Έρνεστ Χέμινγουεϊ -Μικρές Ιστορίες.

Στις πιο σκοτεινές μας στιγμές, δεν χρειαζόμαστε λύσεις ή συμβουλές. Αυτό που λαχταρούμε είναι απλώς η ανθρώπινη σύνδεση - μια ήσυχη παρουσία, ένα απαλό άγγιγμα. Αυτές οι μικρές χειρονομίες είναι οι άγκυρες που μας κρατούν σταθερούς όταν η ζωή γίνεται αφόρητη. Μην προσπαθήσεις να με διορθώσεις. Μην αναλάβεις να λύσεις τον πόνο μου και μην απομακρύνεις τις σκιές μου. Απλώς κάθισε δίπλα μου καθώς αντιμετωπίζω τις δικές μου εσωτερικές καταιγίδες. Γίνε το σταθερό χέρι που μπορώ να το πιάσω καθώς βρίσκω το δρόμο μου. Ο πόνος μου είναι δικός μου να κουβαλάω, οι μάχες μου δικές μου. Αλλά η παρουσία σου μου θυμίζει ότι δεν είμαι μόνος σε αυτόν τον τεράστιο, μερικές φορές τρομακτικό κόσμο. Είναι μια ήσυχη υπενθύμιση ότι είμαι άξιος αγάπης, ακόμα και όταν νιώθω ραγισμένος. Λοιπόν, εκείνες τις σκοτεινές ώρες που χάνω το δρόμο μου, θα είσαι απλώς εδώ; Όχι ως διασώστης, αλλά ως σύντροφος. Κράτα μου το χέρι μέχρι να ξημερώσει, βοηθώντας με να θυμάμαι τη δύναμή μου. Η σιωπηλή υποστήριξή σου είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορείς να μου δώσεις. Είναι μια αγάπη που με βοηθά να θυμάμαι ποιος είμαι, ακόμα κι όταν το ξεχνάω...