17.2.25

Barbara Kingsolver ΝΤΙΜΟΝ ΚΟΠΕΡΧΕΝΤ

«Εσύ όμως συνεχίζεις, από την ανατολή ως τη δύση, με οποιονδήποτε καιρό, γιατί αν ένας αγρότης δεν καταφέρει να μαζέψει τη σοδειά του, έχει χάσει τα πάντα. Τη γη, τα ζώα, τη στέγη πάνω απ’ το κεφάλι του. Για τους περισσότερους ανθρώπους, μια κακή μέρα δουλειάς είναι μια μέρα που σου φωνάζουν και σε βλαστημάνε. Για τους αγρότες, μια κακή μέρα δουλειάς μπορεί να σημαίνει θάνατο. Μια θητεία στα καπνοχώραφα μπορεί να μοιάζει με μια εποχή στην κόλαση, και επιστρέφεις απ’ αυτή νιώθοντας σαν βετεράνος του στρατού: περήφανος, εξαντλημένος, πελαγωμένος, λαχταρώντας να εκτιμηθεί η προσπάθειά σου. Και αόρατος. [....]Ποιος ηλίθιος θα ήθελε να βάλει τον εαυτό του σε μια τέτοια δοκιμασία, θα ρωτούσατε. Για μια καλλιέργεια που προκαλεί εθισμό στους ανθρώπους, κάνει κατράμι τα πνευμόνια τους και βγάζει την πίστη στον αγρότη. Υπ’ όψιν, η κυβέρνηση σε πλήρωνε για να καλλιεργείς καπνό, είχε θεσπίσει νόμους για το πόσο και πού μπορούσες να καλλιεργήσεις, με ειδική επιδότηση ώστε να είναι βέβαιο ότι η συγκομιδή θα είναι άφθονη αλλά ακριβώς όση χρειάζεται. Ο κόσμος λάτρευε τον burley καπνό μας και τον ζητούσε μετά μανίας. Η Philip Morris κι εκείνοι οι τύποι έπαιρναν το προϊόν τους, δημιουργούσαν εθισμό στα παιδιά, έφτιαχναν περιουσίες, κι όλοι ζούσανε καλά κι εμείς καλύτερα στον αιώνα τον άπαντα. Ώσπου ο κόσμος συνειδητοποίησε τα αρνητικά του καπνίσματος κι άρχισε τις μηνύσεις. Και η κυβέρνηση είπε: Εντάξει, ξεχάστε το, και σταδιακά απέσυρε τις επιδοτήσεις. [...]
Έλεγαν ότι το μεγαλύτερο μέρος του καπνού μας πουλιόταν τώρα στην Κίνα. Κάτι που φαντάζομαι ότι σημαίνει πως βοηθούσαμε στην εξάλειψη των κομμουνιστών. Ο Θεός ευλογεί την Αμερική και τα σχετικά».

Barbara Kingsolver
ΝΤΙΜΟΝ ΚΟΠΕΡΧΕΝΤ
Μτφρ. Κατερίνα Σχινά