«Καμπίνα 2. Πολύ σέξι η Ντιλάρα, μπουμ…. Ηφαίστειο!»

Έπινε το ποτό του και τα μάτια του την έγδυναν σιωπηλά. Η κοπέλα που κοιτούσε είχε εισβάλλει βίαια στη ζωή του. Τον συντάραξε. Άκουγε την καρδιά του να χτυπάει από την αμαρτία. Ένοιωθε τα μέλη του σώματός του να εκρήγνυνται από τον πόθο, τις ερωτικές σκέψεις να ξεπροβάλλουν στο μυαλό του και η θέα του κορμιού της να προκαλούν ίλιγγο φαντασιώσεων. Ένοιωθε τη διέγερση τόσο έντονα σε όλα τα μέλη του, σε ολόκληρο το κορμί και το μυαλό του που δε μπορούσε να την καταπνίξει και κυρίως να την ελέγξει.

«Τι γεύση έχει το φιλί της; Πόσο σφριγηλό είναι το κορμί της; Πώς κάνει έρωτα;» συλλογιζόταν.

Είχε ξεχάσει το λόγο που είχε βρεθεί στο γιοτ. Τον είχε συνεπάρει η γοητεία μιας απρόβλεπτης αμαρτίας. Ήταν αποφασισμένος για όλα. Έτοιμος να ισοπεδώσει κάθε εμπόδιο. Κάθε φραγμό. Κάθε τοίχο λογικής, ηθικής και αξιοπρέπειας. Πήδηξε στο βούρκο με κάθε κόστος. Εκεί έξω άλλωστε δεν είχε ελπίδες. Δε μπορούσε να σέρνεται διαιωνίζοντας μια ασφυκτική κατάσταση που δεν τον οδηγούσε σε κανένα ξέφωτο. Έκανε νεύμα στη Σβετλάνα. Αφού την κολάκευσε με κομπλιμέντα για την ομορφιά και το άρωμά της, τη ρώτησε για τη Ντιλάρα. Χαμογέλασε. Έσκυψε κάτω από τη μπάρα και χωρίς να ψελλίσει λέξη του έτεινε προς το μέρος του, σπρώχνοντας μπροστά του στο μπαρ ένα κλειδί. Τον κοίταξε κατάματα χαμογελώντας πονηρά.
«Το 2…!»
«Το 2;»
«Καμπίνα 2. Πολύ σέξι η Ντιλάρα, μπουμ…. Ηφαίστειο!»

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της χρονιάς 

ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
"BLACK PEARL"... Εκδόσεις ΜΑΤΙ.