Το Κέντρο Μεσογειακών ψηφιδωτών στο Δίον, ήταν μία έμπνευση του αείμνηστου καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή, να δημιουργηθεί
στα σπλάχνα του Ολύμπου μία πηγή εκμάθησης και μύησης στη τέχνη του ψηφιδωτού. Η ιδέα του αυτή βρήκε ανταπόκριση από το δήμο Δίου και έτσι το 1999 ανεγείρεται το Κέντρο Μεσογειακών Ψηφιδωτών Δίου πάνω από το αρχαιολογικό μουσείο, όπου με την καθοδήγηση του καθηγητή, δημιουργήθηκε ένας πανέμορφος χώρος εργαστηρίων και αιθουσών με βάση τα αρχαία αρχιτεκτονικά πρότυπα. Από το 2003 μέχρι και σήμερα, στα εργαστήρια πραγματοποιούνται σεμινάρια ψηφιδωτών, όπου διδάσκουν έμπειροι ψηφιδογράφοι αλλά κατά καιρούς πραγματοποιούνται και περιοδικές εκθέσεις από διάφορους καλλιτέχνες Έλληνες και ξένους. Από το 2011 τα σεμινάρια διοργανώνει κάθε καλοκαίρι το Κέντρο Γραμμάτων και Τεχνών Δίου. Φέτος τα μαθήματα ξεκίνησαν στις 17 Αυγούστου και ολοκληρώνονται στις 5 Σεπτέμβρη. Το σεμινάριο τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και την υποστήριξη του Οργανισμού Φεστιβάλ Ολύμπου.
Ο Θωμάς Σαφέτης
Την τέχνη του ψηφιδωτού διδάσκει σήμερα ένας σπουδαίος δάσκαλος και ψηφιδογράφος, ο Θωμάς Σαφέτης, ο οποίος επισημαίνει:
«Στο σεμινάριο συμμετέχουν έως 15 άτομα, από 10 ετών μέχρι 70, ανεξαρτήτου φίλου, με 3 ώρες διδασκαλίας καθημερινά. Οι μαθητευόμενοι κυρίως, είναι αρχάριοι, αλλά υπάρχουν και συμμετοχές από παλαιοτέρα σεμινάρια, οι οποίοι θέλουν να προχωρήσουν στην τέχνη του ψηφιδωτού, σε καινούριες τεχνικές και τεχνοτροπίες. Αυτό που διδάσκω στην διάρκεια των μαθημάτων είναι, το θεωρητικό επίπεδο με τις τεχνικές ψηφοθέτησης και το πρακτικό, όπου ο κάθε εκπαιδευόμενος δημιουργεί ένα ατομικό έργο. Στην πορεία του σεμιναρίου ο μαθητής, εκπαιδεύεται και καθοδηγείται στην τέχνη της ψηφιδογραφίας μαθαίνοντας καινούριες τεχνοτροπίες και σύγχρονα υλικά.
Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει το ψηφιδωτό, μόνο ως μια αρχαία ή βυζαντινή τέχνη. Υπάρχει και το σύγχρονο ψηφιδωτό, το οποίο δεν διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες εικαστικές τέχνες σήμερα, απλά το μόνο που αλλάζει είναι το μέσο έκφρασης του καλλιτέχνη, από πινέλο σε ψηφίδα. Η υπομονή, είναι το προτέρημα που θα πρέπει να έχει κάποιος ψηφιδογράφος και σε συνδυασμό με γνώσεις της ζωγραφικής βοηθάει στην δημιουργία του έργου.
Στα φετινά σεμινάρια η θεματολογία είναι παρμένη απ’ όλο το φάσμα της ιστορίας τέχνης του ψηφιδωτού, όπως αρχαίο, βυζαντινό και σύγχρονο ψηφιδωτό με νέες τεχνικές και υλικά. Ανάλογα με της γνώσεις και την εμπειρία του εκπαιδευόμενου στην τέχνη, γίνεται η επιλογή των θεμάτων για να μπορέσει ν’ ανταπεξέλθει στην πρόκληση για την ολοκλήρωση του έργου του.»
Ιστορικό
Η τέχνη του ψηφιδωτού χρονολογείται από την τέταρτη χιλιετία π.χ. στις πόλεις της Μεσοποταμίας. Εξαπλώθηκε και εξελίχθηκε ανά τους αιώνες ως μνημειακή τέχνη σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας και κυρίως στην λεκάνη της Μεσογείου. Πλέον το ψηφιδωτό κατέληξε να κυριαρχήσει σ όλη την υφήλιο με μνημειακά ή φορητά έργα τέχνης από αξιόλογους καλλιτέχνες και κοσμεί κτήρια και συλλογές σε διάφορα Μουσεία σύγχρονης Τέχνης.
Είναι ευτύχημα για την Πιερία που διαθέτει αυτό το κέντρο ψηφιδωτού, το οποίο βέβαια πρέπει να αξιοποιηθεί αναλόγως. Η προσπάθεια του δήμου Δίου παλαιότερα, αλλά και του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών σήμερα, είναι αξιέπαινη, πρέπει όμως να υποστηριχθεί από τους τοπικούς φορείς και την πολιτεία.
Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει το ψηφιδωτό, μόνο ως μια αρχαία ή βυζαντινή τέχνη. Υπάρχει και το σύγχρονο ψηφιδωτό, το οποίο δεν διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες εικαστικές τέχνες σήμερα, απλά το μόνο που αλλάζει είναι το μέσο έκφρασης του καλλιτέχνη, από πινέλο σε ψηφίδα. Η υπομονή, είναι το προτέρημα που θα πρέπει να έχει κάποιος ψηφιδογράφος και σε συνδυασμό με γνώσεις της ζωγραφικής βοηθάει στην δημιουργία του έργου.
Στα φετινά σεμινάρια η θεματολογία είναι παρμένη απ’ όλο το φάσμα της ιστορίας τέχνης του ψηφιδωτού, όπως αρχαίο, βυζαντινό και σύγχρονο ψηφιδωτό με νέες τεχνικές και υλικά. Ανάλογα με της γνώσεις και την εμπειρία του εκπαιδευόμενου στην τέχνη, γίνεται η επιλογή των θεμάτων για να μπορέσει ν’ ανταπεξέλθει στην πρόκληση για την ολοκλήρωση του έργου του.»
Ιστορικό
Η τέχνη του ψηφιδωτού χρονολογείται από την τέταρτη χιλιετία π.χ. στις πόλεις της Μεσοποταμίας. Εξαπλώθηκε και εξελίχθηκε ανά τους αιώνες ως μνημειακή τέχνη σε όλες τις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας και κυρίως στην λεκάνη της Μεσογείου. Πλέον το ψηφιδωτό κατέληξε να κυριαρχήσει σ όλη την υφήλιο με μνημειακά ή φορητά έργα τέχνης από αξιόλογους καλλιτέχνες και κοσμεί κτήρια και συλλογές σε διάφορα Μουσεία σύγχρονης Τέχνης.
Είναι ευτύχημα για την Πιερία που διαθέτει αυτό το κέντρο ψηφιδωτού, το οποίο βέβαια πρέπει να αξιοποιηθεί αναλόγως. Η προσπάθεια του δήμου Δίου παλαιότερα, αλλά και του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών σήμερα, είναι αξιέπαινη, πρέπει όμως να υποστηριχθεί από τους τοπικούς φορείς και την πολιτεία.