ΟΤΑΝ υπάρχει ένταση στον δημόσιο βίο καλό είναι να σχολιάζεις από απόσταση χρονικής ασφαλείας
Δε μετανιώνεις ποτέ για λέξεις που είπες. Και η αντίδραση της Κυβέρνησης
στην κριτική που της ασκήθηκε προ εβδομάδος -πρώτα από εμάς- για τον χειρισμό της καμπάνιας του ελληνικού τουρισμού διακρινόταν όχι μόνο από ένταση αλλά και από εκνευρισμό. Γι αυτό και επιλέξαμε σε πρώτη φάση την ψυχραιμία. Αλλά τώρα που κατακάθισε ο κουρνιαχτός, δεν μπορούμε παρά να επανέλθουμε και να επισημάνουμε: Βρήκαμε καινούργιο κοσκινάκι και δεν ξέρουμε που να το κρεμάσουμε, έτσι αγαπητοί; Όποιος τολμά να αρθρώσει από ανησυχία μια λέξη παραπάνω για οποιοδήποτε θέμα θα κατηγορείται εφεξής από τον κύριο Πέτσα για fake news, για συμπόρευση με την …Αντιπολίτευση (παλαιό κακόγουστο ανέκδοτο) για υπονόμευση της εργασίας των απασχολουμένων στον Τουρισμό και άλλα τινά; Έχουμε χάσει τα λογικά μας;
Επειδή είμαστε βέβαιοι πως όχι, στο Μαξίμου υπάρχουν ψύχραιμοι άνθρωποι, ας δούμε τα πράγματα ήρεμα. Ας προχωρήσουμε σε αναστοχασμό αυτής της υπόθεσης η οποία οφείλεται κυρίως στους τραγικούς χειρισμούς της ηγεσίας του Υπουργείου Τουρισμού αλλά και σε δευτερευόντως σε πλημμέλειες των ιδιωτών (αναφέρομαι στα πνευματικά δικαιώματα του σποτ). Εισαγωγικώς θέλω να ξεκαθαρίσω ότι σέβομαι πλήρως τον ρόλο του ΣΕΤΕ ως κοινωνικού εταίρου στην τιτάνια προσπάθεια ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Παρακολουθώ χρόνια τώρα από πολύ κοντά με ενδιαφέρον όλες του τις πρωτοβουλίες (ιδιαιτέρως επί Προεδρίας Ανδρέα Ανδρεάδη) και επιζητώ να έχω πληροφόρηση για τα πάντα: Tour Operators, ειδικά χωροταξικά σχέδια, αγορές-στόχους , πληρότητες, voucher και εθνικότητα εργαζομένων, καμπάνιες. Η σχέση που έχω αναπτύξει δημοσιογραφικώς με κορυφαίους του κλάδου σε Αττική, Μακεδονία, Κρήτη, Δωδεκάνησσα, Νότιο Πελοπόνησσο, Κυκλάδες είναι γνωστή στους παροικούντες, δεν χρειάζεται να πω ονόματα. Ασχολούμαι με τον χώρο αυτό από τα νεανικά μου χρόνια όταν μαθητής εργάστηκα στο εμβληματικό ”Δανάη Ηotel” της Μαργαρίτας Πετροπούλου, συζύγου του αείμνηστου δημοσιογράφου Γιάννη Κάτρη (κορυφαίο το έργο του ”Η Γέννηση του Νεοφασισμού στην Ελλάδα”). Κάθε φορά που ακούω λοιπόν κριτικές από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα ο οποίος την επομένη μέρα των αποκαλύψεων μας τόλμησε να γράψει σε ανακοίνωση του ότι στοχοποιήθηκε ο ΕΟΤ από ”εκδοτικό συγκρότημα” ή κάθε φορά που διαβάζω (συνέβη!) διαρροή στην ”Εφημερίδα της Κυβερνήσεως” στο διαδίκτυο ότι πρέπει να ζητήσουμε και συγγνώμη επειδή η καμπάνια είναι… δωρεάν χαμογελώ. Όπως επίσης χαμογελώ όταν διαβάζω δηλώσεις του Υπουργού Τουρισμού ότι στην εταιρεία Μarketing Greece μετέχει κατά 30% το ΝΠΔΔ ”Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο”, άρα συκοφαντίες τα περί ιδιωτικοποίησης. Χαμογελώ όμως για να κρύψω την λύπη μου. Ειλικρινώς λυπάμαι. Γιατί γνωρίζω καλά πως αν η καμπάνια προβολής αποτύχει και δεν έχουμε επισκέπτες, τα φορολογικά έσοδα που θα μας λείψουν θα αναπληρωθούν από νέα οικονομικά μέτρα.
Θα θέσω λοιπόν σήμερα μερικά απλά ερωτήματα με την άνεση της απόστασης του χρόνου, ωμά και ψυχρά και έτερον ουδέν. Γιατί το να προσβάλλεις δημοσιογράφους που κάνουν την δουλειά τους δεν μπορεί να είναι ποτέ ανεκτό. Και με βάση τον δικό μου κώδικα αξιών δεν μπορεί να περνά και αναπάντητο. Ερωτώ λοιπόν:
– Είναι fake news αγαπητοί ότι υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους 4 μέλη του ΔΣ του ΕΟΤ τα οποία αντέδρασαν στις διαρκείς οχλήσεις – μην τις πω διαφορετικά – του Υπουργού να προχωρήσουν στην απ’ ευθείας ανάθεση πριν την συνεδρίαση της Βουλής; Εάν είναι fake γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν διέψευσε ποτέ τις παραιτήσεις ;
– Αυτά τα 4 μέλη που παραιτήθηκαν (τα τρία με γραπτές παραιτήσεις) ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ή δεξιοί δεξιότατοι και δεξιότατες, διορισμένα από την Κυβέρνηση;
– Μήπως πρέπει να μας πουν οι αρμόδιοι του ΕΟΤ και του Υπουργείου Τουρισμού (εδώ δεν εμπλέκεται καμμία ιδιωτική εταιρεία) ποιος ο λόγος που σε εκείνη την επεισοδιακή συνεδρίαση με τις παραιτήσεις τέθηκε προς συζήτηση ως θέμα η χρηματοδότηση από τον ΕΟΤ κοινής δράσης φορέων για την ενιαία (!) τουριστική προβολή όλης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας , της ”Βόρειας Μακεδονίας” (Σκοπίων και της Ελληνικής Μακεδονίας με έμφαση στις πόλεις Μπίτολα (Μοναστήρι) και Θεσσαλονίκη; Fake News και αυτό;
– Εάν η εταιρεία Marketing Greece -επιστρέφω στην καμπάνια- είναι συνδεδεμένη με Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, τότε προς τι η ειδική ρύθμιση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για την απ’ ευθείας ανάθεση; Κάνει ποτέ το Δημόσιο απ’ ευθείας ανάθεση στον εαυτό του;
Η εφημερίδα μας δεν έγραψε ποτέ ότι το σποτ κόστισε 32 εκατομμύρια ευρώ. Η εφημερίδα μας ρώτησε με βάση όσα ακούστηκαν στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΟΤ αν το κόστος της καμπάνιας, η οποία θα ανατεθεί από το Υπουργείο Τουρισμού, τον ΕΟΤ και τις 13 Περιφέρειες σε τρίτους (και θα πληρωθεί από 15 διαφορετικούς προϋπολογισμούς ΝΠΔΔ) θα κοστίσει 32 συνολικά εκατομμύρια ευρώ. Αυτό ρωτήσαμε. Και απάντηση δεν λάβαμε.
Εν πάση περιπτώσει μετά από όλα όσα έγιναν για το ζήτημα της απ’ ευθείας ανάθεσης θα περιμέναμε, το ελάχιστο, ολίγη προσοχή στο κείμενο του σποτ της εταιρείας για να μην δοθούν αφορμές. Και αντ’ αυτού προέκυψε -όχι από εμάς- ζήτημα αντιγραφής του βασικού συνθήματος του (Greece is a state of mind) από την καμπάνια της γαλλικής εταιρείας καλλυντικών Lancaster. Δεν θα υπεισέλθω στην ουσία της δυσάρεστης αυτής υπόθεσης. Αλλά πρέπει να ρωτήσω: Γιατί άμα τη εμφανίσει της πλημμυρίδας σχολίων για τα περί αντιγραφής στο διαδίκτυο Κυβέρνηση και ΣΕΤΕ εξέδωσαν ταχέως ανακοίνωση με την οποία μας ενημέρωσαν ότι τα πνευματικά δικαιώματα του σποτ μεταβιβάστηκαν στον ΕΟΤ; Για να πληρώσει ο ΕΟΤ και κατά συνέπεια ο Έλληνας φορολογούμενος τα ”σπασμένα” αν τυχόν η γαλλική εταιρεία προσφύγει δικαστικώς με το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας διεκδικώντας αποζημιώσεις μαμμούθ για το περίφημο σποτ; Όλα αυτά είναι πολύ σοβαρά στην αντίληψη μας για να τα προσπερνούμε . Και όταν τα αναδεικνύουμε δεν κάνουμε αντιπολίτευση σε κανέναν όπως ανοήτως ακούμε. Συμπολίτευση κάνουμε. Συμπολίτευση στην χώρα. Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, ας καταστήσουμε σαφές και αυτό: Είμαστε υπέρ της σύμπραξης ΕΟΤ-ΣΕΤΕ και υπέρ της δημιουργικής συνεργασίας δημόσιου ιδιωτικού τομέα στον χώρο της βαρειάς μας βιομηχανίας. Πρέπει να ενώνουμε δυνάμεις. Ο ΣΕΤΕ είναι κοινωνικός εταίρος, βασικός σύμβουλος της Κυβέρνησης, εκτιμούμε την ηγεσία του. Αλλά η συνεργασία αυτή μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα πρέπει να γίνεται πάνω στο τραπέζι, ποτέ κάτω, με τρόπο που δεν θα δημιουργεί θέματα. Δεν είναι δύσκολο νομίζουμε. Σωστοί χειρισμοί απαιτούνται. Και πάντως όχι απειλές του τύπου… ”Ή το ψηφίζεις ή φεύγεις”.