Abdellah Taïa «Η ζωή με το δικό σου φως»

«Όλη η αγάπη αυτής της γης. Όλη η αγάπη που υπάρχει σ' αυτή τη γη δεν Θα μπορέσει ποτέ να με παρηγορήσει. Τίποτα δεν θα με βοηθήσει να γυρίσω σελίδα, να περάσω σε κάτι άλλο. Μπροστά στους άλλους, θα προσποιούμαι. Θα παριστάνω μια άλλη Μαλίκα. Δεν είμαι πια εγώ.
Πέθανες, Αλλάλ.
Πήρες δρόμους που δεν θα γνωρίσω ποτέ. Ανάσανες τον αέρα μιας άλλης χώρας. 

Έφαγες άλλα φαγητά.

 Είδες άλλους ανθρώπους, άλλα τοπία, άλλους ουρανούς. 

Μπήκες στην καρδιά ανθρώπων που δεν θα συναντήσω ποτέ. 

Έφτασες στο βάθος μιας ύπαρξης που θα μου είναι για πάντα άγνωστη.
Είχες μαζί σου τρομερά όπλα. 

Σου έμαθαν πολύ γρήγορα να τα χρησιμοποιείς. Έγινες ένας διαφορετικός Αλλάλ. 

Πυροβολούσες χωρίς να διστάσεις. 

Πάρα πολλές φορές. 

Μέρα μεσημέρι.

 Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα. 

Ώσπου, ένα πρωί, σε πυροβόλησαν κι εσένα. Έτσι το φαντάζομαι. 

Έτσι το βλέπω. 

Ο Αλλάλ, σ' εκείνο τον τόπο. Στην άκρη της ζωής. Ο σκληρός Αλλάλ.

 Ο Αλλάλ που πέφτει, πέφτει. 

Ο Αλλάλ καταγής. 

Ένα τόσο μοναχικό κορμί.

 Δεν ανασαίνει πια. 

Η καρδιά του δεν χτυπάει πια. 

Τα μάτια σου είναι ακόμα ανοιχτά. 

Κανένας δεν σκέφτηκε να τα κλείσει. 

Τι βλέπεις;
Έφυγες για να πας στον πόλεμο, Αλλάλ, μέσα στη νύχτα. Είχες πει ότι δεν ήθελες να δεις τα δάκρυά μου, την αρχή της καινούργιας μου μοναξιάς. 

Μείνε στο κρεβάτι, Μαλίκα. 

Καλή αντάμωση, Μαλίκα.

 Να προσέχεις τον εαυτό σου, Μαλίκα.

 Να τρως λουκουμάδες και να με σκέφτεσαι, Μαλίκα.
Δεν κλαίω.

 Μην ανησυχείς, Αλλάλ.

 Δεν σε κλαίω.

 Δεν έχω άλλα δάκρυα μέσα μου.
Δεν μου έμαθες πώς να σε ξεχάσω».


Μετάφραση: Δημήτρης Δημακόπουλος
Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ