Η πεποίθηση ότι έπρεπε
να βρίσκομαι κάπου αλλού,
-τώρα που το συλλογίζομαι-
αποκαλύπτει ότι ζω στο πουθενά.
Από το κάπου αλλού ως το πουθενά,
μια τεράστια άβυσσος,
που πηγαινοέρχομαι για να αποφασίσω
λογαριάζοντας
αν βρεθώ στο κάπου αλλού,
μη νοσταλγήσω το πουθενά.
