του κόσμου με ισχύ καθολική. «Αν μπορείς να κάνεις μία κοπέλα να γελάει, μπορείς να τη βάλεις να κάνει τα πάντα.»
Αν εξαιρέσεις τον φυλετικό διαχωρισμό, που είναι αδιάφορος, παραμένει αλήθεια μεγάλη κι αμετάβλητη, τόσο που μοιάζει με μαθηματικό θεώρημα αποδεδειγμένο κι εφαρμόσιμο σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Θεώρημα που χρησιμοποιείται για όλους τους τύπους, αφού το γέλιο είναι πηγή ζωής κι έμπνευσης. Υπάρχει, λοιπόν, πιο όμορφο κομπλιμέντο από το «Με κάνεις να γελάω!»;
Το χιούμορ είναι χάρισμα, είναι ένα δώρο που το ‘χεις μέσα σου, διότι καλώς ή κακώς δεν εκπαιδεύεσαι για να γίνεις αστείος -κι ακόμα κι αν το κάνεις, δύσκολα να το πετύχεις. Ή το ‘χεις ή δεν το ‘χεις. Ακριβώς εκεί κρύβεται όλη η μαγεία, αφού δε χρειάζεται υπερπροσπάθεια για να κατακτήσεις τον κόσμο γύρω σου. Χαρίζεις απλόχερα χαμόγελα, αφήνοντας μια νότα αισιοδοξίας στο πέρασμά σου και μια διάχυτη γοητεία που σίγουρα δε θα περάσει απαρατήρητη.
Το χιούμορ –το γνήσιο, το ανεπιτήδευτο, όχι αυτό το ντεμέκ που συχνά βρομάει κόμπλεξ– είναι απόδειξη ευφυΐας, χαρακτηριστικό αναμφισβήτητα αφροδισιακό. Η άνεση να πιάνεσαι από λέξεις και περιστατικά και να μετατρέπεις την όποια άβολη στιγμή σε αστείο που μπορεί να σπάσει πάγους, σκοτάδια κι απογοητεύσεις είναι η μεγαλύτερη έκρηξη εpωτισμού κι αποσυμπίεσης ταυτόχρονα.
Σε έναν κόσμο που βυθίζεται σε μια μίζερη καθημερινότητα, ανάμεσα σε προβλήματα κι απωθημένα, το να ‘σαι η αιτία για το χαμόγελο κάποιου είναι κατόρθωμα σπουδαίο. Να ξέρεις πως με μια σου λέξη, με ένα σου βλέμμα ή ένα μορφασμό κάνεις τον απέναντί σου να βλέπει όλα εκείνα για τα οποία αξίζει να ζει κανείς. Χωρίς άκομψα και χονδροειδή αστεία αλλά με ευγένεια και (αυτό)σαρκασμό, με διάθεση να προσφέρεις αυτό που έχεις μέσα σου, οι όποιες διαφορές γεφυρώνονται κι οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά.
Άνθρωποι που μπορεί να μην έχουν φαινομενικά τίποτα κοινό καταφέρνουν να αναπτύξουν μια εγκεφαλική έλξη, τόσο δυνατή που να υπερνικά το οτιδήποτε. Έτσι είναι όταν κάποιοι γελούν με τα ίδια πράγματα κι έχουν μια κοινή γραμμή στο τι βρίσκουν αστείο και τι όχι. Όντως αυτή είναι μια ανώτερη επικοινωνία και μια απόδειξη αυτού που είχε πει ο Γκαίτε, πως ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο. Ίσως, τελικά, να συγκλίνουν περισσότερο απ’ όσο πίστευαν.
Η ευτυχία αράζει στην απλότητα, κι αυτή μπορεί να ‘ναι μια φράση τετριμμένη και παρωχημένη, αλλά είναι πολλές οι φορές που παρακούμε την αλήθεια της, αναζητώντας περίτεχνους τρόπους να καλύψουμε τα κενά μας. Εστιάζουμε στα υλικά και τις υπερβολές που θεωρούμε ικανά να μας κάνουν να αισθανθούμε πλήρεις, όμως στην ουσία ξεγελάμε τον εαυτό μας, γιατί το μόνο που πραγματικά χρειάζεται η ψυχή μας είναι να γελάει. Να γελάει αυθόρμητα με εκείνο το γέλιο το παιδικό, που ακούγεται δυνατά και κάνει τους άλλους να απορούν τι συμβαίνει. Εκείνο το γέλιο που σε κάνει να ξυπνάς ανάλαφρος το πρωί, που σε γεμίζει με ένα φως που θες να μεταδώσεις.
Έτσι κάνεις κάποιον πραγματικά ευτυχισμένο και γίνεσαι κι εσύ, αφού η ευτυχία είναι συναίσθημα διπλής κατεύθυνσης. Το γέλιο, σύμφωνα με έρευνες, αποτελεί φυσικό φάρμακο, αφού ενεργοποιεί ολόκληρο το σώμα, μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα σε στρεσογόνες καταστάσεις, ενισχύει το ανοσοποιητικό μας και βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς μας. Είναι τόσοι πολλοί οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο στη ζωή μας, ένα μικρό θαύμα.
Αν όλοι νοιαζόμασταν να κάνουμε έστω κι ένα μόνο άνθρωπο ευτυχισμένο, σίγουρα η καθημερινότητά μας θα ήταν πιο απολαυστική. Κράτα, λοιπόν, ένα χαμόγελο στην τσέπη, έτσι, για ώρα ανάγκης. Κάπου θα βρεθεί κάποιος να του το χαρίσεις!
Συντάκτης: Μαρία Αθανασοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή: pillowfights.gr