παίρνοντας αφορμή από ορισμένα ακραία φαινόμενα εικονολατρίας - , πίστευε πως η λατρεία έρεπε προς την ειδωλολατρία !
Στην ουσία όμως εξέφραζε δικές του ανεικονικές απόψεις.
Η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε δύο σκληρά αντιμαχόμενες ομάδες, τους Εικονομάχους και τους Εικονολάτρες, με διώξεις και ακρότητες, καταστροφή Εικόνων έργων τέχνης, πολλές εκ των οποίων κρύφτηκαν και επανακαλύφθηκαν πολλά χρόνια αργότερα.
Το 787 μ.Χ. συγκλήθηκε η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία διατύπωσε με ακρίβεια ότι η προσκύνηση των Εικόνων δεν είναι ειδωλολατρία, διότι η τιμή δεν απευθύνεται στην ύλη της Εικόνας, αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο, καθότι «η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει» (Μ.Βασίλειος P . G . 32,149) και «Προσκυνούμεν δε ταις εικόσιν ου τη ύλη προσφέροντες την προσκύνησιν, αλλά δι΄αυτών τοις εν αυταίς εικονιζομένοις» (Ι. Δαμασκ. P . G .94 1356). Δηλαδή η χάρη που λαμβάνει ο χριστιανός πιστός από την προσκύνηση των Εικόνων δεν δίνεται από την ύλη της εικόνας, αλλά από το απεικονιζόμενο πρόσωπο.
Το 843 μ.Χ, η Θεοδώρα, επίτροπος του ανήλικου γιου της Μιχαήλ του Γ΄, έθεσε οριστικό τέρμα στην Εικονομαχική έριδα και συνετέλεσε στην αναστήλωση των Εικόνων και στη "νίκη" της ορθόδοξης θεώρησης.
Οι Πατέρες όρισαν να γιορτάζεται η νίκη αυτή την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, δηλ. σήμερα.
Σήμερα βέβαια διαβάζονται και τα αναθέματα κατά των εικονομάχων/εχθρών της ορθοδοξίας και κατά των " Ελλήνων " , εννοώντας τότε ως " έλληνες" τους φιλοσοφούντες αμφισβητίες της πίστης.
Καλό θα ήταν , όσο και εάν το απαιτεί η παράδοση της μέρας, κάποια στιγμή να σταματήσει η ανάγνωσή τους, μπας και αρθεί η κακοδαιμονία του λαού/ χώρας μας.
Λέω μήπως ...
* Aνάρτηση του κ. Δ. Σταθακόπουλου στο facebook