13.4.23

ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΣΧΑ ΜΠΑΡΜΠΑ ΚΩΣΤΑ ; Του Αστέρη Γκέκα/6 φωτο

Ήταν προγραμματισμένο να κατέβουμε Μαλαθριά και Πλατανάκια να πάμε τα καινούργια παπούτσια στους ανθρώπους ,αύριο Μ Παρασκευή στον επιτάφιο ,να τα βάλουν στην εκκλησία .
Με τα πόδια ίσια κάτω ,χαράματα Μ Πέμπτης .
Μέλιντρα,Γκσδογκα μαντριά,μαντριά του Ζαβαντία ,και στο δρόμο τα φοβερά σκυλιά του Καρακίτσα .Φτάσαμε στο συνοικισμό των Σαρακατσανεων ,δίνουμε δυο ζευγάρια παντόφλες και ένα σκαρπινια,φύγαμε δεν κάτσαμε να μας κεράσουν ούτε καφε οι Καραίσκοι πελάτες .Στην Μαλαθριά αρχισαμε τον γύρο στα σπίτια .Ευχαριστουμε πολύ αλλά Αναστάση ,δεν πηραμε τα πλασματικά (προκαταβολές για τον καπνό )Μας γέλασαν Ανασταση λέει ο Μπαρμπα Κώστας ο Σαφέτης ,ο Ζαβαντιας ο Αρχαιοφυλακας πλήρωσε τις κουντούρες που είχε παραγγείλει..είχε μισθό ..θυμάμαι 30 δραχμες έκαναν
Η θεια Δήμαινα του Δήμου Κρεμετη …να σε βάλω λίγα αυγά για το παιδί ,Οι καζακλαρεοι τα ίδια …ελατε την άλλη Κυριακή του Θωμά μήπως και ….
Δεν πηραμε τα πλασματικά ,ήταν αυτό που ακούστηκε με ανησυχία από έντιμους φτωχούς ανθρώπους που είχαν συνέπεια σε ότι συμφωνούσαν .
-Μήπως στα Πλατανάκια πατέρα ,οι Πόντιοι βρίσκονται σε καλύτερη θέση ;
-Ωχ μωρε θα πάμε και θα δεις τι κούραση κουβαλάν αυτοί οι ανθρώποι ,που τους πήραν από την όμορφη πατρίδα τους στον πόντο και τους έριξαν στο ρέμα με τα νερά …..
Φτάνουμε στο καφενείο ,χτισμένο από πλιθια χωμάτινα ,όπως όλα τα σπίτια ,είχαν τέσσερις καρέκλες και μπάγκους γύρω γύρω και καθόταν οι άνθρωποι γύρω γύρω κάπνιζαν ,στο τεζιακι την μόνο λίγο ρακί και μισό κονιακ ,ούτε μπυρα ούτε ψυγείο ,κάτι μπισκότα ήταν και μια κούτα χύμα τσιγάρα .Τα πρόσωπα χαρακωμενα ,χαρακτηριστικά βασανισμένου Αγίου της Ανατολής ,φορούσαν ελαστικές γαλότσες ,και τα μάτια περήφανα μόνο για την εργατικότητά τους και για την τίμια ζήση τους .Έδωσε τα παπούτσια δεν μιλουσε κανείς ….ο πατέρας και αυτός ήξερε και δεν μιλουσε …και τι να πει ;πως οι άνθρωποι δεν ντρέπονται;πως δεν θα ήθελαν να χαρούν τα νέα παπούτσια ;
Πως τα καινούργια παπούτσια τα μερακλιδικά του ,έφερναν θλίψη στους ανθρώπους;Μουτος…..τίποτα
Ξαφνικά ο Κυρ Κώστας Σπυριδόπουλος ,πρόεδρος λατρεμένος πατέρας εδώ και δάσκαλος και εδώ και στον πόντο ,Ψηλός ξερακιανός πήρε το λόγο .
Τάσιο , ξέρεις εμείς φτωχοί αγρότες ομως ,πάντα τηρούμε το λόγο μας ,έκανες καλά που ήρθες και άφησες τα παπούτσια χωρις λόγο να πεις .
Ερτεν οι εμπορ ,Τζιάμπα και περνεν τον καπνον ,έχουμε ακόμα απλήρωτο πολύ καπνό ,δεν μα δώσαν και τα πλασματικά η τράπεζα ….και διηγήθηκε τις δυσκολίες των .
Ο πατέρας τον Δάσκαλο τον αγαπούσε τον συ
μπόνεσε ,τούφυγε ένα δάκρυ ….
-…..Του Θωμά θα ξανάρθεις θα είμαστε έτοιμοι να ξανάρθεις να κεράσουμε και ένα ρακί που λέει ο λόγος …
Φεύγουν όλοι ,μένουμε με τον μπαρμπα Κώστα να ανάβει το λουξ στο καφενείο
Κοιτάζονται στα μάτια ,καταλαβαίνοντας ο ένας τον άλλον
-ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΚΩΣΤΑ;
Άφωνος ..τον κοιτα βαθειά το Τασιο τον καλο παπουτσή τους ,φεύγει και ματαέρχεται .
-Στασου δέκα λεπτά ,του βάζει ένα κονιακ ,και μένα ένα κουτί μπισκοτα
Σε ένα τέταρτο ξαναγεμίσε το μαγαζί κόσμο ,ηρθαν και γυναίκες ,και μας φωρτωνουν ότι είχαν και δεν είχαν ,κουλούρια ,τσουρέκια ,αυγά ,τυρί,ωτια ,λουκούμια ,μια κοτα ,σπορία ,λάχανα ,λουκάνικα ,μισό του μισού αρνιού ,Λίπα ,τσι γαριδες ,μαγειρεμένα βαρένικα ,πίτα και λουλούδια από τις αυλές και καραβιδες από το ποταμι .
Η Ανοιξη της αγάπης ,τα μεγάλα δώρα της τιμής της κατανόησης της αλληλουχίας .Πραγματική Λαμπρή των φτωχών .
Και πως θα πάμε πάνω στο Λιτόχωρο όλα αυτά τα προικιά Δάσκαλε ;
Θα ανεβεί στο γαιδουράκο πάνω ο μικρός Αστεράκος θα φορτώσουμε και τις σακούλες και ο γιος μου που θάρθει μαζί σας θα γυρισει το ζώο πίσω , Άμετε στο καλο ,Τασιο ….
τέτοιες μέρα όλοι στο Σταύρο είμαστε καρφωμένοι ..
Κι όταν δεν έχουμε τίποτα να δώσουμε ,έχουμε πάλι την αγάπη ,
Ο ένας με τον άλλον ,ο ένας με τον άλλον ,όλοι μαζί θα βρίσκουμε την άκρη .κανένας μόνος ,καείς …….του φιλα το χέρι του Δασκάλου ο πατέρας , με σεβασμό περίσσιο .
φύγαμε για πασχαλιά .
-Είδες Στελακο ότι με τα χρήματα που πηραμε ότι δεν φτάνουν ούτε να δώσουμε στην Νούλη ,για τα αγγλικά σου ;και πως με την αγάπη των ανθρώπων είμαστε πανευτυχείς και ζάπλουτοι;
Όταν ακούω τον Καζαντζίδη να τραγουδά νε τον Χρύσανθο το ΕΡΤΕΝ ΟΙ ΕΜΠΟΡ ΤΖΑΜΠΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΕΝ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟΝ ,μαζί με τα δάκρυα ,μου έρχονται τα λόγια του κυρ Κώστα …
Ο ένας με τον αλλον ,κανένας μόνος ,όλοι μαζί Καλή Ανάσταση των πάντων .
Γεία ς κι ευλογία ς
Θα ήταν όλα αυτά στα το 1964…