Σημάδι πόθου και ντροπής
Μα εκεί βαθιά στις κόρες των ματιών
Η απόφαση: Έξω τα πρέπει κι οι αναστολές
Γεμίζαμε από έρωτα καράβια οι δυο μας
Μέρες και βδομάδες κι ίσως χρόνια
Έτσι σε θυμήθηκα μια ζωή
Με τους εκνευρισμούς, με τους υστερισμούς σου
Και τους ομηρικούς καυγάδες μας
Να δίνουν και να παίρνουν
Ύστερα χάδι-χάδι και φιλί-φιλί μονιάζαμε
Και με κερνούσες
Το πιο κρυφό σου το τριανταφυλλί
Και σμίγαμε
Νομίζω για αιώνες
Θα μπορούσα να κρατήσω τη γεύση σου
Στο στόμα μου
Ιέρεια πόρνη…
(Από τη συλλογή «Ωδίνες της νύχτας», εκδ. τα τραμάκια 1993)