Με το χρήμα μπορεί κανείς να αγοράσει τα πάντα: από τους δικαστές ώς τους βουλευτές και την επιτυχία στις μεγάλες εργολαβίες. Τη γνώση όμως δεν μπορεί να την αγοράσει. Ούτε και ο ισχυρότερος μεγιστάνας του πλούτου δεν θα μπορούσε να γίνει καλλιεργημένος κόβοντας μια λευκή επιταγή.
Επιπλέον, η γνώση μπορεί να καταστρέψει την κυρίαρχη λογική της αγοράς: σε κάθε εμπορική συναλλαγή υπάρχει μια απώλεια και ένα απόκτημα. Αν αγοράζω ένα ρολόι, παίρνω το ρολόι και χάνω τα χρήματα. Αυτός που μου πουλάει το ρολόι παίρνει τα χρήματα και χάνει το ρολόι. Στη μετάδοση της γνώσης αντίθετα δημιουργείται ένας ενάρετος κύκλος, που επιτρέπει τον εμπλουτισμό τόσο εκείνου που δίνει όσο και εκείνου που δέχεται. Μπορώ να διδάσκω στους σπουδαστές μου το θεώρημα του Ευκλείδη χωρίς να το χάνω και ταυτόχρονα να αντλώ όφελος από τους μαθητές μου ενόσω διδάσκω.
Το θυμίζει ο Σωκράτης στον Αγάθωνα: η γνώση δεν χύνεται από ένα γεμάτο ποτήρι σε ένα άδειο ποτήρι. Η γνώση είναι σε θέση, με θαυμαστό τρόπο, να εμπλουτίζει και αυτόν που δίνει και αυτόν που δέχεται. Η γνώση είναι καρπός ενός μοιράσματος και ταυτόχρονα μια προσωπική κατάκτηση που κανείς δεν μπορεί να κατορθώσει αντί για μας.
Μια ουτοπία; Οχι. Είναι μια μάχη που καθένας μπορεί να δίνει καθημερινά, με την πεποίθηση του Σωκράτη ότι ο εραστής της σοφίας τείνει να την προσεγγίσει, γνωρίζοντας ότι θα πρέπει να την κυνηγάει σε όλη του τη ζωή, ή με εκείνη του Τζορντάνο Μπρούνο, παθιασμένου κυνηγού της γνώσης και συνειδητά στρατευμένου σε ένα κυνήγι στο οποίο γνώριζε ότι η λεία είναι άπιαστη.
Nuccio Ordine
* Απόσπασμα συνέντευξης του Νούτσιο Όρντινε που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Orizzonti culturali τον Ιανουάριο του 2015
ΠΗΓΗ : efsyn.gr πηγη https://www.lecturesbureau.gr