4.8.25

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ. ΙΩΑΝΝΑ ΓΚΑΝΕΤΣΑ: "Αν σβήσει το φως της τέχνης, η κοινωνία δεν θα αργήσει να παραπατήσει".

Η λογοτεχνία για την Ιωάννα Γκανέτσα είναι «το δεύτερο οξυγόνο της». Πιστεύει ότι τα έργα της αποτυπώνουν την δική της αλήθεια μέσα στην εποχή. Η έμπνευση τη "βρίσκει συχνά απροετοίμαστη", επιθυμεί ωστόσο ο αναγνώστης να αποκομίζει από το βιβλίο της «την αίσθηση ότι δεν είναι μόνος».
Τη γεμίζει η επαφή με το αληθινό, στην τέχνη, στον έρωτα, στο ταξίδι…
Θεωρεί το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων γύρω μας, την αποξένωση.
Το καινούριο της βιβλίο, το πέμπτο βιβλίο της με τίτλο "Όπου κι αν είσαι'' από τις Εκδόσεις Bell είναι ένα ταξίδι σε εξωτερικούς τόπους και σε εσωτερικά τοπία για όλους όσους τους αρέσει να ταξιδεύουν μέσα από τις σελίδες των βιβλίων, για να βρουν την ουσία της ζωής.
Η Ιωάννα Γκανέτσα είναι αστυνομικός και συγγραφέας. Έχει ολοκληρώσει κύκλο παιδαγωγικών μαθημάτων στο Βρετανικό Συμβούλιο και είναι κάτοχος πτυχίου του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ με πιστοποίηση ως καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας, ενώ γνωρίζει επίσης γαλλικά και ισπανικά.
Είναι ιδρυτικό μέλος της Δράσης Αστυνομικών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ξεκίνησε τη συγγραφική πορεία της το 2012 με αρθρογραφία σε λογοτεχνικούς ιστότοπους, απ’ όπου το 2014 προέκυψε το βιβλίο Ο έρωτας δε θέλει τίτλο.
Το 2018 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα, Το άνθος της ζωής και το 2020 ακολούθησε το Μουσείο των ραγισμένων σχέσεων.
Το Θείο Δώρο κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Bell το 2023.
Αρθρογραφεί τακτικά σε ηλεκτρονικές εφημερίδες και λογοτεχνικούς ιστότοπους, και επιμελείται έργα άλλων.
Αποσπάσματα έργων της έχουν μελοποιηθεί ή έχουν αποδοθεί θεατρικά, ενώ κατά καιρούς έχει συμμετάσχει σε συλλογικά έργα.

Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger


1. Πώς ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
Ξεκίνησε σιωπηλά. Όπως ξεκινούν όλα τα ουσιαστικά ταξίδια: με μια ανάγκη. Όχι να πω κάτι εντυπωσιακό, αλλά να σώσω κάτι εύθραυστο. Ήθελα να βάλω λέξεις σε όσα με ξεπερνούσαν — για να μη με πνίξουν.

2. Τι σας εμπνέει;
Η λεπτομέρεια. Ένα βλέμμα που αποσύρεται. Μια λέξη που ειπώθηκε αλλιώς. Η σιωπή μεταξύ δύο φράσεων. Εκεί που οι άλλοι δεν σταματούν, εγώ κοντοστέκομαι.

3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;

Γιατί κάποιες ερωτήσεις δεν χωρούν στη σιωπή. Και γιατί η πιο μεγάλη παρηγοριά είναι να νιώσεις πως κάποιος, κάπου, ένιωσε αυτό που δεν είχε λέξεις να περιγράψει.

4. Υπάρχουν σήμερα όρια ανάμεσα στην ποίηση και την πεζογραφία;
Όχι για μένα. Η καλή πεζογραφία είναι μια ποίηση που περπατάει. Και η ποίηση είναι μια πεζογραφία που πετά. Το θέμα είναι η ψυχή πίσω από τις λέξεις — όχι το μέτρο τους.  



5. Πού σας βρίσκει η έμπνευση;
Συχνά με βρίσκει απροετοίμαστη. Στο φανάρι. Σε ένα πρόσωπο που δεν γνωρίζω. Σε μια ανάμνηση που δεν ζήτησα να επιστρέψει. Μου χτυπά την πόρτα όταν είμαι ευάλωτη.

6. Μιλήστε μας για την τελευταία σας έκδοση.

Το "Όπου κι αν είσαι'' από τις Εκδόσεις Bell είναι ένα ταξίδι σε εξωτερικούς τόπους και σε εσωτερικά τοπία. Είναι η ιστορία ανθρώπων που δεν ψάχνουν απαντήσεις, αλλά το θάρρος να ρωτήσουν. Και να προχωρήσουν.
     

7. Τι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης;
Ελπίζω την αίσθηση ότι δεν είναι μόνος. Ότι και ο πιο δύσκολος δρόμος έχει πατηθεί ξανά. Κι ότι μερικές φορές, η παύση είναι πιο σημαντική από τη λέξη ή τη δράση.

8. Τα έργα σας αποτυπώνουν την εποχή τους;
Αποτυπώνουν τη δική μου αλήθεια μέσα στην εποχή. Που σημαίνει: και το σκοτάδι και τη δίψα για φως. Και την εποχή και τη διαφυγή από αυτήν.

9. Η ποίηση που δεν «καταλαβαίνουμε» ποιους αφορά;
Αφορά εκείνους που αισθάνονται πριν καταλάβουν. Εκείνους που δεν αναλύουν τα πάντα, γιατί επιλέγουν να αφήνονται.
  

10. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
Ποιος δεν έχει;
Όμως δεν είναι ο φόβος που με άλλαξε — είναι η επιθυμία να ξαναβρώ την ουσία.
Να ζήσω απλά, βαθιά, ουσιαστικά, τίμια.

11. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων γύρω σας;
Την αποξένωση. 
Δεν ξέρουμε πια πώς να ακούμε. 
Ούτε τους άλλους ούτε τον εαυτό μας.

12. Με ποιον πολιτικό θα θέλατε να βγείτε για φαγητό;
Με κάποιον που δεν θα περίμενε να ακούσει φιλοφρονήσεις αλλά ερωτήσεις.
 Πολλές.
 Ειλικρινείς.

13. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό και το βιβλίο;
Πως δεν είναι πολυτέλεια.
Είναι επιβίωση. 
Αν σβήσει το φως της τέχνης, η κοινωνία δεν θα αργήσει να παραπατήσει.
   

14. Πώς ονειρεύεστε το συγγραφικό σας μέλλον;

Να συνεχίσω να γράφω. 
Όχι πολλά, αλλά αληθινά. 
Να με συναντούν οι άνθρωποι στις λέξεις μου και να μου λένε: 
"Νόμιζα πως ήμουν μόνος".

15. Αγαπημένοι συγγραφείς και βιβλία;

Ρεβέρτε -Το τανγκό της Παλιάς Φρουράς, Μπρυκνέρ –Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα, Δημουλά –σε όλες τις εκφάνσεις της, 
Αν Κάρσον – Έρως ο γλυκόπικρος,
 Ρεκαλκάτι –Κράτα το φιλί… και η λίστα θα μπορούσε να είναι ατελείωτη.
   


16. Ποια κριτήρια έχετε για να επιλέξετε ένα βιβλίο;
Αν με τραβήξει από την πρώτη σελίδα, από μια φράση. Αν αισθανθώ ότι ο συγγραφέας ήξερε γιατί έγραψε αυτό το βιβλίο. 
Επίσης, αν αφορούν τη θεματολογία μου, φροντίζω να διαβάζω ό,τι κυκλοφορεί -ειδικά σε δοκίμια.  

17. Ποιο βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα;

Κι εσύ δεν ξαναγύρισες (Εκδόσεις Πατάκη) – η αληθινή ιστορία της επιζήσασας του Άουσβιτς Μαρσελίν Λοριντάν-Ίβενς.

18. Με ποιους λογοτέχνες θα θέλατε να βγείτε βραδινή έξοδο;
Με τον Μπυκνέρ –το δίχως άλλο και τον Ρεκακάλτι –αν και δεν θεωρούνται αμιγώς λογοτέχνες διότι αγαπώ τη φιλοσοφία και την ψυχολογία γι’ αυτό και τις ενσωματώνω στα βιβλία μου. 
Κι αν ζούσαν, με όλες εκείνες τις γυναίκες που αψήφησαν την εποχή τους όπως –Σαπφώ, Μποβουάρ, Κολέτ, Δημουλά –χρωστάμε πολλά στην τόλμη τους.  



19. Ποιοι συγγραφείς σας έχουν επηρεάσει;

Όσοι τόλμησαν να εκτεθούν.
 Όσοι έγραψαν για τον άνθρωπο και όχι για το βραβείο.

20. Μπορεί κανείς να ζήσει από τα βιβλία σήμερα;
Να ζήσει οικονομικά;
 Σπάνια. 
Να ζήσει υπαρξιακά; 
Απόλυτα.

21. Τι φοβάστε πιο πολύ;
Την απώλεια του νοήματος. 
Να ζω μηχανικά, χωρίς έκπληξη, χωρίς πάθος.

22. Τι σας γεμίζει περισσότερο;
Η επαφή με το αληθινό.
 Όπου κι αν το βρω: στην τέχνη, στον έρωτα, στο ταξίδι, σε μια τυχαία κουβέντα που με ξυπνά.
  
23. Έρωτας ή σεξ; Έρωτας ή αγάπη;
Έρωτας που δεν είναι ούτε μόνο σώμα ούτε μόνο ψυχή.
 Και αγάπη που επιμένει όταν ο έρωτας ξεχνά.

24. Μεγαλύτερο προτέρημα σε έναν άντρα;

Το θάρρος να είναι τρυφερός.

25. Μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα;

Η ελευθερία να είναι ο εαυτός της, χωρίς ενοχές.

26. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;

Το ότι με βλέπουν όπως είμαι — όχι όπως δείχνω.

27. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;

Μια στιγμή που λες «Εδώ, τώρα, είμαι καλά» — κι αυτό αρκεί.

28. Τι απεχθάνεστε περισσότερο;

Την προσποίηση. 
Και τη σκληρότητα που ντύνεται εξυπνάδα.

29. Τι είναι η λογοτεχνία για εσάς;
Το δεύτερο οξυγόνο μου.

30. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;

«Να πηγαίνεις εκεί που σε οδηγεί η ψυχή σου, ακόμη κι αν ο δρόμος δεν έχει χαρτογραφηθεί».

31. Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα απόσπασμα από το βιβλίο σας.
«Ο έρωτας όσο γιατρεύει άλλο τόσο πληγώνει. Σχεδόν ικετεύει γι' αυτό. Έτσι καταλαβαίνει κανείς ότι ερωτεύτηκε πολύ, όταν έχει ευτυχήσει και έχει δυστυχήσει πολύ την ίδια στιγμή.»


GALLERY