Γεύση Ελλάδας

Ντομάτα γαρύφαλλο,
τυρί κι ελιά
κάτω από το πλατάνι
στη σκιά και τη δροσιά,
κρυστάλλινο τσίπουρο της μέθης,
ψημένη καυτερή στο λαδόξιδο,
φέτες
ζυμωμένο στην πινακωτή
ψωμί μαύρο σταρένιο,
ζεστό με ρίγανη και λάδι,
γεύση Ελλάδας,
γέλια και τσουγκρίσματα
«άντε γεια» και «άσπρο πάτο…»
αστεία Αριστοφανικά και μουσικές του Μάνου Χατζηδάκη!
Μια γατούλα χαϊδεύεται στα πόδια
με υπομονή
στην άκρη περιμένει
με ψίχουλα ευτυχίας 

να μοιραστεί όλων τις χαρές …
Ελλάδα των γεύσεων…
Γεύση του αέρα, του γέλιου, των στίχων
γεύση των ερώτων και των μυστικών,
γεύση των ποιημάτων και των εικόνων
σε μια υπαίθρια γκαλερί,
με θέα το πέλαγος,
με σκέψη στις αναμνήσεις
με τους παππούδες να θυμούνται
και τις κοπέλες,
με τα κοντομάνικα
να τραγουδάνε κάτω από τον ήλιο,
με τα στήθη τους να τρέμουν από ζωή και
την προσμονή στους έρωτες.
Απέναντι, οι γλάροι 

σαν ζωγραφιά στον μουσαμά μέσα στο απέραντο γαλάζιο….
Πρόσωπα καθημερινά ρυτιδιασμένα
της βιοπάλης, με την αλμύρα στα φρύδια,
Ελλάδα αγνή
μέσα από τις κίτρινες σελίδες
του άλμπουμ της γιαγιάς βγαλμένη…
Μια στιγμή στην αιωνιότητα,
Μια μέρα από τη ζωή μας,
σήμερα. 

Κάθε μέρα…

ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ
Αλκυονίδες νύχτες