2.3.24

DA του Hugh Leonard...Αγάπη απέναντι στη σκληρότητα και στη χυδαιότητα της σύγχρονης κοινωνίας. 30 ΦΩΤΟ

Χαμογελαστός, καλόκαρδος, τρυφερός και καλοπροαίρετος ο Γρηγόρης Βαλτινός σ’ έναν από τους ωραιότερους ρόλους του,  του Da, ενός κηπουρού που η ματιά του απέναντι στη δουλειά, την οικογένεια και την κοινωνία κινείται κόντρα στον ατομισμό, τη σκληρότητα και τη χυδαιότητα της σύγχρονης κοινωνίας.
Ένας ρόλος που κέρδισε το παρατεταμένο χειροκρότημα...

Το «DA» του Hugh Leonard είναι ένα θεατρικό έργο με έντονη και διαρκή την εναλλαγή συναισθημάτων, όπου το φανταστικό συναντά το πραγματικό, το παρελθόν γιγαντώνεται στο παρόν και καθορίζει το μέλλον. 

Όσον αφορά, το έργο, διαβάζουμε ότι διαδραματίζεται το 1968 στην Ιρλανδία. Περιγράφει την ζωή του DΑ (από το αγγλικό Daddy). Το «DA» θίγει  θέματα όπως η μνήμη, η ταυτότητα, οι οικογενειακές σχέσεις, η "χειριστικότητα" των γονέων, η συμφιλίωση με το παρελθόν και τις αναμνήσεις μας, η ανιδιοτελής αγάπη των γονιών για τα παιδιά τους.

Το έργο αφηγείται την ιστορία του Charlie, ενός Ιρλανδού συγγραφέα, που επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι για την κηδεία του πατέρα του και έρχεται αντιμέτωπος με τις αναμνήσεις σου και τη σχέση του με εκείνον. Ο Charlie συνειδητοποιεί πως αυτές οι μνήμες και η σχέση του με τον DA έχουν συμβάλλει στην διαμόρφωση της ταυτότητάς του και προσπαθεί να συμβιβαστεί με το παρελθόν του και να ξεπεράσει τα τραύματα της σχέσης του με τον πατέρα του.
Ο συγγραφέας μέσα από σατιρικό λόγο του περιγράφει την ζωή του DΑ, ενός κηπουρού τριανταφυλλιών, ενός χαμογελαστού ανθρώπου χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση αλλά με βαθιά ενσυναίσθηση και απέραντη αγάπη για την οικογένειά του και για τον θετό γιο του. Ένας χαρακτήρας που παρόλο που τα βγάζει πέρα δύσκολα, ποτέ δεν χάνει το χιούμορ του. Αρέσκεται στα απλά πράγματα και νιώθει ευτυχισμένος με τα λίγα και τα απλά που του χαρίζει η ζωή.  
Το κοινό, γελάει και δακρίζει, συνεχώς 110 ΄ αλλά και αυτό είναι λυτρωτικό. Έτσι είναι και η ζωή. Γέλια χαρές και πίκρες. Και στο τέλος, το μόνο που έχει αξία και απομένει, είναι η αγάπη...


DA. Κανένας γονιός δεν είναι πολύ καλός,  κάνουμε λάθη... πολλά λάθη... Αλλά ότι κάνουμε είναι από αγάπη... 
Άργησα πολύ να καταλάβω αυτό το «όποιος αγαπάει παιδεύει». Βλέπεις, η αγάπη δεν έχει ένα πρόσωπο. Ούτε έναν τρόπο να εκφράζεται. Η αγάπη…    
ΝΤΑ: Έρχεται ο κατακλυσμός του Νώε, παιδί μου!
ΤΣΑΡΛΙ: Δεν είμαι παιδί σου!
ΝΤΑ: Ίσα-ίσα, είσαι περισσότερο παιδί μου, γιατί δεν είσαι δικό μου…
Τσάρλι : Πότε θα νιώσω ελεύθερος από σένα;
DA : Γιατί να απαλλαγείς από την αγάπη, γιε μου;