Του αείμνηστου Δημήτρη Αδαμόπουλου.
Μαζί με τους σημαντικούς συλλέκτες Νίκο και Δημήτρη Ξενίδη, αγωνιούσε και πάσχιζε για να καταγραφεί η ιστορία του Πιερικού τόσο σε έντυπη έκδοση όσο και να δημιουργηθεί μια μουσειακή παρακαταθήκη για να αποτελεί τη συνέχεια με το αύριο.
Η επουράνια δύναμη δυστυχώς του έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής του. Αναμφίβολα το έργο του το συνεχίζουν ο Δημήτρης και ο Νίκος. Απλοί ρομαντικοί εκφραστές της ιδέας που ονομάζεται, Πιερικός. Έστω μόνοι και με πολλές υποσχέσεις… που έμειναν υποσχέσεις από πολλούς ταγούς της πολιτείας.
Τη Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024, συμπληρώθηκαν τρεις μήνες από την εκδημία του Δημήτρη Αδαμόπουλου, του τρίτου της ωραίας και ρομαντικής παρέας, η οποία χωρίς φειδώ από το υστέρημά της αποτυπώνει την αθλητική μας ταυτότητα.
Με αφορμή την τρίμηνη απώλεια, ο Νίκος και ο Δημήτρης Ξενίδης δημοσιοποιούν μια ακόμα ξεχωριστή έκδοση που κοσμεί το πολύτιμο αρχείο τους (προσφάτως αποκτηθείσα) και ασφαλώς την αφιερώνουν στον αείμνηστο εκλιπόντα.
Αφορά την έκδοση της εφημερίδας «Ομάδα» της 17 Ιουλίου 1962, της οποίας το ρεπορτάζ το υπογράφει ένας αθλητικός συντάκτης που αποτελούσε κόσμημα για τη δημοσιογραφία, έντιμος, αξιοπρεπής, δίκαιος και δάσκαλος για τους νέους δημοσιογράφους. Του Σταύρου Ρεπανά.
Τιτλοφορείται «ΑΞΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ: ΠΙΕΡΙΚΟΣ» και σε μεσότιτλο: «Ιδού: Ταξί; Τζάμπα! Σινεμά; Επίσης! Και από τη νέα περίοδο (οι ποδοσφαιριστές) θα παίρνουν όλες τις εισπράξεις των αγώνων!»
Η έκδοση σκιαγραφεί τα τεκταινόμενα των πρώτων ημερών του νεόδμητου συλλόγου της Πιερίας, αλλά και το πώς υποστηρίζει η κοινωνία της πόλης τα ποδοσφαιρικά ταλέντα που έδειξαν δείγματα για μεγαλοπρεπή πορεία στη τότε πρώτη εθνική κατηγορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Αξίζουν συγχαρητήρια στους Αδελφούς Ξενίδη για την πανανθρώπινη ανωτερότητα τους και το σεβασμό που επέδειξαν στον εκλιπόντα. Παράλληλα μας ενημερώνουν και μας γνωστοποιούν στιγμές του παρελθόντος.
Γιατί έτσι λειτουργούν οι αγνοί φίλαθλοι.
Ο Δημήτρης Αδαμόπουλος από εκεί ψηλά που βρίσκεται θα ξεφυλλίζει την εφημερίδα και θα νοιώθει ικανοποίηση που το όραμα του έχει συνέχεια.
Σχόλιο: Περικλής Χατζηγιάννης