ΜΑΓΕΨΕ το Κατερινιώτικο κοινό ο π. Λίβυος στο ΜΑΤΙ-70 ΦΩΤΟ

Την ζωή δεν την αναλύουμε αλλά τη ΖΟΥΜΕ. Τη ΧΑΡΑ δεν την βρίσκουμε αλλά τη φτιάχνουμε. Τελικά δεν είναι το ΣΚΟΤΑΔΙ που μας τρομάζει αλλά το ΦΩΣ που κουβαλάμε μέσα μας. Καμία ΔΥΣΚΟΛΙΑ δεν πρέπει να μας φοβίζει, αφού ό,τι δυσκόλεψε το «εγώ» μας ελευθέρωσε την ΨΥΧΗ μας.
ΖΗΣΕ τώρα χωρίς να ζητάς όλα να είναι τέλεια. Δε χρειάζεται να είσαι ΤΕΛΕΙΟΣ για να είσαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.
Η ΖΩΗ δεν έχει κάποιο νόημα, η ίδια είναι το ΝΟΗΜΑ.
Γι’ αυτό ΤΟΛΜΗΣΕ να ζήσεις. Μην κρυφτείς από τις ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ. Κοίταξε κατάματα τους φόβους σου. Οι ΦΟΒΟΙ είναι οι κρυμμένες μας ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Κάθε ΦΟΒΟΣ κρατάει στο σκοτάδι το δικό μας ΦΩΣ.
ΤΟΛΜΗΣΕ να κοιτάξεις κατάματα τον ΔΕΙΛΟ εαυτό σου εάν θέλεις να συναντήσεις τον ΗΡΩΑ που κουβαλάς μέσα σου. Κι αυτό μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να το πραγματοποιήσεις: να ΖΗΣΕΙΣ. Διότι στο τέλος του ταξιδιού δε θα έχει σημασία πόσων χρόνων πέθανες αλλά πόσο ΕΖΗΣΕΣ!
Στα παραπάνω σημεία επικεντρώθηκε η ομιλία του π. Λίβυου, γνωστού πολυγραφότατου συγγραφέα στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του με τίτλο: ΖΗΣΕ: Τελικά φοβόμαστε να πεθάνουμε ή μήπως να ζήσουμε;"
Στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του βιβλιοπωλείου ΜΑΤΙ αλλά και στο ισόγειο (με τη βοήθεια οθόνης), ο π. Λίβυος, μάγεψε το κοινό της Κατερίνης, με την εκφορά του λόγου του αλλά και την οπτική με την οποία γράφει και μιλά γύρω από την ύπαρξη, τον Θεό, την ζωή και τον θάνατο. Σε άλλο σημείο της διάλεξης -βιβλιοπαρουσίασης επικεντρώθηκε στον άνθρωπο και τη στάση του πρωτίστως απέναντι στον εαυτό του αλλά και στην θεώρηση των πραγμάτων που χαρακτηρίζουν τη ζωή του τονίζοντας τα εξής:
"Μέσα σου δεν υπάρχει μονάχα το τραύμα αλλά και το θαύμα.
Μέσα σου δεν υπάρχει μονάχα πτώση αλλά και ανάσταση.
Μέσα σου δεν υπάρχει μονάχα ένα φοβισμένο παιδί αλλά ένας γενναίος ήρωας. Μην τον αφήνεις να κρύβεται. Δώστου τα όπλα του και άφησε τον να παλέψει.
«Ο χρόνος είναι μετρημένος, γι’ αυτό μην το σπαταλάς ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου, μην αφήνεις το θόρυβο από τις γνώμες των άλλων να πνιγεί ασφυκτικά την δική σου εσωτερική φωνή.»
Είσαι αυτό που δεν έγινες ακόμη. Απελευθέρωσε δυνάμεις, ταλέντα και ικανότητες.
Δεν είναι απλό ούτε εύκολο αλλά συναρπαστικό. Φτάσε σήμερα όπου μπορείς κι αύριο εκεί που σταματούν τα όνειρα σου.
Κάθε ταλέντο, χάρισμα, ικανότητα και δυνατότητα που δεν γίνεται ζωή και φως, παραμορφώνεται σε πόνο και αρρώστια.
Μη προδίδεις τον εαυτό σου. Γίνει αυτό που σε έπλασε ο Θεός να είσαι, κι αυτό δεν είναι μίζερο και κακόμοιρο αλλά δυνατό και αληθινό."
Μετά την ομιλία του, συνομίλησε με το κοινό και υπέγραψε το καινούριο του βιβλίο.

  

"Είπα να σωπάσω, να ησυχάσω να προσευχηθώ δίχως λέξεις. Δίχως εξηγήσεις και λόγια.
Να πω όλα εκείνα που δεν λέγονται, να ακούσω αυτά που ήδη αιώνες υπάρχουν μέσα μου.
Λόγια παντού, φωνές, φασαρία, θόρυβος.
Καταγγελίες, κατηγορίες, μαλώματα και φαγώματα. Αγρίεψαν οι εποχές μας.
Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εντάσεις και αποστάσεις.
Τώρα έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη την σιωπή και προσευχή.
Να μην πούμε τίποτε στο Θεό, τον κούρασαν τα νάρκισσα αιτήματα μας,
καιρός να ακούσουμε Εκείνος τι έχει να μας πει.
Να σωπάσουμε και να ακούσουμε τον Θεό εκεί που πάντα ήταν... μέσα μας.
Σιωπηλός, ταπεινός, ελεύθερος, καθόλου τιμωρός ή εκβιαστικός.
Πάντα παρών, ακόμη και όταν εμείς είμαστε απόντες από το κέντρο μας.
Πάντα να πιστεύει σε εμάς ακόμη και όταν εμείς δεν πιστεύαμε καθόλου σε Εκείνον.
Θέλω να κατέβω μέσα μου, σε αυτά τα σκαλιά που λέει ο Άγιος Ισαάκ,
τα σκαλιά που οδηγούν σε Εκείνον και δεν είναι στον ουρανό αλλά στην καρδιά μου.
Να νιώσω, ότι την πόρτα του Θεού δεν την χτυπάμε από έξω άλλα από μέσα.
Γιατί είναι μέσα μας, βαθιά Αγαπημένος.
Δεν θέλω Κύριε να σου ζητήσω τίποτα παρα μονάχα Εσένα.
Εάν έχω Εσένα τότε τι μπορεί να μου χρειάζεται;
Εάν έχω ειρήνη και χαρά μέσα μου, τι μπορεί να σκοτεινιάσει την ζωή μου;
Η ψυχή μας μιλάει συνεχώς με τον Θεό.
Δεν σταματάει λεπτό να συνομιλεί μαζί Του κι ας μην το καταλαβαίνει ο νους μας.
Ο Θεός ξέρει τι έχεις ανάγκη πριν το ζητήσεις. Εσύ ζήτα μονάχα Εκείνον.
Τον Θεό δε μπορείς να το βρεις σε συναντά Εκείνος.
Η προσευχή δεν είναι πράξη αλλά κατάσταση.
Δεν την βρίσκεις σε βρίσκει.
Δεν κάνεις προσευχή γίνεσαι προσευχή.
Εσύ χρειάζεται μονάχα να περιμένεις, να κάθεσαι προσμένοντας.
Κάθισε, σώπασε, ησύχασε, νιώσε, αισθάνσου, άκου.
Ξέχνα τον "εαυτό" σου εάν θες να τον γνωρίσεις.
Χάσε την ψυχή σου εάν θες να την σώσεις.
Η συνάντηση με τον Θεό είναι σαν να βλέπεις ένα παλιό φίλο, μια παλιά καλή φίλη που έχετε χρόνια να συναντηθείτε, αλλά σαν βρεθείτε δεν χρειάζεται τίποτε να εξηγήσετε, τίποτε να αναλύσετε, όλα είναι γνωστά, οικεία, φυσικά, αγαπητικά και γνώριμα.
Η συνάντηση με τον Θεό είναι μια βαθιά αγκαλιά όταν εσύ ρωτάς έναν σε αγαπάει".

"Η ευτυχία είναι επιλογή. Είναι στάση και τρόπος ζωής. Μην ακούτε όλους εκείνους που λένε «μα πως να είμαι χαρούμενος αφού κουράζομαι στη δουλειά», «έχω να πληρώσω δόσεις», «έχω πολλά έξοδα», «θέματα στην σχέση μου» ή οτιδήποτε άλλο. Ακόμη και όλα να τα είχαν λύσει πάλι δεν θα είχαν χαρά μέσα τους. Γιατί η χαρά είναι εσωτερικό γεγονός.
Την χαρά δεν την αναλύεις αλλά την ζεις.
Η ευτυχία είναι αποτέλεσμα τρόπου ζωής και όχι σκέψης.
Δε δηλώνεις ευτυχισμένος αλλά φαίνεσαι.
Να φοβάσαι εκείνους που διαφημίζουν την ευτυχία τους.
Οπότε, εάν θες να βρεις την ευτυχία ξεκινά από την επίγνωση ότι δε χρειάζεται να την ψάξεις αλλά να τη φτιάξεις. Δε χρειάζεται να την σκέφτεσαι αλλά να την ζεις.
Δεν περιμένω την ευτυχία αλλά τη φτιάχνω. Δε ζητάω τέλειες συνθήκες ζωής για να χαρώ. Ξέρω ότι αυτές δεν θα έρθουν ποτέ, άρα αποφασίζω να χαμογελώ γιατί μου κάνει καλό και μου χαρίζει αφθονία και ευλογίες ζωής.
***π. Λίβυος από το νέο βιβλίο "ΖΗΣΕ!!!" εκδόσεις Ψυχογιός