Συγκεκριμένα, η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Circulation αναφέρει πως 12 λεπτά έντονης αερόβιας γυμναστικής επέδρασαν σε περισσότερο από το 80% των κυκλοφορούντων μεταβολιτών, συμπεριλαμβανομένων διαδικασιών που συνδέονται με πλήθος ευνοϊκών αποτελεσμάτων για την υγεία, ανοίγοντας τον δρόμο για τη διαπίστωση συγκεκριμένων μηχανισμών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση των καρδιομεταβολικών οφελών της άσκησης.
Οι ερευνητές από το Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης αξιοποίησαν δεδομένα από την έρευνα Framingham Heart Study για να υπολογίσουν τα επίπεδα 588 μεταβολιτών στο αίμα 411 μεσήλικων ανδρών και γυναικών πριν και αμέσως μετά από 12 λεπτά έντονης άσκησης.
Τα αποτελέσματα έδειξαν θετικές μεταβολές σε έναν αριθμό μεταβολιτών για τους οποίους τα επίπεδα πριν την άσκηση συνδέονταν με κίνδυνο για καρδιομεταβολική νόσο. Για παράδειγμα, το γλουταμινικό άλας, ένας βασικός μεταβολίτης που σχετίζεται με καρδιακές παθήσεις, τον διαβήτη και μικρότερο προσδόκιμο ζωής, μειώθηκε κατά 29%. Και το DMGV (Dimethylguanidino valeric acid), ένας ακόμη μεταβολίτης που σχετίζεται με αυξημένες πιθανότητες διαβήτη και ηπατικής νόσου, μειώθηκε κατά 18%.
Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως και άλλοι παράγοντες πέρα από τη γυμναστική μπορεί να διαδραματίζουν ρόλο στη ρύθμιση των μεταβολικών αποκρίσεων, όπως το φύλο και η μάζα σώματος, με την παχυσαρκία να περιορίζει ενδεχομένως τα οφέλη της άσκησης.
Όπως σχολίασε ο επικεφαλής της μελέτης Gregory Lewis, MD, διευθυντής του τμήματος Καρδιακής Ανεπάρκειας στο Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, τα πρόσφατα ευρήματα προσθέτουν νέα δεδομένα σχετικά με τον ρόλο της άσκησης στο καρδιακό, αγγειακό και φλεγμονώδες σύστημα του οργανισμού, αναδεικνύοντας ειδικές μεταβολικές οδούς που εξασφαλίζουν τα οφέλη για την υγεία. «Λίγα λεπτά έντονης άσκησης συνδέθηκαν με θετικές αλλαγές στα επίπεδα μεταβολιτών που σχετίζονται με βασικές σωματικές λειτουργίες όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, το οξειδωτικό στρες, η αγγειακή αντιδραστικότητα, η φλεγμονή και η μακροζωία».
Οι ερευνητές επεσήμαναν τη δυνατότητα που προσφέρει η παρακολούθηση των επιπέδων των μεταβολιτών σε διαφορετικές φυσιολογικές αποκρίσεις στην άσκηση για να διαπιστωθεί αν κάποιος είναι σωματικά σε καλή κατάσταση, όπως και οι αιματολογικές εξετάσεις δείχνουν κατά πόσο καλά λειτουργούν τα νεφρά και το ήπαρ. Για παράδειγμα, χαμηλότερα επίπεδα του DMGV θα μπορούσαν να σημαίνουν καλύτερη φυσική κατάσταση.
Η μελέτη Framingham Heart Study, με εκκίνηση το 1948 και τρεις γενιές συμμετεχόντων πλέον στη διαδρομή της, επέτρεψε στους ερευνητές να εφαρμόσουν τις ίδιες μεταβολικές υπογραφές που χρησιμοποιήθηκαν στο τρέχον πληθυσμιακό δείγμα, στα δείγματα αίματος από προηγούμενες γενιές συμμετεχόντων. Μελετώντας τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις των μεταβολικών υπογραφών από τις αποκρίσεις στην άσκηση, μπόρεσαν να εκτιμήσουν τη μελλοντική κατάσταση της υγείας ενός ατόμου και ποιο το πιθανό προσδόκιμο ζωής.
https://ygeiamou.gr/fitness-wellbeing/149240/ta-12-pou-veltionoun-to-metavoliko-profil-ke-charizoun-chronia-zois/