"Η ΑΠΩΛΕΙΑ".
Όποιο είδος απώλειας κι αν έχουμε υποστεί, είναι κάτι εντελώς προσωπικό και ο καθένας το βιώνει με τον δικό του τρόπο.
Η αντιμετώπιση της απώλειας κάποιου ή κάτι που αγαπάμε είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ζωής.
Οποιαδήποτε απώλεια μπορεί να προκαλέσει πένθος, όπως ο χωρισμός, η απώλεια υγείας
ή της δουλειάς, η απώλεια ενός κατοικίδιου, ενός "δανεικού" βιβλίου που δεν στο επέστρεψαν ποτέ, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η απώλεια φιλίας, η απώλεια ασφάλειας μετά από τραύμα, το σπίτι της οικογένειας
αλλά έχουμε και απώλειες άλλου τύπου, που παραμένουν απώλειες, όπως αποφοίτησή μας από το Λύκειο, το Πανεπιστήμιο, η αλλαγή εργασίας, η αλλαγή πόλης κ.α. Την απώλεια όμως συνήθως τη βιώνουμε συντριπτικά στο θάνατο. Το πένθος μας είναι δικό μας πένθος και κανένας άλλος δεν μπορεί να μας πει πότε είναι η ώρα να «προχωρήσουμε» ή «να το ξεπεράσουμε» ούτε να το αποφύγουμε για πάντα. Για να το θεραπεύσουμε, πρέπει να αναγνωρίσουμε τον πόνο. Η προσπάθεια αποφυγής των συναισθημάτων λύπης και απώλειας απλώς παρατείνει τη διαδικασία του πένθους. Το ανεπίλυτο πένθος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως κατάθλιψη, άγχος, κατάχρηση ουσιών, ναρκωτικών και αλκοόλ.
Τα αποσπάσματα και τα ποιήματα που επιλέχθηκαν "κινήθηκαν" κυρίως στην απώλεια του θανάτου. Για τους ανθρώπους που χάνουμε και αλλάζουν και τη δική μας ζωή. Μεγάλη Εβδομάδα, Μ. Δευτέρα, εβδομάδα των παθών, των μαρτυρίων, των θρήνων, του "γολγοθά" αλλά και της ....Ανάστασης.
Γιάννης Ρίτσος, Τάσος Λειβαδίτης, Λένα Παππά
Rudolf Marku, Σωτήρης Παστάκας, Κική Δημουλά, Mary Elizabeth Frye, Χέμινγουεϊ, Δάντης κ.α. ήταν μερικές από τις επιλογές της λογοτεχνικής "Παρέας" ...
.jpg)
