Έργο του εικαστικού ΣΩΤΗΡΗ ΝΕΣΤΟΡΑ |
Κοιτάζω από την κορυφή τον γολγοθά μου
σα μικρός θεός
τα μαρτύρια των σκέψεων μου
που
βασανίζονται τις νύχτες
που εσείς έρχεστε σαν άγγελοι διαφθοράς
να ξελογιάσετε
εκ νέου,
τις αγαθές προθέσεις των πόθων-εκτός
ορίων της ανθρώπινης μου λογικής –
Αν πάσχισα να ανέβω τον γολγοθά μου προσδοκώντας την Ανάσταση
η επιστροφή
δε θα είναι απλά η «κατηφόρα» μου στους πρόποδες της πραγματικότητας
αλλά η αποδοχή της
ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Με κόπους στο σκοτάδι
Ανηφορίζεις το γολγοθά σου
με ελπίδα,
ένας άγγελος
να σου χαρίσει την Ανάσταση.
ΦΩΣ
Στο φως της Λαμπρής μας
δια-σκορπίζονται
οι εχθρικές ρυτίδες
στα πικραμένα πρόσωπα
με τον ιδρώτα των παθών βαμμένο
ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Θυμίαμα σπονδής
εξαγνίζει το σώμα
στην κοινωνία της γαλήνης .
Νότες βυζαντινής μελωδίας
βαπτίζουν το πνεύμα
στο περιθώριο της μετάνοιας…
ΑΡΝΗΣΗ ΖΩΗΣ
Τη μήνη των αισθήσεων
προ-καλείς .
Η πάλη μέσα μου –ν’αντισταθώ-
με καταβάλει .
Το σπέρμα μου –γύρη ζωής –
το σώμα σου, μου αρνείται…
Χαμένο
στους ψεύτικους διαδρόμους
της άρνησής σου
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΥΤΥΧΙΑ
Στο φως της Ανατολής
ανθίζουν τα λουλούδια
της λαμπρής ευτυχίας.
Όσο κρατάει η φλόγα
του κεριού
και οι μέρες μιας ακόμη
εποχής.
ΜΟΡΦΗ
Η άμμος μου
κύτταρα του Εγώ μου
στα υγρά χέρια σου
πηλός
και με ζυμώνεις …
Νέα μορφή
να πλάσεις το δικό σου εκμαγείο
και ύστερα θα με πετάξεις
στης γης την άκρη-Τέλειον-
Δημιουργέ μου.
ΠΡΟΔΟΤΕΣ
Προδότες άνθρωποι
τριγύρω σου χαμογελούν, με άγριες διαθέσεις
Αρπακτικά που μοίρασαν
χιτώνες –σάρκες
να χορτάσουν
το
μίσος.
Φυλάξου .
(Μελοποιήθηκε από τον μουσικοσυνθέτη Μπάμπη Ναβροζίδη)
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΔΗ
Χορεύει τριγύρω μου ασφυκτικά
η μυρωδιά του Άδη
Στερεύουν οι σταγόνες της ζωής –δίψα-
πισθάγκωνα με βασανίζει,
ταξίδι του Οδυσσέα,
πηλός ανθρώπινος στο πέλμα μου κολλάει
-γέλια ειρωνικά μπροστά στην ευτυχία-
χορεύει σε υγρούς διαδρόμους
κατακόμβης.
Να τον.
Πλησιάζει…
ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Ο θάνατος σε
προσπέρασε
Μύρισες την ιδρωμένη αύρα του και τα ματωμένα χέρια του
Ανατρίχιασες
Άκουγες τους χτύπους της καρδιάς σου
να αλαλάζουν δεήσεις
στη ζωή
και
προσευχή μη μείνεις
έξω από τον παράδεισο .
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΦΛΟΓΑΣ
Στη φλόγα που λικνίζεται
σε κέρινο κορμάκι
το βλέμμα ταξιδεύει.
Στις κατακόμβες της πίστης
και στης γαλήνης σου
το φως
Ύμνος ερωτικού μεγαλείου
Ύμνος στον Προμηθέα
ΧΑΙΡΕ ΧΡΟΝΕ
Ο χρόνος κάτι καθόλου
μια ζωή
σκοτάδι και φως
τα ίδια βήματα
Ίχνη του Ιησού
στην άμμο
Αντιθέσεις πάνω –κάτω
Φτιαγμένος απ’το τίποτα
για όλα
όλοι μας ίδιοι
και ανόμοιοι
Σα φως στο σκοτάδι.