δεν είναι γνωστό. Πάντως επικρατούν δύο εκδοχές ως προς την χρονολογία κτίσης : το 1134 και το 1151. Αυτό που με βεβαιότητα γνωρίζουμε είναι ότι ο Ναός επανοικοδομήθηκε το 1754 και επισκευάστηκε το 1815.
Το Σανατόριο λειτούργησε μέχρι το 1969. Σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του νοσηλεύθηκαν περίπου 6.000 ασθενείς.
Η λειτουργία του Σανατόριου ωφέλησε οικονομικά πολύ την Πιερία τη δύσκολη εκείνη εποχή. Έδωσε δουλειά σε πολλούς συντοπίτες μας και κινήθηκε σημαντικά η αγορά από τις ανάγκες του Σανατόριου σε εφόδια. Η Κατερίνη ήταν πόλος διαμονής των συγγενών των νοσηλευόμενων, που τους επισκέπτονταν συχνά και λόγω έλλειψης συγκοινωνίας της Κατερίνης με την Πέτρα, τα τοπικά αγοραία αυτοκίνητα έκαναν καλές δουλειές.
Η εξάλειψη της φυματίωσης στην Ελλάδα σημειώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και βαθμιαία τα Σανατόρια άρχισαν να κλείνουν. Δεν μπορούσε φυσικά να εξαιρεθεί από αυτό και το Σανατόριο της Πέτρας. Έτσι το 1969 το εγκατέλειψαν και οι τελευταίοι ασθενείς του. Το κτίριο μετασκευάστηκε σε Ψυχιατρικό Νοσοκομείο που πρωτολειτούργησε το 1970. Η λειτουργία του διακόπηκε το 2004.
Αργότερα οι κτιριακές εγκαταστάσεις του, αφού φιλοξένησαν για μικρό χρονικό διάστημα μετανάστες από την Ασία, έμειναν για αρκετό χρόνο έρημες.
Το 2018 ξεκίνησε προσπάθεια να ξαναλειτουργήσει ως Μονή με την εγκατάσταση εκεί τεσσάρων Μοναχών. Πρόσφατα λειτουργούσα πλέον ως Μονή περιήλθε στη δικαιοδοσία της Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος.