Μπανιστιρτζού με έκαμε η αλήτισσά σου η φύση
Μπανιστιρτζού με το στανιό και τύφλα στο μεθύσι
Τι καλημέρα να σου πω άμα δε σ' αντικρίζω
Άμα δε σ' έχω αγκαλιά και να σε καβλαντίζω
Οι πρωταθλητές, στη ρακή
Δώσ' του δώσ' του τουφεκιές έχω τρελαθεί
Ωφ αμάν, βάι βάι
Με πήραν απ’ τον ώμο και τους είπα bye bye
Είναι πρωί και πίνω κούπες
Δε με γεμίζει ο καφές ούτε και οι ρούφες
Είμαι δικός σου κι όλα τ’ άλλα είναι μούφες
Μούφες. Τ' ακούς; Το λέω και με ντουντούκες
Ξυπνάω και δίνω κουτουλιές
Δυο στο μαξιλάρι και θυμάμαι όσα μου 'πες
Έλεγα σιγά χορτάσαμε στιγμές
Τώρα με το χρόνο δες, πάλι δίνω στούκες
Κι όλο τα «θα» πάλι μπαίνουνε στη μέση
Θα τα πούμε, θα μιλήσουμε στις έξι
Θα βρεθούμε, θα και θα τα έχω παίξει
Μέσα στο κεφάλι μου μυαλό δεν έχει θέση
Μέσα στο μυαλό μου που το πήρες έτσι
Έγινα ταξίμι που έμεινε στη μέση
Έγινα έργο εθνικής, ημιτελής
Και τη φωλιά μου σίγουρα την έχω χέσει
Μπανιστιρτζού, καβλαντίζω, ρούφες, μούφες, στούκες, χέσει.
Μπανιστιρτζού με έκαμες κι η απόσταση με πνίγει
Αλήτη μου με πέθανες κάπου δεν καταλήγει
Τι καλημέρα να σου πω άμα δε σ' αντικρίζω
Άμα δε σ' έχω αγκαλιά και να σε καβλαντίζω
Οι πρωταθλητές, στη ρακή
Δώσ' του δώσ' του τουφεκιές έχω τρελαθεί
Ωφ αμάν, βάι βάι
Με πήραν απ' τον ώμο και τους είπα bye bye
Για να χωρίσουμε εμείς
Πρέπει τη φύση σου πρώτα ν' απαρνηθείς
Και μη μου πεις πως όλα έχουν χαλάσει
Γιατί εγώ τα άφησα όλα εντάξει
Τι φταίω, να τρέχω πάνω κάτω, α;
Και τα μούτρα σου να ρίχνεις ως το πάτωμα
Τι φάση όμως; Πες μου γιατί
Κι εγώ όπως όλοι οι άλλοι ζούμε μόνο μια ζωή
Και μη με λες καταφερτζή ούτε αλανιάρη
Και μη μου φέρεσαι λες και μου κάνεις χάρη
Δεν κάνουν λάθη μοναχά όσοι δε γεννιούνται
Αλλά και όσοι μπορούνε και θυμούνται
Μη μ' αποπαίρνεις και ξεκόλλα καλέ
Η ζωή είναι για να ζούμε όσα οι άλλοι απαρνιούνται
Τα λόγια είναι λόγια μωρέ
Μα περισσότερα τα μάτια θα σου πούνε
Μπανιστιρτζού μ' έχεις εκεί μπερμπάντισσα γυναίκα
Να πίνω ούζο και ρακή τέσσερις πάρα δέκα
Τι καλημέρα να σου πω άμα δε σ' αντικρίζω
Άμα δε σ' έχω αγκαλιά και να σε καβλαντίζω
Οι πρωταθλητές στην τσικουδιά
Δώσ' του δώσ' του τουφεκιές πάμε ωρέ παιδιά
Ωφ αμάν, άπαπα
Με πήραν απ’ τον ώμο και τους είπα άντε γεια