«Ου, καλά να είσαι..!»
«Γιατί λοιπόν αυτοί να τρώνε σε ακριβά εστιατόρια και να διασκεδάζουν σε κλαμπ πολυτελείας ; Ο κώλος μας ξεβράκωτος κι η σκούφια μας με φιόρα…»
Γέλασε αυθόρμητα…
«Γιατί εγώ, γιατί μαζί μου μιλάς, εργάζομαι από μικρό παιδί και θέλω να έχω ποιότητα ζωής, να έχω ότι ποθεί η ψυχή μου, τα καλύτερα αν μπορώ, να κάνω τα γούστα μου αδελφέ! Δουλεύω για να έχω. Δεν κλέβω…»
« Όταν υπάρχουν λεφτά όλα πάνε καλά. Όταν δεν υπάρχουν όμως δε δανείζεσαι για να το «παίζεις» κάτι άλλο από αυτό που είσαι… Γέμισε ο τόπος δηθενώνες.
Δούλεψε σκληρά για να γίνεις αυτό το κάτι άλλο που θέλεις.»
«Κάνουμε και τίποτα άλλο… Σπίτι δουλειά είμαστε, δόξα το θεό καλά πάνε τώρα οι δουλειές. Δε δικαιούμαι ένα Σαββατοκύριακο, να περάσω καλά, να ξεκουραστώ, να πιω ένα καλό κρασί, να κάνω το μασάζ μου, το τζακούζι μου με τη γυναίκα μου, να περάσουμε ωραία… Άδικο έχω;»
«Έτσι είναι… συμφωνώ…»
«Τα ίδια λέμε…»
«Δεκαπέντε χρόνια αφεντικό, οικονομική κρίση και τώρα πανδημία. Μπορείς να επιδιώκεις μια τέτοια ζωή όταν δίπλα σου άλλοι πεινάμε και δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα να επιβιώσουν ή δεν έχουν σπίτι να μείνουν όπως εγώ;»
«Ο καθένας έχει τους στόχους του και τη ζωή που μπορεί. Ο καθένας τον εαυτό του κοιτάει. Εξάλλου μέσα στη ζωή είναι οι επιτυχίες και οι αποτυχίες ανάλογα με τους χειρισμούς και την τύχη ίσως. Ο καθένας «ορίζει» την τύχη του.»
«Δεν είναι έτσι. Οι επιλογές είναι δικές μας. Η τύχη έχει το δικό της ρόλο στη ζωή του καθενός… Όταν κάνουμε ζωή ασυλλόγιστη, τότε δε θα αργήσουμε να μείνουμε άφραγκοι. Δεν είναι θέμα της τύχης.»
«Εσύ Σωκράτη; Ασυλλόγιστος ήσουν ή άτυχος;»
«Οι επιλογές μου μπορώ να πω τώρα που έχω κάνει την αυτοκριτική μου, ήταν ασυλλόγιστες.»
«Ασυλλόγιστες, επειδή είχες όνειρα; Ήθελες να κάνεις κάτι καλύτερο με την επιχείρησή σου, για τους πελάτες σου και φυσικά για να έχεις καλύτερη ζωή, να προοδεύσεις, να μεγαλουργήσεις, θεμιτό…»
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα BLACK PEARL του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου, εκδόσεις ΜΑΤΙ.
