Ο βιρτουόζος κλασικός κιθαρίστας και συνθέτης Παναγιώτης Μάργαρης και η πηγαία ερμηνεύτρια Φωτεινή Βελεσιώτου παρουσίασαν στο κοινό της Κατερίνης και της Πιερίας, τα παντοτινά διαμάντια του Μούτση, του Βίρβου, του Καλδάρα, του Γκάτσου, του Ξαρχάκου, του Ρασούλη σε μια συναυλία, για όσους αναζητούν διακαώς τον λαικό λόγο, στη λαική φωνή...
ΜΑΡΓΑΡΗΣ - ΒΕΛΕΣΙΩΤΟΥ, προχωράνε μαζί, παρουσίαζοντας κάτι ξεχωριστό. Μυσταγωγικό. Σχεδόν Ορφικό. Η κλασική κιθάρα συνάντησε τη λαϊκή ποίηση…στο λόφο της Κονταριώτισσας. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ολύμπου.
Μια μοναδική σύμπραξη δύο ξεχωριστών καλλιτεχνών μέσα από ένα σεργιάνι στα χρόνια και στιγμές που σημάδεψαν ανεξίτηλα το ελληνικό τραγούδι και τις ζωές μας.
Μια καλλιτεχνική πρόταση με μοναδικό ειδικό βάρος, λιτή αριθμητικά αλλά τόσο μεστή και ευφάνταστη στο αποτέλεσμά της. Τα τραγούδια που αγαπήσαμε και εξακολουθούμε να τραγουδάμε και να γιορτάζουμε μαζί τους, «γυμνά» με μια κιθάρα, αλλά τι κιθάρα, και με μια φωνή, αλλά τι φωνή!
Μια καλλιτεχνική πρόταση με μοναδικό ειδικό βάρος, λιτή αριθμητικά αλλά τόσο μεστή και ευφάνταστη στο αποτέλεσμά της. Τα τραγούδια που αγαπήσαμε και εξακολουθούμε να τραγουδάμε και να γιορτάζουμε μαζί τους, «γυμνά» με μια κιθάρα, αλλά τι κιθάρα, και με μια φωνή, αλλά τι φωνή!
Μια «βουτιά» στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, ανάγοντας την διασκέδαση σε ουσιαστική ψυχαγωγία.
Όσοι παρευρέθηκαν σε αυτή τη βραδιά, θα τους μείνει αξέχαστη.
Στο μοναδικό περιβάλλον του Βυζαντινού Ναού της Παναγίας της Κονταριώτισσας, στην κορυφή του λόφου, ανάμεσα στις ροδιές, τις αγριοσυκιές και τα πεύκα, με την σελήνη να κρέμεται από τον ουρανό, να κρατάει ακόμη το φως της "πανσέληνου" στο πρόσωπό της, να φεγγοβολή ανάμεσα από τα κλωνάρια και τις αρχαίες πέτρες, οι νότες και οι μελωδίες, του Παναγιώτη Μάργαρη και η ιδιαίτερη φωνή της Φωτεινής Βελεσιώτου, θαρρείς σα να ενώθηκαν με τις βυζαντινές μελωδίες, του ενδέκατου αιώνα, σε μια συνέχεια ως τα σήμερα, έδωσαν μια βραδιά, που άγγιξε τα εσώψυχα, που κύλησε σαν αίμα στις φλέβες, μεταδίδοντας τα αισθήματα σε κάθε κύτταρο, χαρίζοντας χαμόγελα, πλήρωσης και αρμονίας.
Ανεπανάληπτα τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε και τραγουδήσαμε (Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, Η ζωή μου όλη, Το δίχτυ, Το μινόρε της αυγής… έως και τις Μέλισσες) «γυμνά» με φωνή και κιθάρα...Ο Πρόεδρος του 53ου Φεστιβάλ Ολύμπου Γρηγόρης Παπαχρήστος καλωσόρίζοντας το κοινό, υπογράμμισε, ότι οι εκδηλώσεις δεν έχουν μόνο ως στόχο την ψυχαγωγία, αλλά και την ανάδειξη μνημείων της Πιερίας, όπως του Βυζαντινού Ναού της Κονταριώτισσας, το μοναδικό ίσως μνημείο που σώζεται ακέραιο από τον 10ο-11ο, αιώνα μΧ. !Όσοι παρευρέθηκαν σε αυτή τη βραδιά, θα τους μείνει αξέχαστη.
Στο μοναδικό περιβάλλον του Βυζαντινού Ναού της Παναγίας της Κονταριώτισσας, στην κορυφή του λόφου, ανάμεσα στις ροδιές, τις αγριοσυκιές και τα πεύκα, με την σελήνη να κρέμεται από τον ουρανό, να κρατάει ακόμη το φως της "πανσέληνου" στο πρόσωπό της, να φεγγοβολή ανάμεσα από τα κλωνάρια και τις αρχαίες πέτρες, οι νότες και οι μελωδίες, του Παναγιώτη Μάργαρη και η ιδιαίτερη φωνή της Φωτεινής Βελεσιώτου, θαρρείς σα να ενώθηκαν με τις βυζαντινές μελωδίες, του ενδέκατου αιώνα, σε μια συνέχεια ως τα σήμερα, έδωσαν μια βραδιά, που άγγιξε τα εσώψυχα, που κύλησε σαν αίμα στις φλέβες, μεταδίδοντας τα αισθήματα σε κάθε κύτταρο, χαρίζοντας χαμόγελα, πλήρωσης και αρμονίας.
Ανάμεσα στις μελωδίες οι ενδιαφέρουσες "παρεμβολές" του γνωστού δημοσιογράφου και στιχουργού, Κώστα Μπαλαχούτη, ο οποίος αποκάλυπτε μυστικά, αλήθειες και μύθους, ιστορικά γεγονότα συνδεδεμένα με στίχους και πρόσωπα, γύρω από τα τραγούδια, τους τραγουδιστές και τους συνθέτες. Τραγούδια και επιτυχίες, που συνοδεύουν στο διάβα του χρόνου, τις ζωές μας. Που ψιθυρίζονται από γενιά σε γενιά με τρόπο μαγικό....Γιατί η μουσική, τα τραγούδια, έχουν ένα σκοπό: να σμίγουν τον κόσμο... Ίσως και να ξεπλένουν από την ψυχή, τη σκόνη της καθημερινότητας...
