8.8.24

Malinda Lo | ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ ΚΛΑΜΠ

«Είσαι από μια καλή κινέζικη οικογένεια, Λίλι, ένα καλό κορίτσι. Δεν καταλαβαίνω. Τι θα σε έκανε να πας σε ένα τέτοιο μέρος;» Η μητέρα της φαινόταν πολύ μπερδεμένη.Η Λίλι πήρε τρέμοντας μια ανάσα.
 «Νομίζω… νομίζω ότι είμαι σαν αυτές».
Τα μάτια της μητέρας της γούρλωσαν. «Νομίζεις… Όχι. Όχι, δεν είσαι. Εσύ δεν είχες ποτέ ούτε αγόρι. Θα μεγαλώσεις και θα παντρευτείς και θα καταλάβεις ότι όλο αυτό ήταν ένα λάθος, μια προσωρινή–»
«Δεν είναι ένα λάθος», διαμαρτυρήθηκε εκείνη. […]
Όσο περισσότερο επέμενε η μητέρα της ότι ήταν ένα λάθος, τόσο περισσότερο σιγουρευόταν η Λίλι ότι δεν ήταν. Ίσως αυτό να αποτελούσε το πιο παράλογο κομμάτι αυτής της ιστορίας: η εξωτερίκευση ενός εσωτερικού κόσμου, λες και η άρνηση θα τον έκανε να εξαφανιστεί, όταν μονάχα έκανε τον πόνο να σφίγγει το στήθος της, όταν μονάχα έκανε τα συναισθήματά της πιο καθαρά.
«Δεν είναι λάθος», είπε περίλυπα η Λίλι.
Η μητέρα της πλησίασε με μεγάλες δρασκελιές και τη χαστούκισε.
Η Λίλι τινάχτηκε προς τα πίσω, σοκαρισμένη. Η μητέρα της είχε χρόνια να τη χτυπήσει –από τότε που ήταν οκτώ ή εννιά– και ένιωσε στη στιγμή ξανά σαν εκείνο το παιδάκι που λούφαζε από τον φόβο ενός άλλου χτυπήματος. Μαζί με τον τρόμο ήρθαν και οι τύψεις που την παρέλυσαν καθώς και η πεποίθηση ότι σίγουρα είχε κάνει κάτι φρικτό, ότι της άξιζε αυτή η τιμωρία.



Malinda Lo | ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ ΚΛΑΜΠ

Μτφρ, Μαρία Φακίνου
Εκδ. Διόπτρα