6.3.23
Δημοσιογραφία στην Περιφέρεια-Προκλήσεις και προοπτικές. 53ο Πανελλήνιο Δημοσιογραφικό Συνέδριο
Το 53ο Πανελλήνιο Δημοσιογραφικό Συνέδριο της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου θα πραγματοποιηθεί στην Τρίπολη
Επέστρεψε από τη Ρουμανία με ΧΡΥΣΟ μετάλλιο η Δανάη Ζενουνλλάρι του "Απολλώνειου Boxing Club" -ΦΩΤΟ
Ακόμα μία σπουδαία διάκριση σε διεθνές επίπεδο σημείωσε η Δανάη Ζενουνλλάρι του "Απολλώνειου Boxing Club" που
Χάλκινο μετάλλιο στην πάλη για τον Κυπαρισσόπουλο των Ολυμπίων Κατερίνης-3 φωτο
Με το χάλκινο μετάλλιο στο στήθος επέστρεψε στην Κατερίνη από το διεθνές τουρνουά Nikolay Georgiev - Kimbata της πόλης Pernik της Βουλγαρίας
Τι είναι το ψυχικό τραύμα;
Το ψυχολογικό τραύμα είναι κάτι που δεν είναι εύκολο κανείς να κατανοήσει ή να αναγνωρίσει.
Συγκεκριμένα
Συγκεκριμένα
«Θα καταθέσουμε μηνύσεις εναντίον των πολιτικών που οδήγησαν στα φέρετρα παιδιά»
Επίκεινται μηνύσεις κατά πολιτικών προσώπων για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Σύμφωνα με
Η σύγκρουση του Καποδίστρια με τα κοινωνικά στρώματα.
Η «σύγκρουση του Καποδίστρια με τα παραδοσιακά κοινωνικά στρώματα. Ο ρόλος των Μεγάλων Δυνάμεων» θα είναι το θέμα της επόμενης εκδήλωσης την Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023 στις 19:00 με επίσημο ομιλητή
5.3.23
Η εικαστικός Ειρήνη Μητούδη στο "Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη"
Στον Εκθεσιακό Χώρο Περιοδικών Εκθέσεων του "Μουσείου Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη", κάτω από το ιερό βράχο της Ακρόπολης στην Αθήνα, εγκαινιάστηκε
Μια Νέα Μεταπολίτευση λοιπόν. Για να γυρίσουμε σελίδα από χώρα σε μόνιμη παρακμή... Του Μάνου Οικονομίδη
Οι Αμερικανοί, γητευτές κάθε αλήθειας που σεργιανίζει σε εκλογικές αναμετρήσεις, κάθε φορά που η διαδρομή προς τις κάλπες τέμνεται με το ηχόχρωμα
Πόπη Τσαπανίδου, για την ανάρτηση του κ. Μητσοτάκη: ωραία η συγγνώμη μόνο που άργησαν πέντε ημέρες.
Ωραίο το κείμενο που έγραψαν οι επικοινωνιολόγοι στον κ. Μητσοτάκη για να το αναρτήσει στο fb.
Γεμάτο ενσυναίσθηση.
Γεμάτο ενσυναίσθηση.
Κυριακή της Ορθοδοξίας
Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα 5 Μαρτίου και τιμάται η αποκατάσταση των Εικόνων μετά την γνωστή ( ήδη από τα σχολικά μας χρόνια ) Εικονομαχία. Το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ
Με ανάρτηση του ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητά συγγνώμη από τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών
Η ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook
"Σήμερα θα ήθελα να γράψω για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Χωρίς ξύλινα λόγια, χωρίς να επαναλαμβάνω
"Σήμερα θα ήθελα να γράψω για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Χωρίς ξύλινα λόγια, χωρίς να επαναλαμβάνω
Μετά το τριήμερο πένθος...Της Βάιας Λαμπροπούλου
Η ζωή έχει πολλές αποχρώσεις του μαύρου και άσπρου και ιδιαίτερα του γκρί. Αναζητώ στους δρόμους του βίου μου τις καλύτερες δυνατόν εξηγήσεις για μια
Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
Το ανέκδοτο λέει ότι όταν ο Θεός μοίραζε τον κόσμο, οι Έλληνες, ως συνήθως, πήγαν την τελευταία στιγμή. Δεν είχε τίποτε να τους δώσει, και υποχωρώντας στις παρακλήσεις τους,
"Ο δόκτωρ Ψ ανάμεσα στους άλλους" στη Θεσσαλονίκη
H Ζώγια και οι Εκδόσεις Κέδρος σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Σωτήρη Παστάκα "Ο δόκτωρ Ψ ανάμεσα στους άλλους"
4.3.23
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, για την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου
"Η αθώωση της κ. Τουλουπάκη τελειώνει οριστικά το μύθευμα περί σκευωρίας Novartis και οποιασδήποτε άλλης μομφής στο πρόσωπό της, σε σχέση με
Τέμπη: Συγκινητικό μήνυμα από καθηγητή της 24χρονης Αναστασίας – «Σου οφείλω μία συγγνώμη…»
Συγκινητικό μήνυμα για τον χαμό της 24χρονης Αναστασίας από την Πάφο έγραψε ο καθηγητής της Παντελής Κούρος.
Ο καθηγητής του ΑΠΘ
Ο καθηγητής του ΑΠΘ
Είμαστε με τον Μαυροκεφαλίδη...Πανό για τα Τέμπη στο Ιωνικός-ΑΕΚ ζήτησε να κατέβει ο διαιτητής, είπε «όχι» ο Μαυροκεφαλίδης
Καθυστέρηση προέκυψε για περίπου ένα εικοσάλεπτο στην έναρξη του αγώνα του Ιωνικού με την ΑΕΚ για τη 17η αγωνιστική
Ο Παλαμάς και ο πολιτικός φιλελευθερισμός
Ο ακαταπόνητος καθηγητής Γιώργος Ανδρειωμένος στο τελευταίο έργο του ερευνά τη σχέση του Κωστή Παλαμά με τον πολιτικό φιλελευθερισμό. Ο τελευταίος,
3.3.23
Η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ΑΠΘ: 10 νεκροί φοιτητές και 26 τραυματίες έως τώρα στα Τέμπη
Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσε η πανεπιστημιακή κοινότητα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στην
Αυτά είναι τα μέλη της Ειδικής Επιτροπής που θα διερευνήσει τα αίτια της τραγωδίας των Τεμπών
Τριμελής θα είναι η επιτροπή, η οποία θα διερευνήσει τα αίτια του σιδηροδρομικού δυστυχήματος που έγινε στα Τέμπη. Τα πρόσωπα που θα
15μελες Μαθητικό Συμβούλιο Εσπερινού ΕΠΑ.Λ. Κατερίνης – Δήλωση Αποχής
Ως ελάχιστη ένδειξη στην μνήμη των αδικοχαμένων, συμπαράσταση στους οικείους των αγνοουμένων και τραυματιών του τραγικού δυστυχήματος των Τρένων
Είσαι εσύ ο Άνθρωπός μου - Ανδριάνα Μπάμπαλη [Το Νησί]
Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου - Ανδριάνα Μπάμπαλη. Από την τηλεοπτική σειρά «Το Νησί» του Mega
Στίχοι: Μίνως Μάτσας
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
το μεράκι το κρυφό
αν σε χάσω θα πεθάνω
απ' τον κόσμο θα χαθώ.
Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
της καρδιάς μου η χαρά
αν μ' αφήσεις πίστεψέ με
θα με πνίξει η συμφορά.
Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου
η καρδιά που αγαπώ
το καντήλι της ζωής μου
που αν σβήσει θα σβηστώ.
Βίκυ Μοσχολιού - "μιλώ για τα παιδιά μου"
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης.
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, «ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ», 1974.
Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
τα τρένα που 'ναι στο σταθμό που πάνε.
Αδύνατος μου γράφει ο Στελάκης
έχει ανάγκη θάλασσας ο Τάκης
αρχίζει το σχολείο η Μαρίνα
θέλει να γίνει κάποτε γιατρίνα.
Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Αγόρασα λαχείο στ' όνομά τους
αχ, να κερδίσει να σταθώ σιμά τους.
Πάει έφυγε το τρένο - Μάνος Χατζιδάκις, Νένα Βενετσάνου
Σβήνει τ' αστέρι του βοριά στην ανηφοριά
κι ένα ποτάμι φωτεινό κυλάει στον ουρανό.
Κοιμούνται ακόμα τα παιδιά κάτω απ' τη ροδιά
και μ' ένα δάκρυ μου θολό τα μάτια τους φιλώ.
Πάει έφυγε το τρένο, έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή
σταλαγματιά χρυσή.
Πάει χάθηκε το τρένο, χάθηκες κι εσύ σε γαλανό νησί
σε γαλανό νησί.
Πήρες απ' το καλοκαίρι στο μικρό σου χέρι
το λαμπερό τ' αστέρι και πήγες σ' άλλη γη.
Μ' όνειρα κι εγώ πηγαίνω να σε περιμένω
νερό σταματημένο σε δροσερή πηγή.
Πάει έφυγε το τρένο έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή
σταλαγματιά χρυσή.
Πάει έφυγε το τρένο - Νένα Βενετσάνου
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Από το δίσκο: Η Νένα Βενετσάνου τραγουδά Μάνο Χατζιδάκι
Αλλα τα βραδια - Β.Παπακωνσταντινου & Γ.Μιχαλακοπουλος (Αφηγηση)
Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα
Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ’ το δέντρο που βρέχεται
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα
Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου `ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ’ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!
Ὅσο γιὰ μένα, ἔμεινα πάντα ἕνας πλανόδιος πωλητὴς ἀλλοτινῶν πραγμάτων,
ἀλλά… ἀλλὰ ποιὸς σήμερα ν᾿ ἀγοράσει ὀμπρέλες ἀπὸ ἀρχαίους κατακλυσμούς.
Ἀλλὰ μιὰ μέρα δὲν ἄντεξα.
Ἐμένα μὲ γνωρίζετε, τοὺς λέω.
Ὄχι, μοῦ λένε.
Ἔτσι πῆρα τὴν ἐκδίκησή μου καὶ δὲ στερήθηκα ποτὲ τοὺς μακρινοὺς ἤχους.
Κι ὕστερα στὸ νοσοκομεῖο ποὺ μὲ πῆγαν βιαστικά…
Τί ἔχετε, μοῦ λένε.
Ἐγώ; Ἐγὼ τίποτα, τοὺς λέω. Μόνο πέστε μου γιατί μᾶς μεταχειρίστηκαν,
μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο.
Τὸ βράδυ ἔχω βρεῖ ἕναν ὡραῖο τρόπο νὰ κοιμᾶμαι.
Τοὺς συγχωρῶ ἕναν-ἕναν ὅλους.
Ἄλλοτε πάλι θέλω νὰ σώσω τὴν ἀνθρωπότητα,
ἀλλὰ ἐκείνη ἀρνεῖται.
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!
Κύριε, ἁμάρτησα ἐνώπιόν σου, ὀνειρεύτηκα πολὺ
μιὰ μικρὴ ἀνεμώνη. Ἔτσι ξέχασα νὰ ζήσω.
Μόνο καμιὰ φορᾷ μ᾿ ἕνα μυστικὸ ποὺ τὸ ᾿χὰ μάθει ἀπὸ παιδί,
ξαναγύριζα στὸν ἀληθινὸ κόσμο, ἀλλὰ ἐκεῖ κανεὶς δὲ μὲ γνώριζε.
Σὰν τοὺς θαυματοποιοὺς ποὺ ὅλη τὴ μέρα χάρισαν τ᾿ ὄνειρα στὰ παιδιὰ
καὶ τὸ βράδυ γυρίζουν στὶς σοφίτες τοὺς πιὸ φτωχοὶ κι ἀπ᾿ τοὺς ἀγγέλους.
Ζήσαμε πάντοτε ἀλλοῦ.
Καὶ μόνο ὅταν κάποιος μᾶς ἀγαπήσει, ἐρχόμαστε γιὰ λίγο
κι ὅταν δὲν πεθαίνει ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον εἴμαστε κιόλας νεκροί.
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη
Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..
Αναβάλλεται το Katerini Run 2023 λόγω πένθους
Φίλες και φίλοι,
Με απόλυτο αίσθημα ευθύνης και με σεβασμό στην μνήμη των θυμάτων του τραγικού σιδηροδρομικού ατυχήματος η Οργανωτική Επιτροπή αποφάσισε να αναβάλει
Με απόλυτο αίσθημα ευθύνης και με σεβασμό στην μνήμη των θυμάτων του τραγικού σιδηροδρομικού ατυχήματος η Οργανωτική Επιτροπή αποφάσισε να αναβάλει
Aθηνά Τιτάκη, Οι νεκροί μιλούν με ακροστιχίδες
Η ώρα η κακιά ήταν, κι αυτή βλαστημάω. Γιατί από ανθρώπους ξέρω. Κάθε μέρα στους δρόμους πιάνω κουβέντες με τους πελάτες. Όλα τα κινάει το χρήμα,
Σάμουελ Μπέκετ, Μακριά ένα πουλί
Γη σπαρμένη με ερείπια, εκείνος την περπάτησε όλη τη νύχτα, εγώ τα παράτησα, να κρατιέμαι σφιχτά απ’ τους φράχτες, ανάμεσα στο δρόμο
Τσεζάρε Παβέζε, Ο θάνατος θά ’ρθει
Ο θάνατος θά ’ρθει και θά ’χει τα μάτια σου —
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
απ’ το πρωί ως το βράδυ, άγρυπνος,
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
απ’ το πρωί ως το βράδυ, άγρυπνος,
Έκθεση Φωτογραφίας «Η επιθυμία της μνήμης» Θάνος Κόσυβας
Μια ιδιαίτερη έκθεση φωτογραφίας ανοίγει τις πύλες της στο κοινό, το Σάββατο 11 Μαρτίου 2023 και ώρα 19:00 και για μία εβδομάδα. Η Αστική Σχολή Αικατερίνης
2.3.23
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ στην πεζογέφυρα των Νέων Πόρων
Ανακοίνωση
Η κοινότητα Πλαταμώνα μαζί με τις κοινότητες Νέων Πόρων και Παντελεήμονα την Κυριακή 5/3 και ώρα
Η κοινότητα Πλαταμώνα μαζί με τις κοινότητες Νέων Πόρων και Παντελεήμονα την Κυριακή 5/3 και ώρα
57 οι νεκροί, 56 οι αγνοούμενοι...Η Τραγωδία στα Τέμπη δεν έχει τέλος
Στους 57 ανέρχονται μέχρι στιγμής οι νεκροί από το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, ενώ οι αγνοούμενοι
Ο θρήνος και η συγγνώμη του ποιητή Αντώνη Σκιαθά.
Χιλιάδες ενεργοί πολίτες που σχηματίζουν ουρές στην κεντρική πλατεία της Λάρισας για να δώσουν αίμα.
Ένας μοιραίος υπουργός που παραιτείται αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη των "ομόσταβλων" διοικούντων αυτής της έρμης πατρίδας για τα τελευταία 25 χρόνια.
Η νέα Ιφιγένεια που ορίζεται πλέον ως ο αχθοφόρος - σταθμάρχης με μέσα εργασιακής
Πρώτο Βαλς - Τελευταίο Βαγόνι. Το συγκλονιστικό ποίημα του Χάρη Ελευθεριάδη, μαθητή Λυκείου Κατερίνης...
Γράφει ο Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
συγγραφέας, ποιητής
Το σιδηροδρομικό δυστύχημα της μετωπικής σύγκρουσης των δύο τρένων στην κοιλάδα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους, στην πλειοψηφία τους νεαρά παιδιά, φοιτητές, αγόρια και κορίτσια πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, με τις σπουδές τους, με τη νιότη και τη ζωή μπροστά τους, έχει συγκλονίσει όλους τους Έλληνες, μικρούς και μεγάλους.
Αυτή η άνοιξη δε σκόρπισε χαμόγελα, αλλά θρήνο, θλίψη, πένθος.
Βουβοί όλοι κοιταζόμαστε στα μάτια στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, με αμέτρητα "γιατί" να στροβιλίζονται μες το μυαλό.
Δεν υπάρχει Έλληνας που στο πρόσωπό του δεν κύλησαν δάκρυα, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην βούρκωσε μπροστά στην τραγωδία... Κοιτάξτε στους δρόμους. Τα μάτια όλων είναι κόκκινα από το βουβό κλάμα. Μόνα τους κυλούν τα δάκρυα...
Δεν υπάρχει νέος που δε συγκινήθηκε μπροστά στις εικόνες από τον τόπο της τραγωδίας.
Δεν υπάρχει ελληνόπουλο, που δεν συγκλονίστηκε με αυτό που συνέβη, εκεί που οι λαμαρίνες, τα κορμιά και οι ψυχές γίνανε ένα με το θάνατο και τον πόνο...
Το έχω γράψει αρκετές φορές, το πιστεύω και το ξαναλέω πάλι: αυτή η νέα γενιά, τα παιδιά μας, είναι η καλύτερη γενιά της πατρίδας μας.
Με εξαιρετική παιδεία, μόρφωση και ιδανικά.
Είναι τα παιδιά που θα σηκώσουν το αύριο της πατρίδας, περνώντας τη σκόπελο των μνημονίων, του κορωναιού, του πολέμου...
Είναι τα παιδιά, που έχουν εφόδια και προοπτικές να ανεβάσουν την πατρίδα μας ένα σκαλοπάτι παραπάνω.
Γι΄ αυτά τα παιδιά πρέπει να είμαστε περήφανοι. Αυτά τα παιδιά, που ο εγωισμός μας δε μας αφήνει να δούμε πόσο καλύτερα είναι από εμάς, καθημερινά μας εκπλήσσουν και θα μας εκπλήσσουν μέχρι να παραδεχτούμε την ανωτερότητά τους.
Λένε ότι η λογοτεχνία, η ποίηση, έρχεται στις τραγωδίες και όχι στις χαρές.
Στην ποίηση βρίσκεται το καταφύγιό μας, "η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε" όπως έγραψε ο Κ. Καρυωτάκης.
Σ΄αυτό το καταφύγιο, αυτές τις ώρες της σιωπής και του πένθους, βρήκε τον τρόπο να μιλήσει, να εκφράσει τα εσώψυχά του, ένας μαθητής Λυκείου της πόλης μας, της Κατερίνης, με ένα ποίημα που συγκλονίζει: "πρώτο βάλς- τελευταίο βαγόνι".
Αυτή η άνοιξη δε σκόρπισε χαμόγελα, αλλά θρήνο, θλίψη, πένθος.
Βουβοί όλοι κοιταζόμαστε στα μάτια στο δρόμο, στη δουλειά, στο σπίτι, με αμέτρητα "γιατί" να στροβιλίζονται μες το μυαλό.
Δεν υπάρχει Έλληνας που στο πρόσωπό του δεν κύλησαν δάκρυα, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην βούρκωσε μπροστά στην τραγωδία... Κοιτάξτε στους δρόμους. Τα μάτια όλων είναι κόκκινα από το βουβό κλάμα. Μόνα τους κυλούν τα δάκρυα...
Δεν υπάρχει νέος που δε συγκινήθηκε μπροστά στις εικόνες από τον τόπο της τραγωδίας.
Δεν υπάρχει ελληνόπουλο, που δεν συγκλονίστηκε με αυτό που συνέβη, εκεί που οι λαμαρίνες, τα κορμιά και οι ψυχές γίνανε ένα με το θάνατο και τον πόνο...
Το έχω γράψει αρκετές φορές, το πιστεύω και το ξαναλέω πάλι: αυτή η νέα γενιά, τα παιδιά μας, είναι η καλύτερη γενιά της πατρίδας μας.
Με εξαιρετική παιδεία, μόρφωση και ιδανικά.
Είναι τα παιδιά που θα σηκώσουν το αύριο της πατρίδας, περνώντας τη σκόπελο των μνημονίων, του κορωναιού, του πολέμου...
Είναι τα παιδιά, που έχουν εφόδια και προοπτικές να ανεβάσουν την πατρίδα μας ένα σκαλοπάτι παραπάνω.
Γι΄ αυτά τα παιδιά πρέπει να είμαστε περήφανοι. Αυτά τα παιδιά, που ο εγωισμός μας δε μας αφήνει να δούμε πόσο καλύτερα είναι από εμάς, καθημερινά μας εκπλήσσουν και θα μας εκπλήσσουν μέχρι να παραδεχτούμε την ανωτερότητά τους.
Λένε ότι η λογοτεχνία, η ποίηση, έρχεται στις τραγωδίες και όχι στις χαρές.
Στην ποίηση βρίσκεται το καταφύγιό μας, "η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε" όπως έγραψε ο Κ. Καρυωτάκης.
Σ΄αυτό το καταφύγιο, αυτές τις ώρες της σιωπής και του πένθους, βρήκε τον τρόπο να μιλήσει, να εκφράσει τα εσώψυχά του, ένας μαθητής Λυκείου της πόλης μας, της Κατερίνης, με ένα ποίημα που συγκλονίζει: "πρώτο βάλς- τελευταίο βαγόνι".
Ένα παιδί, που μας κάνει περήφανους όλους εμάς και πρώτα τους γονείς του.
Διαβάστε το συγκλονιστικό ποίημα του μαθητή Χάρη Ελευθεριάδη:
Πρώτο Βαλς - Τελευταίο Βαγόνι
Διαβάστε το συγκλονιστικό ποίημα του μαθητή Χάρη Ελευθεριάδη:
Πρώτο Βαλς - Τελευταίο Βαγόνι
Δύο ψυχές στις ράγες χαμένες
εκεί που ο θάνατος δεν μέτρα πια εισιτήρια
Αμίλητες
εκεί που ο θάνατος δεν μέτρα πια εισιτήρια
Αμίλητες
στο βαγόνι που άφησε όνειρα
σε εφηβικές αποσκευές κλειδωμένα.
Απόψε το χιόνι στο κόκκινο ντύθηκε
να κρύψει τα χέρια που αγγίζουν καρδιές δακρυσμένα στο αβάπτιστο χώμα
Ένας καπνός μαρτυρά το ξεχασμένο φουγάρο
Στάχτες παλεύουν μάταια να χαράξουν στο χιόνι
Συλλαβές που κοιμήθηκαν νωρίς
σε εφηβικές αποσκευές κλειδωμένα.
Απόψε το χιόνι στο κόκκινο ντύθηκε
να κρύψει τα χέρια που αγγίζουν καρδιές δακρυσμένα στο αβάπτιστο χώμα
Ένας καπνός μαρτυρά το ξεχασμένο φουγάρο
Στάχτες παλεύουν μάταια να χαράξουν στο χιόνι
Συλλαβές που κοιμήθηκαν νωρίς
σε ματωμένα τετράδια
"Σ' αγαπώ" που απόψε δεν στάλθηκαν
Μονάχα διαβάστηκαν κρυμμένα στις νότες
μιας μελωδίας γνώριμης
που ξέχασαν πίσω τα τρένα
Και ο θάνατος σιωπηλά τραγουδούσε
όσο οι νεκροί διηγούνταν στο χιόνι
τον πρώτο χορό της ζωής τους.
"Σ' αγαπώ" που απόψε δεν στάλθηκαν
Μονάχα διαβάστηκαν κρυμμένα στις νότες
μιας μελωδίας γνώριμης
που ξέχασαν πίσω τα τρένα
Και ο θάνατος σιωπηλά τραγουδούσε
όσο οι νεκροί διηγούνταν στο χιόνι
τον πρώτο χορό της ζωής τους.
1.3.23
Δήλωση για την τραγωδία στα Τέμπη έκανε πριν από λίγο ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Μόλις επέστρεψα από τον τόπο μιας τραγωδίας που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη συλλογική μας μνήμη. Δεκάδες συμπολίτες μας, οι πιο πολλοί νέα παιδιά, έχασαν εκεί τη ζωή τους, σε ένα φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα
«Άιντε και ντε»...Ποίημα του Γιάννη Ρίτσου για την τραγωδία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος το 1972
Άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε ντε
άιντε και ντε
Άιντε το τραίνο πήγαινε
όρθιος ο μηχανοδηγός
με το κασκέτο του στραβά
καλό τιμόνι κουμαντάριζε
μες στη καπνιά
μες στη βραδιά
με μπλούζα σαν λυκοπροβιά
ασίκης μηχανοδηγός
με το μικρό μουστάκι του
καλό τιμόνι οδήγαγε
το τραίνο για τον ουρανό
άιντε και ντε…
Κι όλο στον ουρανό το τραίνο πήγαινε
άιντε και νύχτωνε
πίσω του δάσος ορφανό
άφηνε μιαν ουρά καπνό
στο ματωμένο δειληνό
άιντε ντε
Άιντε και ντε…
μες στην πετσέτα το ψωμί και το κρομμύδι
ώρα για σχόλασμα παιδιά
ένας σπουργίτης μοναχά
τα ψίχουλα τσιμπολογά
άιντε και ντε…
Άιντε και ντε…
άιντε τα τραίνα βούλιαξαν
ένα μονάχο καταμόναχο
έξω απ’ τις ράγες πήγαινε
με τους νεκρούς του θερμαστές
και τους νεκρούς εισπράκτορες
μια μαλακιάν ουρά καπνό
άφηνε μες στον ουρανό
μεγάλο δάσος ορφανό
μια μαλακιάν ουρά καπνό
στο μαραμένο δειληνό
άιντε και ντε…
Άιντε και ντε…
κάψα και σίδερο
Να μια, να δυο, να κι άλλη μια
λοστοί ξηνάρια και σφυριά
κι ο δυναμίτης στη βραχόπετρα
στα μάτια σου πέτρα μουγκή
στα μάτια σου πέτρα σκληρή
σπίτι δεν έχτισες εσύ
με τη δουλειά σου τη βαριά
χτίσ’ το λοιπόν με την βαρυά
να δυο, να τρεις να κι άλλη μια
κι ο κόκορας λαλεί μακριά
άιντε και ντε…
άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε ντε
άιντε και ντε
Άιντε το τραίνο πήγαινε
όρθιος ο μηχανοδηγός
με το κασκέτο του στραβά
καλό τιμόνι κουμαντάριζε
μες στη καπνιά
μες στη βραδιά
με μπλούζα σαν λυκοπροβιά
ασίκης μηχανοδηγός
με το μικρό μουστάκι του
καλό τιμόνι οδήγαγε
το τραίνο για τον ουρανό
άιντε και ντε…
Κι όλο στον ουρανό το τραίνο πήγαινε
άιντε και νύχτωνε
πίσω του δάσος ορφανό
άφηνε μιαν ουρά καπνό
στο ματωμένο δειληνό
άιντε ντε
Άιντε και ντε…
μες στην πετσέτα το ψωμί και το κρομμύδι
ώρα για σχόλασμα παιδιά
ένας σπουργίτης μοναχά
τα ψίχουλα τσιμπολογά
άιντε και ντε…
Άιντε και ντε…
άιντε τα τραίνα βούλιαξαν
ένα μονάχο καταμόναχο
έξω απ’ τις ράγες πήγαινε
με τους νεκρούς του θερμαστές
και τους νεκρούς εισπράκτορες
μια μαλακιάν ουρά καπνό
άφηνε μες στον ουρανό
μεγάλο δάσος ορφανό
μια μαλακιάν ουρά καπνό
στο μαραμένο δειληνό
άιντε και ντε…
Άιντε και ντε…
κάψα και σίδερο
Να μια, να δυο, να κι άλλη μια
λοστοί ξηνάρια και σφυριά
κι ο δυναμίτης στη βραχόπετρα
στα μάτια σου πέτρα μουγκή
στα μάτια σου πέτρα σκληρή
σπίτι δεν έχτισες εσύ
με τη δουλειά σου τη βαριά
χτίσ’ το λοιπόν με την βαρυά
να δυο, να τρεις να κι άλλη μια
κι ο κόκορας λαλεί μακριά
άιντε και ντε…
Ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος έγραψε το ποίημα του «Άιντε και ντε» εμπνευσμένος από το προηγούμενο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα του 1972 έξω από το χωριό Δοξαράς του νομού Λαρίσης με τους 21 νεκρούς.
Θεσσαλονίκη: Διαμαρτυρία για την τραγωδία στα Τέμπη - «Δεν έγινε δυστύχημα αλλά έγκλημα»
Με πανό που έγραφαν συνθήματα όπως «οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους όχι στην απαξίωση των κοινωφελών οργανισμών» εκατοντάδες διαδηλωτές
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)