ΤΟ ΧΡΕΟΣ Του Μενέλαου Λουντέμη

-“Πατέρα… Αφού ήρθαμε στη ζωή για να πεθάνουμε, γιατί ήρθαμε;"
-"Όχι για να πεθάνουμε... καθόλου.
Ήρθαμε για να χαρούμε το δώρο της ζωής και κατόπιν να φύγουμε, για να έρθουν να το χαρούν κι άλλοι.
Γι’ αυτό πρέπει να πούμε στη ζωή "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" για το πολύτιμο δώρο της.
-"Μα πως; Με τι τρόπο;"
-"Κάνοντάς την ομορφότερη. Αυτή είναι η πληρωμή μας και το χρέος μας."
-"Να κάνουμε, αυτούς που θα έρθουν, να ζουν με πιο πολλά γέλια, παρά με δάκρυα.
Να αραδιάζουν πιο πολλά τραγούδια, παρά βογγήματα.
Ήρθαμε μόνοι, ζήσαμε μόνοι, θα φύγουμε μόνοι. Τι αξία έχει αυτό; Είναι ίδιο σαν να μην ήρθαμε."
-"Άμα ανακαλύψεις την ομορφιά και δεν την παρουσιάσεις. Άμα ανακαλύψεις την αλήθεια και τη σκεπάσεις. Άμα ανακαλύψεις το δίκαιο και το κρύψεις, τότε τι άνθρωπος είσαι;
Πως την πλήρωσες τη ζωή; 

Απολαμβάνοντάς την μόνο;
Τότε, δε γεννήθηκες."