Ο έμπορος δέχτηκε πρόταση από ένα αγρότη που καλλιεργεί λινάρι να συνεργαστούν και τελικά ο έμπορος συμφώνησε να αγοράσει 86 τόνους λινάρι για περίπου 13 δολάρια ανά μπούσελ (μονάδα μέτρησης όγκου). Ο έμπορος έστειλε ένα συμβόλαιο στον αγρότη και ζήτησε από τον αγρότη να επιβεβαιώσει ότι έλαβε το συμβόλαιο και όλα είναι όπως συμφωνήθηκαν. Ο αγρότης απάντησε στον έμπορο με ένα emoji αντίχειρα ως παραλαβή του εγγράφου. Όμως στη συνέχεια η τιμή του λιναριού αυξήθηκε και ο αγρότης υπαναχώρησε από τη συμφωνία.
Ο έμπορος έκανε μήνυση στον αγρότη υποστηρίζοντας ότι το emoji είχε στην ουσία αξία αποδοχής της συμφωνίας. Στο δικαστήριο ο αγρότης υποστήριξε ότι με το εικονίδιο απλά ενημέρωνε τον έμπορο ότι έλαβε το συμβόλαιο το οποίο δεν είχε προλάβει να διαβάσει όταν έστειλε το emoji και όταν αργότερα το διάβασε είχε κάποιες διαφωνίες με αυτό και δεν προχώρησε στην ολοκλήρωση της συμφωνίας.
«Αυτό το δικαστήριο αναγνωρίζει ότι ένα emoji είναι ένα μη παραδοσιακό μέσο για να υπογράψεις ένα έγγραφο, ωστόσο, υπό αυτές τις συνθήκες, αυτός ήταν ένας έγκυρος τρόπος για να γίνει μετάδοση της υπογραφής ανάμεσα στις δύο πλευρές» αναφέρει ο δικαστής Τίμοθι Κιν στο σκεπτικό της απόφασης του.
Ο δικηγόρος του αγρότη υποστήριξε στο δικαστήριο ότι η απόφαση αυτή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου ώστε να αρχίζουν να αποκτούν τα emoji γενικότερα και όχι μόνο αυτό του αντίχειρα νομική ισχύ δημιουργώντας πραγματικό χάος αφού θα μπορεί κάποιος να μεταφράζει κατά το δοκούν ένα εικονίδιο που του αποστέλλεται από κάποιο χρήστη σε μια επικοινωνία και να υποβάλει μήνυση.