Είναι αλήθεια ότι ο λαός μας, «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος», σήμερα αισθάνεται «τσαλακωμένος» και θα συνεχίσει να βιώνει αυτό το αίσθημα, ακόμα κι όταν το θέμα χάσει την επικαιρότητά του. Η επί δεκαετίες χλιαρότητα που επιδεικνύαμε περί την ιστορία, περί τη γλώσσα και περί την αρχαία γραμματολογία οδήγησε στην άμβλυνση του ιδικού μας ιστορικού φρονήματος και στην όξυνση των ιστορικών καπηλεύσεων κάποιων γειτόνων μας. Η πολιτική περιφρόνηση των εθνικών μας συμβόλων και των παρελάσεων έδωσε σινιάλο σε κάποιους ότι «ήρθε ο καιρός» να αμφισβητήσουν κυριαρχικά μας εθνικά θέσφατα. Τα φαινομενικά ανούσια συνθήματα, όπως «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του», επέτρεψαν στους γειτόνους μας (με τα εκτεταμένα καρδιακά σύνορα) την έγερση διεκδικήσεων στο Αρχιπέλαγος. Οι ίδιοι γείτονες άρχισαν ήδη να αποκαλούνται «βυζαντινοί» και να χρησιμοποιούν δικεφάλους, τώρα που κατάλαβαν ότι εμείς απεμπολήσαμε τη χιλιόχρονη αυτοκρατορία μας -ως βρίθουσα ίντριγκας- και εφεύραμε ότι η ιστορική μας πορεία έκανε ένα τεράστιο άλμα από το 146 π.Χ. στο 1821 μ.Χ.
Σήμερα, κανένας Ελληνας δεν μπορεί να είναι περήφανος για τη συμφωνία των Πρεσπών. Το εθνικό έγκλημα ολοκληρώθηκε σε τρεις πράξεις: στη γλώσσα, στην ιθαγένεια και στο όνομα.
Η απαξίωση των πρώτων συλλαλητηρίων ήταν λάθος, όπως λάθος είναι και η συνέχιση των συλλαλητηρίων. Λάθος είναι και η επιστροφή στον διχασμό που οι μισοί Ελληνες φωνάζουν τους άλλους μισούς «προδότες» και οι άλλοι τους κατηγορούν ως «φασίστες»! Οπότε τώρα που, για άγνωστους λόγους, προέκυψε αντίδραση τριών ευρωπαϊκών κρατών να αποδεχθούν στην Ε.Ε. το νεοπαγές κρατίδιο, δίνει στους δικούς μας πολιτικούς μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επαναδιαπραγματευθούν –όσο γίνεται– το ζήτημα ξανά, με σκοπό την εθνική ομοψυχία. Επειδή τα θέματα όσο χρονίζουν καθίστανται εις βάρος μας και επειδή τα εθνικά βέλη είναι πολύ επικίνδυνα για τις κομματικές φαρέτρες. Κανέναν δεν συμφέρει η υποβόσκουσα αναταραχή στα Βαλκάνια που πάντοτε ξεσήκωνε πολέμους.
Κάποιοι γονείς, δάσκαλοι, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι και ακαδημαϊκοί, συβαριτικά σιαμαίοι με τον καναπέ και «ξύνοντας αβάσταγες φαγούρες στο μπατζάκι», ρώτησαν μεγαλόπρεπα: «H Εκκλησία, τι θέση πήρε για το θέμα;». Και φυσικά, η ορθή απάντηση που τους έπρεπε ήταν: «Tο θέμα δεν είναι εκκλησιαστικό για να αποφανθεί η Εκκλησία». Εξάλλου, οι Eλληνες ψηφοφόροι δεν ψηφίζουν σε δύο κάλπες, για τα οικονομικά θέματα κάποιο πολιτικό κόμμα και για τα εθνικά θέματα την Εκκλησία! Παρ’ όλα αυτά, η Ιερά Σύνοδος εξέφρασε με ακρίβεια την αντίρρησή της να ονομαστεί το κρατίδιο «Μακεδονία».
Aσχετα, όμως, με το γεγονός ότι δεν τελείωσε ακόμα η εκκρεμότης, το κρυφό μήνυμα της «Μακεδονίας» χρειάζεται αποκρυπτογράφηση:
Η χώρα μας είναι πλέον σταθερά προσανατολισμένη στις δυτικές αξίες, κατά πως λέγονται. Γι’ αυτό κάθε τροχοπέδη πρέπει να… εκλείψει.
Η έννοια της παραδοσιακής οικογένειας άρχισε από χρόνια να παίρνει άλλες μορφές, μέχρι και απάνθρωπες.
Η έννοια της γενικής κλασικής παιδείας άρχισε να ξεθωριάζει στην ημεδαπή και εγκαταλείπονται τα σχολεία μας στην αλλοδαπή. Η έννοια της πολιτιστικά στεγανοποιημένης κοινωνίας άρχισε ραγδαία και αμετάκλητα να διαφοροποιείται με τους πρόσφυγες.
Και η έννοια της «εθναρχούσης» Εκκλησίας στα Βαλκάνια, δαιμονοποιείται ως υπαίτια των αιμοβόρων εθνικισμών, γι’ αυτό επίσημα προτείνεται να αλλάξει.
Οι δυτικές αξίες δεν είναι ante portas – συγκατοικούν πια μαζί μας στην καθ’ ημάς Ανατολή.
Οι δυτικές αξίες δεν είναι ante portas – συγκατοικούν πια μαζί μας στην καθ’ ημάς Ανατολή.
Και επειδή οι Ελληνες επέλεξαν τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας – Κράτους (προσέξτε, όχι Εκκλησίας – Πολιτείας που λέγαμε παλιά!), ειδάλλως μηρυκάζεται ο «χωρισμός», γι’ αυτό θα περιοριστώ στα… εκκλησιαστικά.
Η ευαισθησία της Ορθοδοξίας επιμελώς δεν εθίγη, γι’ αυτό και το κρατίδιο των Σκοπίων δεν θα αποκτήσει Μακεδονική Εκκλησία, αλλά Εκκλησία Αχρίδος.
Η ευαισθησία της Ορθοδοξίας επιμελώς δεν εθίγη, γι’ αυτό και το κρατίδιο των Σκοπίων δεν θα αποκτήσει Μακεδονική Εκκλησία, αλλά Εκκλησία Αχρίδος.
Φαίνεται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία –η ελληνόφωνη φυσικά– καλείται να παίξει τον νέο ρόλο της, απόλυτα συμβατό με τον χαρακτήρα της, που είναι η αποστασιοποίηση από οτιδήποτε συνδαυλίζει εθνικισμούς. Το οικουμενικό κήρυγμα της ελληνόφωνης Ορθοδοξίας είναι πρώτης τάξεως εφαλτήριο για την ομοσπονδιοποίηση των Βαλκανίων και της Ευρώπης που ραγδαία μετά το Brexit προωθείται. Και βέβαια, κατά πως έλεγε παλαιός επίσκοπος, «η Εκκλησία ποτέ δεν χάνει, πάντα κερδαίνει», όμως τα έθνη, οι κοινωνίες και οι οικογένειες χρειάζεται να φρυκτωρούν. Το σύμπαν σε σέβεται μόνο αν σε βρει σε σταθερή και ακλόνητη τροχιά, διαφορετικά σε καταπίνει στις μαύρες τρύπες του.
Στην Πατρίδα μας, ο εθνικός προσανατολισμός, η μετάλλαξη της ιδιοσυγκρασίας μας και η ολοσχερής υιοθέτηση των δυτικών αξιών, θα επισημοποιηθεί «εν μια νυκτί» με… δημοψήφισμα!
Οι στόχοι του δημοψηφίσματος που έρχεται οσονούπω θα είναι δύο: Αλλαγή του πολιτεύματος (εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τους πολίτες) και «κάποιας μορφής» χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας. Η νέα μορφή της σχέσεως θα βατικανοποιήσει την Ορθοδοξία και θα ολοκληρώσει απρόσκοπτα την πληβειοποίηση του λαού, τη σοβιετοποίηση της οικονομίας και την προλεταριοποίηση της κοινωνίας.
Ομως, πρόσφατα προέκυψε ένας αστάθμητος παράγοντας που λέγεται… πρεκαριάτο! Αν αυτός συμμαχήσει με την Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να γίνει απρόβλεπτος και τότε ή θα ρημάξει ή θα αναζωογονήσει την Πατρίδα μας!
Στην Πατρίδα μας, ο εθνικός προσανατολισμός, η μετάλλαξη της ιδιοσυγκρασίας μας και η ολοσχερής υιοθέτηση των δυτικών αξιών, θα επισημοποιηθεί «εν μια νυκτί» με… δημοψήφισμα!
Οι στόχοι του δημοψηφίσματος που έρχεται οσονούπω θα είναι δύο: Αλλαγή του πολιτεύματος (εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τους πολίτες) και «κάποιας μορφής» χωρισμός Κράτους – Εκκλησίας. Η νέα μορφή της σχέσεως θα βατικανοποιήσει την Ορθοδοξία και θα ολοκληρώσει απρόσκοπτα την πληβειοποίηση του λαού, τη σοβιετοποίηση της οικονομίας και την προλεταριοποίηση της κοινωνίας.
Ομως, πρόσφατα προέκυψε ένας αστάθμητος παράγοντας που λέγεται… πρεκαριάτο! Αν αυτός συμμαχήσει με την Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να γίνει απρόβλεπτος και τότε ή θα ρημάξει ή θα αναζωογονήσει την Πατρίδα μας!
https://www.kathimerini.gr/politics/973758/apopsi-to-kryfo-minyma-tis-makedonias/