Και πότε πότε να’σαι έξυπνος,
Όμως να μην είσαι ποτέ πάρα πολύ καλός,
Ούτε ποτέ πάρα πολύ έξυπνος΄
Γιατί εκείνοι που είναι πολύ καλοί
Είναι και πολύ μόνοι,
Και εκείνοι που είναι πολύ έξυπνοι
ποδοπατούνται και υποφέρουν από ανθρώπους με λιγότερες πνευματικές ικανότητες, καθώς αυτοί
οι άνθρωποι διέπονται από ένα νόμο στην ιδιοσυγκρασία τους , και βλέπουν τις αποδείξεις ανώτερης διανοητικότητας ως μία προσβλητική αυθάδεια που στοχεύει την δική τους έλλειψη του πολύτιμου αυτού χαρίσματος, και τείνουν να φέρουν βαρέως ανάλογες επιδείξεις και αντιδρούν με τον τρόπο που καταδείχθηκε παραπάνω – και είναι δικαιολογημένοι; αλίμονο, είναι
Mark Twain
Ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά :
Lectures Bureau