Είναι λυπηρό και όχι σωστό να αδικούμε τον εαυτό μας και να είμαστε δίπλα σε κάποιον που μας φέρεται άσχημα, μας μειώνει, μας υποτιμά, δεν μας σέβεται. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι όλοι οι άνθρωποι αξίζουμε. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε προσόντα. Όλοι έχουμε αξίες. Όλοι έχουμε προτερήματα. Άλλος περισσότερα, άλλος λιγότερα. Αλλά σίγουρα όλοι!
Απλά αυτό που αλλάζει είναι με ποιον ή ποιους δένουμε. Με ποιον ή ποιους κολλάμε και ταιριάζουμε.
Όταν ταιριάζουμε με κάποιον, έχουμε τα ίδια θέλω, τις ίδιες αξίες, τις ίδιες ιδέες, δεν υπάρχει περίπτωση να μην μας καταλάβει. Να μην μας κατανοήσει. Και να μην μας εκτιμήσει. Κι αυτό γιατί στο πρόσωπό μας βλέπει κάτι από τον εαυτό του. Κάτι από την προσωπικότητά του. Γινόμαστε η αντανάκλαση της προσωπικότητάς του. Γι αυτό και μας αρέσει! Και μας εκτιμά! Και μας θαυμάζει!
Αν κάποιος μας σέβεται και μας εκτιμά φαίνεται από την συμπεριφορά του απέναντί μας. Από τους τρόπους του. Από το βλέμμα του. Από τον τρόπο που μας κοιτάει!
Είναι τόσο ωραίο και ιδανικό να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας κοιτάζουν και χαίρονται. Που μας φέρονται όπως μας αξίζει. Και ιδιαίτερα αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα σας ως σύντροφό μας.
Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα να έχουμε ως ταίρι μας έναν άνθρωπο που μας κοιτά και χάνεται! Που μας κοιτά με θαυμασμό! Που μας κοιτά και τα μάτια του λάμπουν! Κι ακόμη καλύτερα αν αυτό έχει διάρκεια!
Ας έχουμε λοιπόν συνέχεια στο μυαλό μας ότι εκείνος που δεν μας προσέχει, δεν μας αξίζει! Γιατί ο εαυτός μας και η ύπαρξή μας είναι πολύτιμη! Κι αξίζουμε, όπως όλοι μας άλλωστε, το καλύτερο!
Γράφει η Ιωάννα Βασιλειάδου
Loveletters.gr