Διονύσης Σαββόπουλος, «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» (αυτοβιογραφία)

…«μήν κολλᾶτε ἐσεῖς, οἱ νέοι τραγουδοποιοί κυρίως. Μήν ξεχνᾶτε ὅτι “γράφω” σημαίνει “βγαίνω γυμνός”. Καί ὅπως κάθε ἀναπάντεχο δημόσιο ξεγύμνωμα, ἔτσι καί τό δικό μας εἶναι κατά βάθος τρομοκρατική πράξη. Ἑπόμενο εἶναι νά τούς πιάνει ὑστερία. Σωστά ἤ ὄχι, οἱ τραγουδοποιοί ἀκολουθοῦν τόν δρόμο τῆς καρδιᾶς καί, ἄν χρειαστεῖ, πληρώνουν τό κόστος. Ἔτσι εἶναι αὐτή ἡ δουλειά. Ἔτσι ἔζησε ἡ τέχνη μας ἐπί μακρόν, παρ‘ ὅλες τίς λογῆς λογῆς λογοκρισίες, καί ἔτσι θά συνεχίσει νά ζεῖ καί μέ ἄλλες τόσες, ἄν χρειαστεῖ. 

Ἄν ἔχεις κάτι νά πεῖς, θά βρεῖς τόν τρόπο νά τό πεῖς. Μέ καλή καρδιά καί φρόνημα ἐλεύθερο»…

Διονύσης Σαββόπουλος, «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» (αυτοβιογραφία), Εκδόσεις Πατάκη.