«Τα τραγούδια είναι σύμμαχοι για μια καλύτερη ζωή, μας δείχνουν τον δρόμο και διώχνουν τον φόβο. Ο έρωτας είναι επανάσταση, και το αιώνιο Άγιο Δισκοπότηρο για τον άνθρωπο είναι η Ελευθερία!» έχει πει ο Σταύρος Ξαρχάκος. Κι έχει απόλυτο δίκιο.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο οποίος παρουσίασε στα πλαίσια του 52ου Φεστιβάλ Ολύμπου 2023, ένα πρόγραμμα με τα ωραιότερα τραγούδια του, χρωματισμένα με την διακριτική και ακριβή ερμηνεία των τραγουδιστών Γιάννη Κότσιρα και Ηρώς Σαΐα.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος, έχοντας στο πλευρό του τους δύο σπουδαίους τραγουδιστές και διευθύνοντας ο ίδιος επί σκηνής πολυμελή ορχήστρα κορυφαίων σολίστ, μέσα στο αρχαίο Θέατρο του Δίου, μας χάρισε ένα σπάνιο ταξίδι ήχων και συναισθημάτων στα μουσικά του έργα.
«Ήτανε μια φορά» , «Το Δίχτυ» , «Πως να σωπάσω» , «Στη Σαλαμίνα» , «φτωχολογιά» ,
« Όνειρο δεμένο στο μουράγιο» , «Μάτια βουρκωμένα» , «Υπομονή» , «Άπονη Ζωή» , «Καίγομαι» , "Μικροπαντρεμένη" κ.α., χειροκροτήθηκαν ένθερμα από το κοινό.
Μια συναυλία, η οποία θα μείνει για πάντα χαραγμένη σε όσους ήταν παρόντες τιμώντας το μεγάλο Έλληνα δημιουργό και τα αριστουργήματα που μας χάρισε στην πορεία της καλλιτεχνικής του πορείας. Αεικίνητος, αιώνιος έφηβος, διηύθυνε τους μουσικούς, τους τραγουδιστές, περπατώντας ανάμεσά τους, με πάθος, με δύναμη και μουσικό ντελίριο, με χειρονομίες έντονες, ρυθμικές και να μαγεύει το κοινό του...Που δεν έφευγε...όπως κι αυτός...κι χάρισε ένα δεύτερο φινάλε με ένα ανεπανάληπτο ποτ πουρί...
Ηταν όλα τέλεια.
Ήταν όλα μαγικά.
Με την υπογραφή ανεξίτηλη .
Όπως πρέπει στους μεγάλους δημιουργούς.
Ή αυτό που μια κυρία από τις κερκίδες βροντοφώναξε:
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΣ.
Και θα συνεχίσει να υπάρχει μέσα από αυτά τα τραγούδια, μιας εποχής, που υπάρχει για να αποτελεί μέτρο σύγκρισης με τον πριν, το παρόν. Και το μέλλον.
Ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ κ. Παπαχρήστος του χάρισε ένα ομοίωμα από αγαλματίδιο που βρέθηκε στο αρχαίο θέατρο του Δίου..εκεί κάτω από τη σκηνή που απογείωσε τις νότες του...
«Ήτανε μια φορά» , «Το Δίχτυ» , «Πως να σωπάσω» , «Στη Σαλαμίνα» , «φτωχολογιά» ,
« Όνειρο δεμένο στο μουράγιο» , «Μάτια βουρκωμένα» , «Υπομονή» , «Άπονη Ζωή» , «Καίγομαι» , "Μικροπαντρεμένη" κ.α., χειροκροτήθηκαν ένθερμα από το κοινό.
Μια συναυλία, η οποία θα μείνει για πάντα χαραγμένη σε όσους ήταν παρόντες τιμώντας το μεγάλο Έλληνα δημιουργό και τα αριστουργήματα που μας χάρισε στην πορεία της καλλιτεχνικής του πορείας. Αεικίνητος, αιώνιος έφηβος, διηύθυνε τους μουσικούς, τους τραγουδιστές, περπατώντας ανάμεσά τους, με πάθος, με δύναμη και μουσικό ντελίριο, με χειρονομίες έντονες, ρυθμικές και να μαγεύει το κοινό του...Που δεν έφευγε...όπως κι αυτός...κι χάρισε ένα δεύτερο φινάλε με ένα ανεπανάληπτο ποτ πουρί...
Ηταν όλα τέλεια.
Ήταν όλα μαγικά.
Με την υπογραφή ανεξίτηλη .
Όπως πρέπει στους μεγάλους δημιουργούς.
Ή αυτό που μια κυρία από τις κερκίδες βροντοφώναξε:
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΣ.
Και θα συνεχίσει να υπάρχει μέσα από αυτά τα τραγούδια, μιας εποχής, που υπάρχει για να αποτελεί μέτρο σύγκρισης με τον πριν, το παρόν. Και το μέλλον.
Ο Πρόεδρος του Φεστιβάλ κ. Παπαχρήστος του χάρισε ένα ομοίωμα από αγαλματίδιο που βρέθηκε στο αρχαίο θέατρο του Δίου..εκεί κάτω από τη σκηνή που απογείωσε τις νότες του...
Εκεί όπου το αρχαίο θέατρο υποκλίθηκε στον Σταύρο Ξαρχάκο
Διεύθυνση ορχήστρας: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεύουν: Γιάννης Κότσιρας & Ηρώ Σαΐα.
